Denk aan het polletje van Hans van Breukelen, de hattrick van PSV'er Piet Kruiver, de beenbreuk van het Eindhovense talent Stanley Bish, de drie goals van Paul Postuma, de omhaal van Anass Achahbar of de doellijntechnologiegoal van Jeroen Zoet. Bij Feyenoord - PSV gebeurt er telkens wel wat. De wedstrijd is sinds 1952 liefst 123 keer gespeeld. Het voordeel slaat nog steeds naar de kant van Feyenoord uit.
Totaal
| Aantal wedstrijden | 123 |
| Aantal zeges Feyenoord | 50 |
| Aantal zeges PSV | 44 |
| Aantal gelijke spelen | 29 |
| Aantal doelpunten Feyenoord | 179 |
| Aantal doelpunten PSV | 205 |
Thuis
| Aantal gespeelde wedstrijden | 61 |
| Aantal zeges Feyenoord | 30 |
| Aantal zeges PSV | 11 |
| Aantal gelijke spelen | 20 |
| Aantal doelpunten Feyenoord | 101 |
| Aantal doelpunten PSV | 75 |
De allereerste duels tussen Feyenoord en PSV dateren van het seizoen 1952/53. In Eindhoven werd het 4-2 voor PSV. Op 10 mei 1953 eindigde de return in Rotterdam in een bloedeloze 0-0. De allereerste confrontatie in de Eredivisie dateert van 30 september 1956. In de Rotterdamse Kuip werd het 2-0 voor Feyenoord. In de jaren daarna gebeurde er veel. Heel veel. We lichten hierbij acht bijzondere wedstrijden uit!
1-3, 15 januari 1961
16. Kruiver 0-1, 28. Kruiver 0-2, 38. Moulijn 1-2, 50. Kruiver 1-3. Scheidsrechter: Horn, toeschouwers: 48.000.
De eerste uitoverwinning van PSV op Rotterdamse bodem kwam tot stand door twee uitblinkers. Natuurlijk via Piet Kruiver, die goed was voor een hattrick. Maar ook door Pim Bekkering. De keeper van PSV kende een geweldige middag en voorkwam zeker vijf doelpunten. Hij ranselde alles weg wat voor zijn handen of voeten kwam. Terwijl collega Eddy Pieters Graafland in het doel van Feyenoord minder zeker oogde.
PSV speelde hard, wat in de praktijk tot diverse opvallende en discutabele beslissingen van scheidsrechter Leo Horn leidde. Feijenoord, toen nog met een 'ij' beschreven, wist zich aanvankelijk geen raad met de Brabantse tactiek. Binnen een halfuur stond het door twee treffers van Piet Kruiver al 0-2. Coen Moulijn, deze middag minder op dreef dan de voorgaande duels, bracht voor rust nog de spanning terug. Maar vijf minuten na rust wist Kruiver na een mooie aanval zijn derde binnen te schieten.
PSV maakte de competitie daardoor weer spannend. Na zeventien wedstrijden had koploper Feijenoord nog maar een punt voorsprong op eerste achtervolgers Ajax en GVAV. Uiteindelijk bleef de club uit Rotterdam-Zuid ook aan kop en vierde in mei de landstitel.
4-2, 3 december 1967
Moulijn 1-0, Blatter 1-1, Kindvall 2-1, Kindvall 3-1, Van Stippent 3-2, Geels 4-2. Scheidsrechter: Voermans, toeschouwers: 47.000.
Het duel werd ontsierd door een vreselijk incident. De 16-jarige Stanley Bish was het grote talent van PSV. Hij was ook de jongste profvoetballer van Nederland. Maar deze middag liep hij een zware beenbreuk op. Bij een 3-2 voorsprong voor Feyenoord kreeg hij een kwartier voor tijd de kans om de 3-3 binnen te tikken. Hij kwam iets te onstuimig in en botste op doelman Eddy Pieters Graafland en libero Rinus Israel. Zijn been kwam daarbij dermate klem te zitten.
De eerste hulp kwam direct op het veld, maar de diagnose was vrij snel helder: een dubbele beenbreuk. In het veld kreeg Bish al een injectie tegen de pijn. Op een brancard verliet hij het veld. PSV moest met tien spelers verder en was flink aangeslagen. Bish was nauwelijks in de kleedkamer of de 4-2 viel en het duel was beslist. Daardoor pakte Feijenoord, dat niet imponeerde, de twee dure punten.
De uitslag betekende overigens al de derde 4-2 zege op de Brabantse ploeg binnen zeven jaar. Coen Moulijn had de score geopend, die door Blatter met een fraai afstandsschot vanaf 35 meter gelijk werd getrokken. Ove Kindvall, bezig aan zijn tweede seizoen in het Feijenoord-shirt en excellerend in een 4-2-4 systeem, was weer hersteld en zette de Rotterdamse ploeg op een 3-1 voorsprong.
