Til en Mauro zijn beiden volledig ingeburgerd in de Lichtstad: de in Zambia geboren Nederlander kwam in 2022 over van Spartak Moskou en Mauro verliet zijn thuisland Brazilië in 2017 voor een plekje in de jeugdopleiding van PSV. Til kwam binnen in de zomer waarin Ruud van Nistelrooij naar voren werd geschoven als hoofdtrainer van de Brabanders. Onder hem vertolkte de oud-speler van onder andere AZ en Feyenoord al snel een hoofdrol, met een hattrick tegen Ajax in de gewonnen wedstrijd om de Johan Cruijff Schaal. Toen Peter Bosz in 2023 aan het roer kwam, verloor Til langzaam maar zeker zijn basisplek aan Malik Tillman. De Duitse Amerikaan was een van de, zo niet dé ster van PSV tijdens de twee volgende kampioensjaren. Toch bleef de beste speler van de Eredivisie van afgelopen maand tijdens invalbeurten steevast zijn doelpunten maken, waardoor hij min of meer uitgroeide tot de ideale wissel. Dit seizoen ging er een nieuwe wereld open voor de 27-jarige voetballer. Luuk de Jong transfereerde naar FC Porto en zomeraankoop Alassane Pléa en Ricardo Pepi raakten geblesseerd. Geluk bij een ongeluk voor de geduldige speler en uiteindelijk ook PSV: Til vult sindsdien de spitspositie in en doet dat vooralsnog met verve.
Tils Braziliaanse collega, die doordat hij ziek was het duel met SC Heerenveen van zaterdagavond miste, moest ook even pas op de plaats maken voordat hij belangrijk werd voor PSV. Zelfs nog wat jaren langer. Zijn debuut in het Eindhovense vlaggenschip volgde daarentegen snel (oktober 2017). Sindsdien speelde Mauro zijn wedstrijden vooral voor Jong PSV. Zijn doorbraak liet toen nog even op zich wachten. Tijdens het seizoen 2019-20 werd de toen beginnende twintiger, wonend bij een gastgezin, uitgeleend aan Heracles Almelo. Vlakbij de Duitse grens was de toen nog aanvallende middenvelder goed voor zes doelpunten en zeven assists. In de twee seizoenen daarna kreeg Mauro langzaam maar zeker meer speeltijd onder bewind van Roger Schmidt, mede doordat de Duitse oefenmeester zijn sterspelers regelmatig relatief vroeg naar de kant haalde. Het jaar daarna was Mauro echter opnieuw geen vaste basisklant. Ook in het eerste seizoen van Bosz in Eindhoven wisselde hij basisplekken af met invalbeurten. In de vier jaar na zijn uitstapje naar Almelo was Mauro als een ideale oproepkracht: waar de trainers hem ook nodig hadden, op linksachter, rechtsachter of als controlerende middenvelder, hij stond paraat. Maar lang niet altijd vanaf de eerste minuut. Dat veranderde afgelopen seizoen. Inmiddels is Mauro niet meer weg te denken uit het elftal van PSV en is hij uitgegroeid tot ware publiekslieveling.
Momenteel kan Bosz bijna niet meer om hen heen. Het geduld van Til en Mauro wordt beloond. Alles kwam samen in de historische wedstrijd op Anfield, waar Liverpool met 1-4 over de knie werd gelegd, en Til en Mauro cruciaal waren.
Guus Til rent juichend weg na het verschalken van Giorgi Mamardashvili
Zelfde voetbal-DNA
Naast dezelfde opmars in de pikorde bij PSV, lijken Til en Mauro op nog meer vlakken op elkaar. Niet qua uiterlijk. Wat dat betreft zijn de twee, met onder andere een lengteverschil van veertien centimeter, een verschil van dag en nacht. Maar de dienstspelers pur sang hebben veel gemeenschappelijke kwaliteiten. Ten eerste zijn ze onvervalste werkpaarden: toen ze nog geen vaste basisplek hadden bemachtigd door niet bij de pakken neer te zitten en ook door hun spel met heel veel loopwerk. Zo maakten Til en Mauro dit seizoen over vijf Champions League-wedstrijden gemiddeld de meeste meters van alle PSV’ers. Ook hierin hebben ze veel weg van elkaar want beiden ontlopen elkaar nauwelijks (64 om 63 meter per minuut).
Daarnaast is het stel heel veelzijdig. Til wist als aanvallende middenvelder het net regelmatig te vinden in Eindhovense dienst, maar kan ook als spits keurige cijfers overleggen. Zo scoorde de gelegenheidsspits, die inmiddels geen gelegenheidsspits meer is, (Pepi is al langere tijd weer fit en ook Myron Boadu houdt de bank warm) zes keer in de maand november. Alleen Deniz Undav maakte de afgelopen maand meer doelpunten in een Europese competitie (7). En wat te denken van Mauro. De 26-jarige alleskunner stroomt over van de nevenposities: linksachter, rechtsachter, controlerende middenvelder en zelfs nummer tien. Hij heeft er allemaal gespeeld, en met name de laatstgenoemde positie in dat rijtje is opvallend. Waar de 1,71 meter lange Mauro, met een ietswat ielig postuur, inmiddels zijn visitekaartje afgeeft door middel van zijn onverzettelijke werklust, was hij voorheen een creatieveling met een vrije rol op het middenveld: een transformatie die zelden voorkomt in het voetbal. Bosz heeft veel baat bij de multifunctionaliteit van zijn speler, omdat Mauro op zes hem de gelegenheid geeft om Jerdy Schouten een linie naar achteren te halen: een succesformule voor het spel van PSV de afgelopen twee seizoenen, beide goed voor de landstitel.

Net als Mauro, krijgt ook Til veel lof over dat hij teamgenoten beter laat spelen. De zesvoudig Oranje-international is altijd onderweg. Als hij de bal niet krijgt, creëert Til met zijn loopacties veel ruimte voor anderen. Zo werd de Til-Saibari-tandem geboren. Maar natuurlijk kan de finalist van de eerste editie van de Conference League ook zelf de bal in de diepte ontvangen, bijvoorbeeld na een afgemeten pass van Mauro. Tils 1-2 tegen Liverpool was het schoolvoorbeeld van de ontwikkelingen en waarden van het duo. PSV komt ook beter uit de verf door toedoen van Mauro’s werkzaamheden als stofzuiger op het middenveld. Met zijn onderscheppingen, duelkracht en vuile meters zorgt hij, met aanvallendere ingestelde spelers Joey Veerman en Ismael Saibari naast zich, voor balans op het middenveld. Qua aantal onderscheppingen per negentig minuten dit Eredivisie-seizoen staat Mauro dan ook niet voor niks tweede. Uitgerekend Schouten voert die lijst aan.
Mauro drukt dusdanig zijn stempel op het huidige PSV. Hierdoor komt bij voetbaltalkshows die ons land rijk is steeds vaker aan bod of de kleine Braziliaan voor Oranje in aanmerking komt. De veelzijdige speler woont al meer dan vijf jaar in Nederland en heeft wel oren naar een Nederlandse interlandcarrière. Maar Mauro kan logischerwijs ook voor zijn geboorteland kiezen. Meer over die afweging lees je hier:

