Het zijn prachtige tijden voor iedereen die Burnley een warm hart toedraagt. Na een lang seizoen, waarin The Clarets in eigen huis prima presteerden maar het op bezoek zo vaak liet lopen, verwachtten de Burnley-fans opnieuw een loodzware strijd in de Premier League. Tot overmaat van ramp was een uitduel op Stamford Bridge de openingswedstrijd van de nieuwe jaargang. Het in uitwedstrijden zo dramatische Burnley zou met grote cijfers worden opgerold door sterspelers als Alvaro Morata en Willian. Niets bleek minder waar. The Clarets wervelden over The Blues heen en gingen plots met een 3-0 voorsprong de rust in. De knappe overwinning op Chelsea was het eerste teken van een legendarisch seizoen voor Burnley FC.
Sean Dyche
Boegbeeld, cultheld, leider, trainingsbeest. Woorden schieten tekort om de rol van Sean Dyche in het succesverhaal van Burnley te beschrijven. De rossige oefenmeester, die ooit furore maakte in de achterhoede van Chesterfield, Luton Town en Watford, begon in 2012 aan zijn project bij Burnley. Dyche is hard op weg om de degelijke Championship-club waar hij instapte om te toveren tot een stabiele middenmoter in de Premier League. De Engelse trainer met zijn karakteristieke stem maakte met Burnley twee promoties en een degradatie mee, maar kreeg altijd het vertrouwen van het bestuur. Dyche is een spaarzame loyale manager in een tijdperk waar trainers na een paar matige resultaten hun biezen al kunnen pakken.
Afscheid van het uitcomplex
De grootste verrassing van Burnley dit seizoen is de bizarre verandering in resultaten buitenshuis. The Clarets wisselden passievolle thuiswedstrijden af met wanprestaties in andere stadions. Op het gedegradeerde Hull City na presteerde Burnley het slechtst van alle ploegen in uitduels. Sean Dyche en zijn spelers sprokkelden in negentien wedstrijden zeven schamele puntjes bij elkaar. Nu, nog vóór de jaarwisseling, staat de teller na zeven uitwedstrijden al op veertien punten. Een verdubbeling in minder dan de helft van de duels. Het geeft aan dat Burnley eindelijk afscheid neemt van het vorig jaar zo dominerende uitcomplex en dat de ploeg weer vrijuit kan voetballen.
Wat vooral bijzonder is aan het succesverhaal van The Clarets is dat er niet een specifieke speler is die zijn ploeg wekelijks bij de hand neemt. De topscorer van Burnley heet Chris Wood met een doelpuntenaantal van vier treffers. Daarna volgen Sam Vokes met drie doelpunten en Jeff Hendrick met twee goals. Burnley is een ijzersterk team met een werklust waar iedere manager van droomt om mee te werken. De complete teamprestatie van dit seizoen doet sterk denken aan het sprookje van Leicester in 2015/16. Het zal echter nog even duren tot The Clarets voor de Engelse titel gaan. Toch mogen we niks uitsluiten zolang Sean Dyche aan het roer staat.