Nadat Van Stippent de Eindhovense hoop terugbracht, kopte Ruud Geels een voorzet van Coen Moulijn binnen: 4-2. Moulijn mocht zich overigens weer Man of the Match noemen. Feijenoord bleef daardoor na de zeventiende wedstrijd aan kop van de Eredivisie. De voorsprong op Ajax, dat onderuit ging bij ADO, werd drie punten. Bovendien had de Rotterdamse ploeg een wedstrijd tegoed.
0-3, 27 januari 1980
7. Postuma 0-1, 67. Postuma 0-2, 74. Postuma 0-3. Scheidsrechter: Corver, toeschouwers: 40.024.
Afwachten, controleren, geen risico nemen achterin en uitvallen. PSV trad met deze tactiek uiterst succesvol in De Kuip aan. Al in de eerste minuut was het resultaat te zien. Feyenoord viel aan, maar kreeg direct een uitval om de oren. Zes minuten later was het al raak voor PSV. Piet Wildschut rukte op. De sliding van Sjaak Troost ging de mist in, waarna Wildschut de bal voorbij de complete Rotterdamse verdediging legde. Paul Postuma tikte van dichtbij binnen: 0-1.
Het zou sowieso de wedstrijd van de oud-speler van DOSL worden. Hij maakte uiteindelijk drie doelpunten in De Kuip en speelde daarmee zijn meest legendarische wedstrijd uit zijn carrière. Feyenoord kon op haar beurt nauwelijks een vuist maken. De bedoelingen waren goed, maar de ploeg van trainer Vaclav Jezek bleek aanvallend erg kwetsbaar. Door het ontbreken van Jan Peters stonden Petur Petursson en Gerard van der Lem in de punt van de aanval, maar beiden wisten niets klaar te spelen en misten kans na kans. Een misser van Sjaak Troost kwam in aanmerking voor de prijs van de meest onbenullige misser van het seizoen.
Het gebrek aan schotkracht en creativiteit brak de thuisploeg na rust nog verder op. Halverwege de tweede helft rondde Postuma een solo af en trapte de 0-2 binnen. En zeven minuten later trad doelman Joop Hiele nog handelend op bij een doorbraak van Willy van de Kerkhof, maar Postuma lepelde de wegspringende bal beheerst in het lege doel: 0-3. Trainer Jan Reker gunde daarna Willy van der Kuijlen (tien minuten) en Erwin Koeman (vijf minuten) nog speeltijd. "Ik werk van wedstrijd naar wedstrijd en pak wat ik pakken kan aan punten", vertelde de jonge Brabantse trainer bescheiden.
1-1, 12 april 1987
78. Gullit 0-1, 90. Molenaar 1-1. Scheidsrechter: Thomas, toeschouwers: 25.531.
Het duel dat de geschiedenisboeken inging vanwege 'het polletje'. PSV gaf in de slotminuut nog een zeker lijkende overwinning uit handen. Doelman Hans van Breukelen stuiterde de bal net buiten het doelgebied op de grond. De bal plofte neer en Van Breukelen raapte de bal weer op. Arbiter Bep Thomas floot direct en kende Feyenoord een indirecte vrije trap toe. Keje Molenaar knalde op die wijze, via het lichaam van een van de zeven PSV'ers op de doellijn, de 1-1 binnen.
"Een stommiteit? Als je goed hebt gekeken, heb je kunnen zien dat ik de bal eerst een paar keer liet stuiteren en dat hij toen op een polletje terechtkwam. Daarom heb ik hem opnieuw in handen genomen." Later zou blijken dat Van Breukelen zich door die fout zelfs van het leven wilde beroven.
Daarmee kreeg PSV-trainer Guus Hiddink alsnog de rekening voor zijn verdedigende tactiek gepresenteerd. Voor rust leidde dat enkel tot een afstandsschot van Ronald Koeman. Aan Feyenoord-kant lieten Simon Tahamata en André Hoekstra kansen liggen. Mario Been (geschorst) en Ruud Heus (al snel afgehaakt met een spierblessure) werden echter gemist.
PSV was dertien minuten voor tijd op voorsprong gekomen. Een schot van Gerald Vanenburg belandde via de vuist van Hiele voor de voeten van Ruud Gullit. Die scoorde gemakkelijk. "Op dit punt had ik niet meer gerekend", gaf ook trainer Rinus Israel van Feyenoord na afloop toe. "PSV kreeg de ruimte en kansen om de zaak af te maken." Hans van Breukelen en Bep Thomas kwamen Feyenoord echter te hulp.
