Het verschijnsel kreeg op een wereldkampioenschap voor het eerste grote ruchtbaarheid in het voetbal. De term is oorspronkelijk afkomstig uit het schaken, waar spelers die allebei een half punt nodig hebben elkaar al geregeld vroeg in de partij een remise krijgen aangeboden. De eerste wedstrijd waarvoor de term ‘salonremise’ gebruikt werd was helemaal geen gelijkspel. Op het WK 1982 werden de laatste groepswedstrijden nog niet gelijktijdig gespeeld.
West-Duitsland en Oostenrijk wisten derhalve dat bij een kleine zege van de Duitsers beide ploegen naar de volgende ronde zou helpen ten koste van Algerije, dat een avond eerder spelde. Het werd en bleef 1-0, waarna de beide ploegen elkaar geen strobreed in de weg legde, tot verontwaardiging van de commentatoren op de beide Duitstalige kanalen. Sindsdien worden alle poules altijd gelijktijdig afgesloten, zodat dergelijke toestanden moeilijker geworden zijn.
Moeilijk maakt niet onmogelijk. In 1990 staken Oranje en de Ieren geen poot meer uit zodra ze in de smiezen hadden dat een gelijkspel genoeg was voor beide ploegen. Zes jaar later kwam Nederland door nadat Engeland bij een 4-0 voorsprong bedacht dat ze op deze manier aartsvijand Schotland onbedoeld naar de kwartfinale hielpen: dat kon natuurlijk ook de bedoeling nooit zijn. Beroemd is ook de 2-2 tussen Zweden en Denemarken in 2004. UEFA had in haar genialiteit besloten dat het onderling resultaat tussen ploegen doorslaggevend was, waardoor de Scandinaviërs bij een 2-2 einduitslag allebei door zouden bekeren. Zo geschiedde dan ook, hoe boos Italië ook deed.
In het clubvoetbal zijn er weinig voorbeelden van salonremises, het gebeurt natuurlijk weinig dat twee ploegen allebei dezelfde belangen hebben. Wel dat clubs ploegen in nood wat gunnen, zoals Ajax deed toen het reeds kampioen was tegen NEC in 2014. De Nijmegenaren mochten een punt meenemen uit de ArenA bij wijze van uitstel van executie, maar dat was niet omdat Ajax ook een punt nodig was.
Ajax was een week eerder bij Heracles Almelo al kampioen geworden met een daadwerkelijk afgesproken gelijkspel: Daley Blind gaf na afloop in Twente eerlijke toe dat Simon Cziommer en hij het op een akkoordje hadden gegooid, omdat de ploeg uit Almelo met een punt veilig was. Omdat het nog niet de slotspeeldag was, is het niet zo’n zuivere salonremise als FC Groningen – PSV uit 2003. Met die onbesliste partij was Groningen veilig en PSV kampioen, allebei op de laatste speeldag.
Sindsdien zijn er op grote eindrondes weinig gevallen bekend van afgesproken werk. Duitsland en de VS zouden dat vier jaar geleden gaan doen, was de vrees. Die bleek ongegrond: de Mannschaft won met 1-0 en de Amerikanen gingen evengoed nog door. Een gelegenheid als deze is zeldzaam. De Fransen kunnen zich bij een afgesproken gelijkspel sparen voor de volgende ronde. Je zou kunnen zeggen dat de Denen risico kunnen nemen voor de groepswinst, maar dat lijkt een gok die veel meer kan kosten dan-ie mogelijkerwijs oplevert. Nee, een gelijkspel zou allerminst verbazen.
