Interview Trent Sainsbury, meester van zijn lot

Van zijn elleboog tot aan zijn pols, in kleine, sierlijke, zwarte letters: I am the master of my own fate. Een bewering die kan duiden op zowel optimisme als naïviteit, in een voetbalwereld waar profs vaak opereren onder het juk van trainers, zaakwaarnemers, fans en grillige clubeigenaren.

Trent Sainsbury kiest voor de optimistische uitleg. Oké, natuurlijk weet ook hij dat het verloop van zijn carrière in hoge mate beïnvloed wordt door factoren waarover hij geen controle heeft. Maar liever concentreert hij zich op hetgeen hij wél zelf bepaalt. Zoals hard werk. Het lot is geneigd te luisteren naar doorzettingsvermogen, zo is hij overtuigd.

In hoeverre onderschrijft het verloop van je carrière tot dusver die uitspraak op je arm?
“Laat ik het zo zeggen: ik heb in ieder geval nergens spijt van. Voor mijn gevoel ben ik wel degelijk degene die aan het stuur zit.”

Heb je ooit het gevoel gehad dat je níet in controle was? Zoals toen je moest vertrekken bij Jiangsu Suning, waar op last van de Chinese overheid een buitenlandersquotum werd ingevoerd?
“Ik begrijp wat je bedoelt. Het is een kwestie van perspectief. Ja, het klopt dat een beleidswijziging waarover ik niets te zeggen had leidde tot mijn vertrek, maar de manier waarop ik vertrok kon ik wél zelf bepalen. En de bestemming ook.”

Hoe kwam je keuze voor PSV tot stand?
“Die was heel makkelijk. A no-brainer. Al toen ik eerder in Nederland speelde (bij PEC Zwolle, red.) vond ik PSV de mooiste club van Nederland. Ze winnen hier aan de lopende band landstitels; dat is heerlijk als je ergens nieuw binnenkomt. Daarnaast kende ik de trainer natuurlijk van het WK afgelopen zomer, waar hij assistent was van Bert van Marwijk. Als je dan de voorzieningen op De Herdgang ziet en weet hoe de spelers hier behandeld worden; een beter visitekaartje bestaat niet.”

In hoeverre is het huidige succes van PSV toe te schrijven aan de trainer?
“Voor een heel groot deel. Hij heeft een helder idee over voetbal en weet dat idee goed uit te dragen. Vervolgens zorgt hij ervoor dat alle neuzen in dezelfde richting wijzen. En hij is een ongekende perfectionist. Waaruit dat blijkt? Ik herinner me een wedstrijd (tegen Excelsior, red.) waarin we halverwege met 3-0 aan de leiding gingen. In de rust zei Van Bommel dat hij nog minimaal drie goals wilde zien. Dat dreef ons ertoe om ook in de slotfase bij een 5-0 stand te blijven jagen op de zesde. Dat lukte ook, in de 92ste minuut. Dus iedereen dolblij de kleedkamer in, om daar Van Bommel aan te treffen met een stalen blik. Hij baalde, want we hadden er nog twee of drie méér kunnen maken. Dat zegt alles over hoe hij in elkaar steekt. Hij gaat ook als trainer de wereldtop halen. Zonder twijfel.”



Een staat van dienst bij de nationale ploeg van Australië is niet het enige dat je gemeen hebt met je trainer...
“Haha, ik weet al waar je heen wil. We zijn inderdaad allebei ooit getrouwd met de dochter van de trainer. Hij met de dochter van Bert van Marwijk, ik met die van Graham Arnold (de huidige bondscoach van Australië, onder wie Sainsbury bovendien ooit debuteerde bij Central Coast Mariners, red.). We weten allebei hoe het is om te horen dat je alleen speelt omdat de trainer je schoonvader is. Daarvan krijg je een dikke huid. Mijn vrouw en ik zijn inmiddels acht jaar samen, dus inmiddels ben ik eraan gewend.”

Hoe reageerde Graham Arnold toen hij hoorde dat er iets speelde tussen zijn dochter Elissa en jou?
“Zijn vrouw vertelde het hem, toen hij een paar drankjes op had. Timing is alles, haha. Naar wat ik ervan heb gehoord bleef hij er vrij rustig onder. Hij gaf me het typische vaderpraatje: 'Zorg goed voor haar en ik zal je nek niet breken', haha.”

In Australische media lazen we dat zij minstens zozeer voor jou zorgt. Klopt het dat ze jouw agenda bewaakt?
“Haha, zeker weten. Zodra ik mijn weekschema binnenkrijg stuur ik het meteen door naar haar. Ik ben hopeloos met plannen. Ik zet nooit een wekker; vertrouw volledig op haar. Dat betekent trouwens niet dat het haar schuld is als het misgaat. Vrouwen hebben altijd gelijk, haha.”

En binnenkort hebben jullie niet alleen jullie eigen lot om te bepalen, toch?
“Klopt, Elissa is inmiddels acht maanden zwanger. We krijgen een zoon. Ik kijk er enorm naar uit. Teamgenoten waarschuwden me altijd en zeiden dat ik zo lang mogelijk moest wachten. Maar als je ze vervolgens op een rustiger moment spreekt zegt iedereen dat het vaderschap het mooiste ter wereld is. Of de babykamer al klaar is? Haha die was al klaar nog voordat ze überhaupt zwanger was. Dat kun je haar wel toevertrouwen. Ik mag dan de meester van mijn lot zijn; Elissa is de meester van onze agenda.”