4-0, 3 december 1989
21. Kiprich 1-0, 23. Smolarek 2-0, 40. Keur 3-0, 68. Keur 4-0. Scheidsrechter: Reygwart, toeschouwers: 23.457.
Dertien jaar geleden leed PSV de grootste nederlaag in De Kuip van de laatste veertig jaar. De huidige technisch directeuren van Feyenoord en PSV, Martin van Geel en Marcel Brands, legden met een dolend elftal opeens PSV op de pijnbank. Feyenoord draaide onder de jonge onervaren trainer Pim Verbeek en de net aangestelde Zweed Gunder Bengtsson ('hij snapte er helemaal niets van') een dramatisch seizoen.
Maar deze zondagmiddag in de sneeuw(restanten), waardoor ook gespeeld werd met een oranje bal, viel eenmalig alles op zijn plaats. In de 21e minuut nam Feyenoord de leiding. Nadat Piet Keur al enkele kansen had gemist, verlengde John Metgod een hoekschop van Ton Lokhoff. Jozsef Kiprich, die zijn bewaker Jan Heintze een lastige middag bezorgde, kopte raak: 1-0.
Nauwelijks van de schrik bekomen lag de 2-0 in de touwen. Wlodzimierz Smolarek, die een plaag was voor Eric Gerets, passeerde doelman Hans van Breukelen met een schot in de korte hoek, nadat Brands hem op uitstekende wijze in de vrije ruimte had gelanceerd.
Vijf minuten voor rust onderschepte Smolarek op eigen helft een slechte pass van Addick Koot richting Ivan Nielsen. De Pool lanceerde Kiprich, die op zijn beurt Keur bediende: 3-0. Na rust, met Stan Valckx voor Edward Linskens, gebeurde er weinig. Keur maakte in de 68e minuut zelfs 4-0 uit een vrije trap van Lokhoff. Smolarek en Antal Roth vielen nog uit met blessures, maar dat had geen invloed meer.
1-2, 25 februari 2001
6. Ooijer 0-1, 73. John de Jong 0-2, 86. Paauwe 1-2. Scheidsrechter: Jol, toeschouwers: 45.000.
Niet de uitslag, maar een gegooide ijsbal was het gesprek na afloop. Het projectiel kwam terecht in het gezicht van Wilfred Bouma, de verdediger die juist twee assists afleverde deze middag. Na een behandeling kon de linkspoot van PSV het duel toch afmaken. Sowieso werden spelers van PSV in de buurt van de zijlijn direct bekogeld. Vooral doelman Ronald Waterreus en Mateja Kezman waren de mikpunten van de Rotterdamse supporters.
Scheidsrechter Dick Jol sprak meerdere malen met spelers van PSV, maar zag geen aanleiding de wedstrijd te staken.De beide trainers, Eric Gerets van PSV en Bert Van Marwijk van Feyenoord, repten na afloop met geen woord over de sneeuwballen. In de tweede helft kwam ook nog vuurwerk tot ontploffing in de nabijheid van Waterreus. Cruciaal in de Kuip was een doelpunt van de rechtsback van PSV, André Ooijer, in de zesde minuut. De verdediger waagde het vanaf 25 meter en zag zijn poging achter doelman Jerzy Dudek inslaan.
Zonder de geschorste Bonaventure Kalou en Leonardo (niet speelgerechtigd) moest Feyenoord het hebben van opportunisme. Igor Kornejev probeerde zijn ploeggenoten met passjes te bereiken, maar die werden niet begrepen. PSV kwam na rust al snel bijna op 0-2, maar een inzet van invaller Theo Lucius werd net voor de lijn nog tegengehouden door Jan de Visser.
Even later was het wel raak. Jol liet na weer een overtreding op Kezman doorspelen. Via Lucius en Bouma belandde de bal voor de voeten van John de Jong. Die stond plotseling alleen voor Dudek: 0-2. Vlak voor tijd werd het nog even spannend, toen Patrick Paauwe uit een directe vrije trap doel trof. Maar Ebi Smolarek kon de laatste kans van het duel niet verzilveren. De Pool stond ook buitenspel.
2-1, 22 maart 2015
59. Achahbar 1-0, 63. Achahbar 2-0, 68. Depay 2-1. Scheidsrechter: Van Boekel, toeschouwers: 45.000.
Slechts een seconde of vijftien waren er geteld vanaf de aftrap, toen Lex Immers een opgelegde kans kreeg om Feyenoord een pikstart te bezorgen. De middenvelder vond de bal kort voor het doel plots voor zijn voeten na een voorzet van Elvis Manu, maar tikte die naast het doel van Jeroen Zoet.
De mogelijkheid stond symbool voor de eerste helft van Feyenoord. Het elftal van Fred Rutten was de bovenliggende partij tegen de koploper van de Eredivisie en kreeg tot de rust een handvol kansen, maar desondanks stonden er na 45 minuten nog geen doelpunten op het scorebord.
