Dat de 27-jarige aanvaller dit seizoen uitkomt voor de regerend kampioen van de Tweede Divisie is voor velen een verrassing. "Ik had er geen zin meer in om opnieuw in de Eerste Divisie te gaan spelen. Acht jaar opgeteld is voldoende", vertelt Mamedov in ELF Voetbal nummer 10, die op dit moment in de winkelschappen ligt. "Ik ben drie keer gepromoveerd. De selecties worden steeds minder sterk, het is een competitie voor jongeren geworden die zich willen bewijzen."
"Ik hoopte op een nieuwe stap naar het buitenland, maar dat duurde en duurde maar. Eind juli heb ik de knoop doorgehakt. Ik had al meerdere gesprekken gevoerd met Cees Bruinink (technisch directeur van Katwijk en nu interim-trainer, red.). Uit respect voor hen kon ik niet langer wachten. Ik ben blij met mijn besluit. Katwijk is een mooie club met veel enthousiaste supporters. Petrit Hoxhaj is een van mijn beste vrienden. Met hem speel ik nu weer samen. Net als ik woont hij in Hoofddorp. We carpoolen regelmatig."
Net als Hoxhaj kwam Mamedov als vluchteling naar Nederland. Met zijn ouders en broer liet hij op negenjarige leeftijd Armenië achter. "Het is er nu redelijk veilig. Alleen in de grensstreken zijn er nog steeds problemen. De gespannen situatie rond de enclave Nagorno-Karabach komt in Nederland nauwelijks aan bod. Dat was voor mijn ouders de reden om te vluchten." Het volledige verhaal dat leidde tot een verblijfsvergunning is daarna te lezen in ELF Voetbal. De vele rechtszaken kostte hem wel een overgang naar PSV.
Hij vertelt over de vermoeiende reizen naar Groningen ('elke ochtend om 6.10 uur opgepikt'), Ranomi Kromowidjojo, Dick Lukkien, zijn interlandcarrière met Armenië ('ik stond plotseling tegenover Raphaël Varane en Patrice Evra'), vriendschap met Henrikh Mkhitaryan en zijn kortstondige verblijf bij kampioen Alashkert. "Ik heb toen voor mezelf gekozen en mijn contract laten ontbinden." En natuurlijk spreekt hij over de recente gezinsuitbreiding en waarom hij weer de achternaam Mamedov hanteert.