Eigenlijk dacht hij zijn zesde seizoen bij Stoke City te gaan volmaken, maar na de jaarwisseling pakte een trainerswissel bij die club niet goed uit voor Pieters, vanaf 2013 onder contract bij The Potters. "Ik merkte vrij snel dat de nieuwe manager (Nathan Jones, GH) het niet in mij zag zitten. Tijdens trainingen zette hij een centrale verdediger of linkshalf op linksback, de positie waar ik jaren speelde. Het waren ook jongens die er nooit of nauwelijks hebben gespeeld. Ik dacht: waar is hij mee bezig?”
"De trainer zei dat iedereen op nul begon, voor een eerlijke kans", vervolgt hij tegenover ELF Voetbal. "Ik had alleen niet het idee dat ik die kreeg. Ik speelde één wedstrijd na zijn komst en zat vooral op de tribune. Als hij andere betere spelers beter vindt, is dat zijn goed recht, maar ik kan nog goed mee op het hoogste niveau. Ik ben geen 38 en kan het echt wel belopen. Hij zei dat ik geduld moest hebben. Maar ik zag de bui hangen en ben naar de clubleiding gestapt om verhuurd te worden. Ik wilde spelen en dat kon bij Amiens.”
Frans avontuur
In februari debuteerde Pieters in de Ligue 1 voor Amiens tegen SM Caen met een invalbeurt van een minuut. Vanaf de daaropvolgende wedstrijd tegen Olympique Marseille heeft hij een basisplaats. In maart werd de voormalig speler van FC Utrecht en PSV verkozen tot speler van de maand bij Amiens en opgenomen in het elftal van de maand in de Ligue 1.
"In Amiens heb ik mijn plezier teruggevonden. Het was wel schakelen van Engels naar Frans. Ik kende nog enkele woordjes van vroeger met de familie op de camping in Zuid-Frankrijk en van Franstalige teamgenoten bij Stoke, maar in het begin begreep ik niet veel van besprekingen van de trainer. Dan legde een assistent of teamgenoot mij in het Engels uit wat er moest gebeuren. Inmiddels kan ik een aardig woordje Frans. Filmpjes kijken op YouTube en een app helpen daarbij.”
Pieters woont in een appartement in Amiens, 150 kilometer ten noorden van Parijs. "Mijn vrouw bleef in ons huis in Engeland. Zij heeft daar haar werk en we zagen het niet zitten om voor een paar maanden alles op te zeggen. Het blijft wel apart om mijn vrouw niet elke dag om me heen te hebben. Netflix is nu mijn beste vriend. Mijn vrouw komt in de weekenden vaak naar Amiens, soms gaan we dan naar Parijs. Wanneer ik een paar dagen vrij heb, ben ik in Engeland.”
Geen telefoontje
Bij Stoke, zestiende in het Championship, heeft Pieters nog een contract voor een jaar. "Ik focus me nu op de laatste wedstrijden met Amiens om ons veilig te spelen in de Ligue 1. Daarna kijk ik wat mijn opties zijn. Ik heb altijd gezegd dat een competitie als die in China mijn interesse heeft. Dat zou een keuze zijn voor het geld. Daar ben ik eerlijk in. Voor een rentree bij FC Utrecht, die belofte heb ik ooit gedaan, vind ik het te vroeg. Ik denk dat ik nog een paar jaar op een hoger niveau kan spelen."
"Na mijn jaren in Engeland ben ik daar ook geen onbekende. Mijn hart blijft sneller kloppen voor de Premier League. Ik heb daar mooie jaren beleefd, met duels met topaanvallers als Raheem Sterling, Willian, Eden Hazard, Zlatan Ibrahimovic en Mo Salah. Vorig seizoen scoorde Salah bij Liverpool aan de lopende band, behalve toen we met Stoke op Anfield speelden. De complimenten die ik daarna kreeg waren mooi. Bij Stoke heb ik goede en slechte tijden gekend. Ik heb nog contact met wat boys, zoals Bruno Martins Indi. Maar het steekt mij wel dat vanuit de club niemand heeft gevraagd hoe het met me gaat in Amiens. Ik had meer respect verwacht na meer dan tweehonderd duels voor Stoke. Het lijkt mij niet moeilijk om even de telefoon te pakken. Maar ja, dat is ook de voetbalwereld, hè?”
Oranje
In september 2014 speelde Erik Pieters zijn achttiende en voorlopig laatste interland voor Oranje. "Als fan vind ik het mooi om te zien dat Oranje het nu zo goed doet. Ik ga zeker kijken hoe ze het gaan doen bij de Nations League-eindronde in Portugal. Of mijn negentiende interland er ooit nog komt, weet ik niet. Ik put moed uit de comeback van Ryan Babel, die na jaren afwezigheid terugkeerde en basisspeler werd. Soms moet er een soort vonk ontstoken worden om weer in beeld te komen bij Oranje. Ik zal nooit bedanken. Als het komt is het mooi, zo niet, dan is het maar zo. Ik bewaar mooie herinneringen aan mijn interlands met topspelers als Van Persie, Robben, Sneijder en Van der Vaart.”
