Clasie begon nog wel met een positief gevoel aan het seizoen, want hij besliste de strijd om de Johan Cruijff-schaal met PSV door een bekeken penalty, maar sindsdien heeft de geboren Haarlemmer Feyenoord nog niet naar zijn hand weten te zetten. Eind september vertelde Giovanni van Bronckhorst nogmaals dat Clasie wedstrijden nodig heeft om te groeien, maar ondertussen raakt het doel van de Rotterdammers, zo lang mogelijk meedoen om het kampioenschap, langzaamaan uit zicht.
In zijn eerste periode was Clasie juist wel de aanjager. Samen met Karim El Ahmadi had hij in vrijwel elke wedstrijd het middenveld in handen. En niet tegen de minste namen, want in zijn eerste seizoen bij Feyenoord speelde hij onder anderen Christian Eriksen tot twee keer toe uit de wedstrijd. Voor Feyenoord-fans zijn de wedstrijden tegen PSV, Ajax en FC Twente dat seizoen duels om niet meer te vergeten, mede door de scoringsdrift van John Guidetti, maar dus ook door het goede spel van Clasie. Het resulteerde in een plekje in de WK-selectie en vervolgens in een transfer naar Southampton.
In Engeland had Clasie het nooit volledig naar zijn zin, maar speelde hij een aantal best goede wedstrijden. Zo was de kleine middenvelder op Old Trafford de baas in de gewonnen wedstrijd tegen Manchester United. Tot een echte doorbraak kwam het echter nooit en na het vertrek van Ronald Koeman werd het erger en erger voor Clasie bij The Saints. Pas blikte hij terug op die periode in Feyenoord Magazine. “Er zijn periodes geweest waarin ik vier of vijf maanden geen enkele wedstrijd heb gespeeld. Dat merk je heel erg aan je ritme. Het is doodzonde om dat mee te maken. Maar ik ben harder gaan trainen, in mezelf gaan investeren. Dat heeft me ook mentaal sterker gemaakt.”
In zijn eerste periode versus Sevilla
El Ahmadi
Toen El Ahmadi afgelopen zomer zijn vertrekwens kenbaar maakte, had technische directeur Martin van Geel gelijk zijn ogen gericht op Clasie. De verloren zoon moest en zou terugkeren in De Kuip. Desondanks zijn El Ahmadi en Clasie niet met elkaar te vergelijken. De Marokkaan liep werkelijk overal op het veld, terwijl Clasie meer de balans bewaart voor de verdediging. Meer een controleur dus, terwijl El Ahmadi haast een halve marathon loopt per wedstrijd.
Maar El Ahmadi was ook meer dan een loper en dat is heel duidelijk terug te zien in de statistieken, want op vrijwel alle vlakken scoorde El Ahmadi een stuk beter dan zijn voormalig-maatje op het middenveld. Verdedigend, aanvallend en qua passing steekt El Ahmadi erbovenuit. Enkel qua opruimingen op moeilijke momenten en slechte aannames doet Clasie het beter. Het is duidelijk dat de leegte die El Ahmadi heeft achtergelaten nog niet kan worden opgevuld door Clasie.
De cijfers laten eveneens zien dat Clasie in zijn eerste periode veel bepalender was voor Feyenoord. Eigenlijk kan hij op slechts één onderdeel zeggen dat hij het beter doet: qua percentage aangekomen passes. Dat ligt dit seizoen op 88,6 procent, terwijl dat in het seizoen 2013/14 en 2014/15 respectievelijk 84,7 en 83,2 procent was. De kwaliteiten van Clasie lagen nooit in het aanvallende, waardoor hij het dit seizoen vooral verdedigend laat afweten tot nu toe. Qua onderscheppingen en geslaagde tackles was hij in zijn eerste periode veel sterker. En dan te bedenken dat hij in 2014 nog in de halve finale van het wereldkampioenschap stond. Als we Van Bronckhorst mogen geloven dan komt die vorm met de wedstrijden terug. Voor Feyenoord te hopen zo snel mogelijk.