Hoewel PSV eenmaal gevaarlijk werd via een schot van afstand van Adam Maher dat op de lat eindigde, was het Feyenoord dat de meeste aanspraak maakte op een voorsprong. Zo stuitte Jens Toornstra al vroeg in de wedstrijd van dichtbij op de keeper, terwijl Anass Achahbar halverwege de eerste helft net tekort kwam om een voorzet van Elvis Manu binnen te werken.
Voor Achahbar, die aan de aftrap verscheen omdat Colin Kazim-Richards nog geen volledige wedstrijd kon spelen na zijn hamstringblessure, was het de grootste van een aantal mogelijkheden voor rust. De kleine spits toonde zich in de eerste helft vaardig in de duels en het combinatiespel, maar de overtuiging in de afwerking ontbrak nog.
Maar de jonge aanvaller scoorde daarna twee keer in een tijdsbestek van nog geen vijf minuten tijd. Zijn eerste was wellicht de fraaiste goal die dit seizoen tot dusver in De Kuip te zien was. Achahbar werd daarvoor met een knappe pass in stelling gebracht door Rick Karsdorp. De spits twijfelde geen moment en schoot de bal uit de draai ineens uit de lucht in de verre hoek.
Uit de volgende aanval van Feyenoord was het direct opnieuw raak. Ditmaal vond Achahbar de bal op de rand van het strafschopgebied voor zijn voeten en prikte vanaf die plek met een schot richting verre hoek raak. Feyenoord kreeg dankzij de eerste twee competitiedoelpunten van Achahbar in De Kuip loon naar werken, maar kon niet voorkomen dat Memphis Depay halverwege de tweede helft de aansluitingstreffer maakte.
Hoewel PSV tot die tijd nog niet gevaarlijk was geweest na rust, verraste de topscorer van de Eredivisie Kenneth Vermeer met een schot vol effect dat in de verre hoek eindigde. Daarmee bleef de topper in de Eredivisie spannend tot de laatste minuut, te meer omdat invaller Jean-Paul Boëtius in de slotfase een grote kans op de 3-1 miste. De aanvaller werd vrijgespeeld door de eveneens ingevallen Kazim-Richards, maar zag zijn schot geblokt worden door Jeffrey Bruma.
2-1, 26 februari 2017
9. Toornstra 1-0, 62. Pereiro 1-1, 82. Zoet (eigen doelpunt) 2-1. Scheidsrechter: Nijhuis, toeschouwers: 47.500.
De laatste wedstrijd in De Kuip werd een legendarische. Er zal nog lang nagepraat worden over het winnende doelpunt, dat acht minuten voor tijd op basis van doellijntechnologie werd toegekend.
Nadat Jan-Arie van der Heijden na veel duw- en trekwerk los was gekomen van Héctor Moreno, zag hij zijn kopbal op de lijn gestopt worden door PSV-doelman Jeroen Zoet. Feyenoord claimde tevergeefs een goal: het horloge van scheidsrechter Bas Nijhuis (waarop doellijntechnologie zichtbaar is) gaf geen doelpunt aan. Bij het opstaan rolde Zoet de bal echter naar achter en daarbij passeerde die alsnog de doellijn. Toen pas ook ging het horloge van Nijhuis af. Het ging echter wel om millimeters.
Feyenoord begon overrompelend. Dat leidde snel tot kansen voor Eljero Elia, wiens schot naast ging, en Nicolai Jørgensen, die van dichtbij op doelman Zoet stuitte. Een vroege goal van de gretige thuisclub kon niet uitblijven. Daarvoor tekende Jens Toornstra, die Dirk Kuijt wederom uit de basis had gehouden. Toornsta schoot hard raak na goed werk van Terence Kongolo op de linkervleugel.
PSV was na een kwartier voor het eerst dreigend, maar de inzet van Gastón Pereiro was te slap. Feyenoords overwicht hield aan en Eric Botteghin en Steven Berghuis waren kansrijk. In de slotfase van de eerste helft luwde de Rotterdamse storm, maar PSV profiteerde niet. Wel voorkwam Kongolo in de extra tijd van de eerste helft dat Pereiro gevaarlijk kon worden.
Feyenoord domineerde ook na rust, maar Toornstra verzuimde af te ronden na een frivole actie van Elia. En Botteghin was gevaarlijk met een kopbal. Na ruim een uur kwam PSV uit het niets op 1-1. Na een hakje van Davy Pröpper schoot Pereiro via de paal raak. In het vervolg trof Feyenoorder Berghuis de paal, was PSV gevaarlijk via Bergwijn en maakte Van der Heijden de 2-1, met dank aan de doellijntechnologie.
