Wat is de situatie?
Drie ploegen lijken de strijd om de zevende plek uit te gaan vechten. Dat zijn Burnley, Leicester City en Everton. In pole position ligt eerstgenoemde. Burnley heeft 36 punten en heeft daarmee één punt meer dan Leicester City en twee punten meer dan Everton. De zes topclubs in de Premier League liggen op het begin van dit voetbalweekend minimaal negen punten voor, dus naar alle waarschijnlijkheid is niemand van de subtoppers in staat verder naar boven te kijken. Plek zeven is het maximaal haalbare.
Onder het trio staan een aantal ploegen die met een goede reeks zich nog in de strijd kunnen mengen. Voor AFC Bournemouth (vijf punten achterstand), Watford en West Ham United (zes) dreigt het seizoen als een nachtkaars uit te gaan, maar deze teams zijn op dit moment nog niet kansloos te verklaren. Vanaf plaats dertien wordt het penibel: de ploegen daar zullen eerder naar onderen dan naar boven kijken.
Waarom is het speciaal?
De drie belangrijkste kandidaten in de strijd om plek zeven hebben ieder zijn eigen verhaal. Ze zijn totaal onvergelijkbaar met elkaar. Burnley is binnen het trio de underdog, de ploeg die veel hoger staat dan eigenlijk hoort. Met een voornamelijk Britse selectie, weinig vermaarde topspelers, de kleinste begroting en de minste transferuitgaven presteren The Clarets dit seizoen het onmogelijke door eind februari zo hoog te staan. Brein achter het succes is manager Sean Dyche. Een stuk op onze website uit december 2017 vatte zijn rol binnen Burnley in vier woorden samen: ‘boegbeeld, cultheld, leider, trainingsbeest’. Niet voor niets wordt Dyche al een tijdje als de kroonprins van het Engelse trainersgilde gezien. Of is hij al de koning? Geen enkele Engelse manager coacht namelijk een club die boven Burnley op de ranglijst staat.
Tegenover Burnley staan Leicester City en Everton, twee ambitieuze teams die wel het een en ander in hun selectie hebben gestoken. Ieder deed dat op zijn eigen manier. Leicester City werd in 2016 tegen alle verwachtingen in kampioen van Engeland en had zo ineens het budget om de selectie eens flink te versterken. En misschien wel belangrijker: de topspelers van het kampioensjaar konden, een uitzondering daargelaten, behouden blijven. Afgelopen winter werd een bod van 75 miljoen euro op Riyad Mahrez nog afgewezen. Leicester City bezit daardoor een kwalitatief sterke selectie, die na een matig seizoen na het kampioensjaar zijn plek in de Engelse subtop gevonden heeft. Een belangrijke reden daarvoor is manager Claude Puel, die sinds afgelopen oktober de scepter zwaait en de rust binnen de club heeft teruggebracht.
Everton heeft nooit aan titelkansen mogen proeven, maar hoopt liever vandaag dan morgen met de top mee te doen. Eigenaar Farhad Moshiri is hyperambitieus en gaf Ronald Koeman daarom afgelopen zomer de ruimte voor ruim 150 miljoen euro in zijn selectie te investeren. De Nederlandse coach bereikte er niet de noodzakelijke resultaten mee en moest in oktober het veld ruimen. Sam Allardyce is sindsdien manager van Everton en onder hem zijn de prestaties aanzienlijk verbeterd. Hij heeft binnen no-time The Toffees in een zeer resultaatgerichte ploeg veranderd en deelname in de strijd om plek zeven is daarvoor de beloning. De kanttekening is wel dat het spel bij vlagen echt niet om aan te gluren is.
Wat is het waard?
Indien een topclub de FA Cup wint (de Carabao Cup gaat al naar een topploeg) geeft plek zeven recht op Europees voetbal. Anders rest heel veel eer.
