Natuurlijk wist Feyenoord rond de eeuwwisseling vaker mooie resultaten te halen, vaak buitenhuis. De ontmoeting met Marseille was echter geheel in het straatje van de rechtgeaarde Feyenoorder. De Franse prima donna’s moesten in deze havenstadderby met spierballen bevochten worden, zeker toen de verwijzing voor Van Wonderen het numerieke evenwicht had verstoord. Het Legioen, dat rugnummer twaalf draagt als symbolische geste, moest in dezen dan maar als elfde man fungeren. Een man-tegen-mangevecht dus.
Op het veld namen de Fransen door hun overtal toch het initiatief. Feyenoord verdedigde manhaftig en haalde de rust schadeloos. Na de pauze haalde Marseille zelf de angel uit hun spel. Na ruim een uur spelen werd het tien tegen tien omdat Yannick Fischer op knullige wijze tegen een tweede gele kaart opliep. Op de golven van het geluid joeg Feyenoord vervolgens op een doelpunt. De ploeg van Leo Beenhakker vond die voorsprong twintig minuten voor tijd door een treffer van Julio Ricardo Cruz.
Op Zuid gaat wel vaker de bewering rond dat De Kuip trilt, zelden zal deze zoveel geloofwaardigheid hebben gehad als na de openingsgoal van de Argentijn, een prachtige stift vanaf twintig meter. Het hek was bij gevolg volledig van de dam, in deze tornado van herrie verloor nu ook Sébastien Perez zijn hoofd. Ook hij mocht met twee keer geel inrukken, waardoor Feyenoord nu zelfs het publiek niet meer nodig had voor een overtalsituatie. Treffers van Paul Bosvelt en nogmaals Cruz bezegelden vervolgens de zege waar achttien jaar later nog regelmatig aan wordt teruggedacht.
Het was een andere tijd, een tijd waarin niemand gek opkeek als er nog ver nadat de bomen weer bladeren kregen Nederlandse clubs in de Champions League meespeelden. Het toernooi had destijds twee groepsfases, Feyenoord mocht in een groep waar verder Lazio en Chelsea inzaten tot op het laatst hopen op kwalificatie. Uiteindelijk wist de ploeg van Beenhakker niet door te stoten naar de kwartfinale, maar veel scheelde het niet.
De uitschakeling in maart leidde zelfs tot kritische berichten in de Nederlandse pers. Een doelpuntloos gelijkspel in Marseille was het sluitstuk van een ‘gemiddelde’ Europese campagne, en dat Feyenoord er niet in slaagde om sc Heerenveen van de tweede plek in de Eredivisie af te houden leidde zelfs tot een publieke inquisitie. Vechten op meerdere fronten was volstrekt normaal. De euforie die in De Kuip loskwam na de late winnende goal tegen Napoli was aandoenlijk, maar stuitte in vele Europese huiskamers op enig meewarig gegrinnik. Wie oud genoeg is om zich twintig jaar geleden te herinneren, zal het ergens wel snappen.