Heb je kans om zaterdag te kijken naar FC Twente - Ajax?
"Nee, ik woon nu in Antwerpen. Ik kan de wedstrijd hier niet zien, omdat ik mijn decoder nog opnieuw moet installeren, haha. Het voetbal volg ik nu vooral via streams, sowieso alle wedstrijden van FC Barcelona. Of ik bekijk het via YouTube. Meestal de Engelse en Duitse competitie. Die zijn enorm spannend. De Nederlandse competitie volg ik nauwelijks meer. Al draait mijn hele leven nu echt 24 uur per dag, zeven dagen in de week om voetbal."
Heb je nog wel een binding met FC Twente en Ajax?
"Bij beide clubs heb ik nog zeker een goed gevoel. Zoals ik bij al mijn clubs door de voordeur ben weggegaan. Ik doe wel eens mee met oud-FC Twente met jongens als Ellery Cairo, Sander Boschker en Thijs Houwing. Maar Sjaak Swart vraagt me ook regelmatig voor Lucky Ajax. Dat zijn altijd leuke wedstrijden."
Wie wint er zaterdag?
"Het is heel moeilijk om een voorspelling te doen. In Enschede kan het altijd spoken. Ajax kan een offday hebben, maar ook zomaar met 0-4, 0-5 of 0-6 winnen. FC Twente kan op haar beurt met 0-4 verliezen, maar ik ben ook niet verbaasd als ze met 2-0, 2-1 winnen. De competitie is op dat gebied echt veranderd de afgelopen jaren. Dat maakte ik al mee toen ik bij Excelsior (2006-2008, red.) speelde. Het is niet meer vanzelfsprekend dat topclubs elk duel winnen. Maar of de topclubs minder sterk zijn geworden? Of de mindere clubs kwalitatief sterker? Ik weet het niet."
Beide clubs hadden zich een andere seizoenstart gewenst.
"Dat klopt, maar voor beide clubs gaat het goed komen. Ik verwacht dat FC Twente langzaam naar boven kan gaan kijken. In Gertjan Verbeek heeft de club de ideale man aangesteld. Zijn ploegen worden altijd sterker richting de eindfase van het seizoen. Voor Ajax is het belangrijk dat ze weer de titel pakken en in de Champions League spelen. Dan kunnen de talenten van de club zich tonen op het hoogste niveau en daarna weer voor hoge bedragen worden verkocht."
Maar PSV wordt toch kampioen?
"Onder Phillip Cocu is de ploeg stiekem goed bezig. Al is het typisch dat er continu over de ploeg wordt geklaagd. Co Adriaanse zei als trainer van Ajax tegen ons 'als je ook tegen de kleine clubs wint, dan word je kampioen'. PSV doet dat tot dusver. Maar het is nog geen winterstop, hè. Straks wordt Hirving Lozano voor dertig miljoen euro verkocht. Of vertrekt Jürgen Locadia. Zie dan maar eens een goede vervanger terug te halen. Het buffertje, dat ze nu hebben opgebouwd, zegt nog helemaal niets."
Tot 2013 was je profvoetballer. Hoe belandde je in de trainerswereld?
“Toen mijn contract bij Willem II niet werd verlengd, moest ik even zoeken naar een nieuwe uitdaging. Ik kwam bij de Suriprofs in gesprek met Chedric Seedorf, het broertje van Clarence. Via hem werd ik trainer bij FC Almere Onder 17. Ik paste de oefenstof van Jurgen Streppel, mijn laatste trainer, toe en kreeg allemaal complimenten. We zijn zelfs twee keer gepromoveerd. Al wil ik niet zeggen dat ik daarvan de reden was. Ik regelde via mijn contacten oefenwedstrijden tegen NAC Breda, Willem II, ADO Den Haag, dat vonden ze allemaal mooi om mee te maken.”
Toen vertrok je in 2015 naar ADO Den Haag?
“Voor het behalen van mijn UEFA C-diploma kon ik als assistent van Richard Knopper stage lopen bij de Onder 15 van ADO Den Haag. Alles werd steeds serieuzer voor me en het ging me allemaal steeds beter af. Ik leerde ook erg veel, met name ook op tactisch gebied. Als ik dat allemaal eerder had gehoord, was ik nog veel verder geweest als speler, haha. Na een jaar werd mijn contract bij ADO Den Haag niet verlengd.”
Jij kwam bij Almere City terecht.
“Michel Kreek, hoofd opleidingen, benaderde me om als assistent van hem Almere City Onder 19 onder onze hoede te nemen. Voor mij ook ideaal in combinatie met mijn cursus voor het diploma UEFA-B. Michel gaf me de ruimte om de training te leiden en bood zoveel feedback dat ik daar ontzettend veel van opstak. Hij vroeg daarna of ik de Onder 16 wilde doen. Dat verliep prima. Michel vertrok in de tussentijd met Frank de Boer mee naar Internazionale, maar verzekerde me. ‘Met jou komt het wel goed’. Na de winterstop werd ik ook assistent van René Koster bij Jong Almere City. Dat beviel me echt goed. Ik zat ook op het kantoor van de technische staf. Hoofdtrainer Jack de Gier kende ik nog toen hij zijn papieren voor het diploma Trainer-Coach Betaald Voetbal afrondde bij Willem II, waar ik toen speler was. Hij deed bij ons ook zijn examen.”
Waarom toen KV Mechelen?
