In ons land maakte Flekken tot zijn zestiende deel uit van de jeugdopleiding van Roda JC Kerkrade. Via Alemannia Aachen, waar hij op zijn negentiende in het eerste debuteerde, kwam hij in 2013 bij Greuther Fürth in de Duitse Tweede Bundesliga terecht. Zijn grote doorbraak volgde in 2016 bij MSV Duisburg. Als keeper scoorde hij tegen VfL Osnabrück en ging hij eind februari nog viral, toen hij een bidon uit de doelnetten viste terwijl tegenstander Ingolstadt 04 scoorde. Na twee seizoenen verlaat hij MSV Duisburg, dat verrassend als zevende eindigde in de Tweede Bundesliga, voor SC Freiburg. ELF Voetbal belde met hem.
Gefeliciteerd Mark! Hoe is je transfer tot stand gekomen?
“SC Freiburg hield me al langer in de gaten. Net voor Kerst zaten we al voor de eerste keer om de tafel. Een gesprek waarin we elkaar leerden kennen. SC Freiburg wilde bekijken wat voor iemand ze in huis zouden halen. Ik was op mijn beurt benieuwd naar de plannen van de club. Het was een positief gesprek. Daarna duurde het een tijdje voordat de overgang definitief werd.”
Enig idee waarom?
“Nee, maar ik was blij toen we een mondeling akkoord hadden bereikt. We spraken af dat ik op maandag 14 mei in Freiburg de medische keuring zou ondergaan. Dat ging allemaal goed. Ik heb een rondleiding gekregen door het stadion en zette daarna mijn handtekening. Over de duur van het contract hebben we afgesproken geen uitspraken te doen. Dat is het beleid van de club.”
Van harte welkom, Mark #Flekken ??
— SC Freiburg (@scfreiburg) 14 mei 2018
Der 24-jährige Torhüter kommt vom @MSVDuisburg zum #SCF. pic.twitter.com/ML8gKpWy5K
SC Freiburg wist zich op de laatste speeldag definitief veilig te spelen. Had dat nog invloed voor je?
“Voor mijzelf niet. Voor de club durf ik dat niet te zeggen. Maar ik was inmiddels wel supporter van SC Freiburg geworden. De laatste drie, vier wedstrijden heb ik allemaal intensief gevolgd. In hoeverre dat door onze trainingen en wedstrijden mogelijk was. Als een hardcore fan heb ik gejuicht als ze scoorden. De wedstrijd tegen 1.FC Köln, waarin ze in de slotfase een 2-0 voorsprong verspeelden en in de extra tijd toch nog 3-2 maakte, was voor mijn hartslag niet goed. Toen die 3-2 viel, heb ik een toontje hoger geschreeuwd. Niet vreemd toch?”
Word je eerste of tweede keeper?
“Dat weet ik niet. Het afgelopen seizoen had de club een goede keeper (Alexander Schwolow, red.). Als hij blijft, moet ik de concurrentiestrijd aangaan. In de voorbereiding krijg ik de kans om me te laten zien. Als ik geen eerste doelman word, blijf ik lekker doorwerken op de training. Wie weet dan over een halfjaar? Of over een jaar? Ik heb geduld.”
Heb je al iets van Freiburg gezien?
“Nog niet veel. We zijn snel door de stad gereden. De eerste indrukken zijn goed. Ik heb gelezen dat de welvaartsstandaard hoog ligt en de stad de meeste zonuren van heel Duitsland kent. Dat belooft al veel goeds, haha. We kijken nu rond voor huizen. We hebben twee opties. Het is even afwachten. We overhaasten niets.”
Heb je nog wel afscheid bij Duisburg kunnen nemen?
“Eigenlijk zouden we afgelopen maandag bij elkaar komen voor een laatste groepsontmoeting. Dan kregen de spelers de schema’s voor het nieuwe seizoen en dergelijke. Maar ik kon daar niet bijzijn, wist ik vooraf. Na de laatste wedstrijd van het seizoen tegen FC Sankt Pauli heb ik het nieuws al aan de groep verteld. Ik kan terugkijken op twee mooie jaren.”
Als promovendus eindigden jullie als zevende. Met evenveel punten als de nummer vier. Knap!
“Zeker. Had je dit voor aanvang van het seizoen gezegd, had iedereen je voor gek verklaard. Voor een vijftiende plaats, dus directe handhaving, hadden we vooraf getekend. Maar we lieten zien een echt hecht team te zijn. Onze teamgeest was fantastisch. Helaas kregen we in het voorjaar een dipje. Gelukkig herpakten we ons en konden we met opgeheven hoofd afsluiten.”
Helaas kon je niet op het veld afscheid nemen.
“De laatste drie wedstrijden van het seizoen moest ik vanwege een blessure (spierproblemen, red.) missen. Heel misschien had ik dat laatste duel nog mee kunnen doen, maar het risico op een verergering van de blessure wilde ik niet nemen.”
Je vriendin Dannee heeft een eigen onderneming in beautyproducten in Margraten. Hoe lossen jullie dat op?
“Ze verhuist met me mee naar Freiburg. Voorlopig houdt ze de onderneming aan. We moeten even bekijken hoe dat gaat.”
Maar nu eerst vakantie?
“Er moet wel het nodige geregeld worden, maar begin juni gaan we er wel even tussenuit. Naar Miami, de Verenigde Staten. Daar kijk ik zeker naar uit.”
En dan uitgerust beginnen aan een nieuw avontuur.
“Ja, ik heb er echt zin in. Zie er naar uit om straks te spelen in die stadions van Bayern München, Borussia Dortmund en Hertha BSC Berlin. Dat lijkt me fantastisch. Mijn grote droom is weer een stukje dichterbij gekomen.”
