De situatie in Londen was weinig hoopgevend, toen Vincent Janssen de transferdeadline afgelopen zomer zag naderen. Zijn club schreef hem niet in de voor de Champions League en leek het vertrouwen een jaar na zijn komst verloren. Totdat op de valreep Janssens telefoon rinkelde. Goed nieuws. Fenerbahçe was concreet.
Janssen herinnert het zich nog goed. “Ik ben wat gaan rondbellen. Volgens mij was vrijdagavond de transferdeadline. Het speelde donderdag de hele dag. Een mooie mogelijkheid, in blessuretijd, die ik met beide handen heb aangepakt. Donderdagavond laat kreeg ik de bevestiging dat het rond was. Toen heb ik mijn koffers gepakt en ben de volgende ochtend om 7.00 uur naar Turkije gevlogen.”
Ontvangst
Wat hij daar aantrof tartte zijn verbeelding. “Om 11.30 uur werd aangekondigd dat ik zou landen, om 12.30 kwam ik aan. Overal stonden mensen. Heel bijzonder. Dat zoveel mensen binnen een uur de moeite namen om speciaal voor mij naar het vliegveld te komen. Je moet ook bedenken: Istanbul is een megastad. Dan ben je niet binnen een paar minuten op het vliegveld.”
“Zo'n ontvangst voelt geweldig. Fantastisch voor je ego natuurlijk. En ik moet eerlijk zeggen: dat kon ik goed gebruiken na zo'n seizoen. De beleving bij de Turken is sowieso niet normaal. Dat merk je aan alles. Ik ben nu op zoek naar een woning en leef tijdelijk in een hotel. Toen ik de deur uitstapte in Kadiköy, het stadsdeel van Fenerbahçe, stonden meteen overal mensen om me heen. Ik kan niet zomaar over straat.”
Janssen heeft inmiddels tien competitiewedstrijden voor de Turkse grootmacht achter de rug en scoorde daarin twee keer. Daarnaast leverde hij vier assists. In de Turkse beker staat de teller op één doelpunt uit één wedstrijd.