“Ik bezat altijd de wens om eens naar het buitenland te gaan. Als voetballer is dat nooit gelukt. Het juiste moment deed zich nooit voor. Nadat ik bij Willem II wegging, ben ik op stage geweest in Thailand en in Libanon. In Libanon kon ik een contract voor 20.000 euro in de maand tekenen. Ik was er eigenlijk al uit, tot mijn zaakwaarnemer belde en vroeg of ik de televisie aan wilde zetten. Was er een bomaanslag geweest, precies op de plek waar wij de contractbesprekingen hadden gehouden. Thailand was supermooi en supertof, maar de trainer die me wilde hebben, werd ontslagen.”
Hoe kwam KV Mechelen op je pad.
“Arturo ten Heuvel was ook jeugdtrainer bij Almere City en tipte me over clubs in België. Ik kwam in contact met KV Mechelen. Na een gesprek met het hoofd jeugdopleiding bleek die man zeer positief over me. Ik kreeg een contract voor een jaar aangeboden. Ik heb ook de intentie om hier te blijven. Ik volg in België nu ook de cursus UEFA-A, speciaal voor oud-profs. Ik zit in een klas met Maarten Martens, Hans Somers en Gill Swerts. Een tweejarige cursus waarna ik zowel bij de senioren en junioren aan de slag kan. In Nederland duurt de cursus een jaar voor of de senioren of de junioren. Die mag je ook niet achter elkaar volgen.”
Welk team train je?
“De U14. Ik werd ook gevraagd om de wedstrijden van de U19 te filmen en analyseren. Deze zou ik dan bespreken met de trainer. Maar dat is vanwege mijn studie niet mogelijk. De eerste weken bij de U14 waren wel wennen. Ik ben een liefhebber van aanvallend voetbal. De eerste wedstrijd tegen Standard Luik viel dat verkeerd uit. Ik wilde vol druk zetten over het hele veld, van achteruit verdedigers doorschuiven en dergelijke. Maar na de 10-2 nederlaag bleek toch dat ik hier iets anders moet beginnen.”
Moest je daarbuiten nog wennen?
“Jazeker. Ik moest even puzzelen met de taal. Er wordt hier een dialect gesproken en ze kennen andere termen. De zestien meterlijn is bijvoorbeeld ‘de baklijn’ en het zestien metergebied ‘de gevarenzone’. Wedstrijden duren ook drie keer 25 minuten in plaats van twee helften. We spelen ook zonder grensrechters. Aan scheidsrechters is een tekort. De meesten zijn dan ook zestig jaar of ouder en komen nauwelijks van de middenlijn. Ze zijn ook enorm streng, dat heeft me al een schorsing opgeleverd.”
Waarom?
“Twee weken geleden klapte een speler met zijn rug op de grond. Ik rende direct het veld in om hem op zijn zij te draaien. Om te voorkomen dat hij zijn tong zou inslikken. De scheidsrechter begon direct in het Frans te praten tegen me. De leider van de tegenstander riep me toe dat de scheidsrechter zei dat er enkel fysiotherapeuten in het veld mochten komen. Die dragen een gele band, wij als trainer een rode. Maar we hadden geen fysio bij, de tegenstander ook niet. Blijkbaar riskeerde ik een rode kaart en een schorsing van misschien acht wedstrijden, meldde mijn assistent die ook op het veld was gekomen. Dat moet maar, dacht ik. Ik sta in voor de veiligheid van mijn speler. Daarna kwam ook mijn leider nog het veld op. De scheidsrechter gaf hem en ook mij een rode kaart. Afgelopen zaterdag was ik geschorst. Of ik meer wedstrijden ga krijgen, weet ik niet.”
Hoe doen jullie het?
“We staan nu negende. De eerste acht ploegen gaan naar de Play-Offs. Ons blessuregolfje is gelukkig nu zo goed als voorbij, dus we kunnen weer met een goed gevoel vooruit kijken. Zaterdag spelen we tegen Zulte Waregem. Bij het uitduel vroeg ik Timothy Derijck nog om te komen kijken. Maar hij moest helaas zelf trainen. Ik ben pas ook Alexander Maes en Arjan Swinkels gaan opzoeken bij Wilrijk, dat is hier dichtbij.”
Hoe bevalt het leven in België?
“Het is Bourgondisch. Precies zoals het beeld wordt geschetst. Superontspannen. Zo is de sfeer ook op de club. KV Mechelen is een echte familieclub. Zaterdagochtend smeren twee oudere vrouwen altijd de broodjes voor iedereen en zo zijn er nog meer tradities. Ik geniet er echt van. Ik woon in Antwerpen. Mechelen ligt op twintig minuten rijden. De faciliteiten zijn ook goed met een zwembad en zelfs een speelparadijs voor de kinderen. Al treffen we bij uitwedstrijden ook wel eens oude kleedkamers, maar dat heeft zeker zijn charme.”
Hoe zie je de toekomst?
“Ik wil eerst de cursus UEFA-A afronden. Die duurt nog anderhalf jaar. Zo kreeg ik deze week weer zes opdrachten mee, die ik in maart moet inleveren. Maar ik moet echt kijken, waar ik de tijd vandaan haal. Zo duurt de winterstop hier slechts tot 6 januari. Maar ik klaag absoluut niet. Ik heb nu de stap gemaakt van de nummer zeven van de Jupiler League naar de nummer zes van België. Een megastap. Ik heb de intentie om hier langer te blijven en straks aan te sluiten bij een Onder 19-team of een beloftenteam. Deze kans, die ik nu aangrijp, had ik in Nederland misschien nooit gekregen. Ik zit hier lekker in mijn vel.”
