In 1982 was Peru voor het laatst van de partij op een mondiale eindronde. Met een wachttijd van liefst 36 jaar duurde de weg richting Rusland voor Peru het langs, met Egypte (28 jaar) en Marokko (twintig jaar) op de tweede en derde plaats. De betreffende landen zijn met nog één groepsduel voor de boeg alle drie uitgeschakeld. Voor het land dat het langs moest wachten op de WK-rentree werd het een toernooi vol gemiste kansen, trots, passie en een gevoel dat iedere ploeg liever wil vermijden. ‘Er zat meer in’ zal een zin zijn die nog wel enige tijd zal rondspoken bij de Peruviaanse spelersgroep.
Aanvallend voetbal
Peru was het allerlaatste land dat zich kwalificeerde voor het WK in Rusland. Een gewonnen play-offduel met Nieuw-Zeeland stelde uiteindelijk een ticket veilig voor de ploeg van Ricardo Gareca. In het eindtoernooi werd het land in Groep B gekoppeld aan Frankrijk, Denemarken en Australië. Met Les Bleus als vrijwel zekere groepswinnaar leek de strijd om plek twee helemaal open. Een nederlaag van de Socceroos tegen Frankrijk betekende dat het duel tussen Peru en Denemarken werd omgedoopt tot een kleine finale.
Voor aanvang van de wedstrijd leek Denemarken de meeste kans te maken op drie punten. Met Christian Eriksen hebben de Denen een absolute wereldster in huis die in zijn eentje een wedstrijd kan beslissen en als kapstok kan fungeren voor de hele ploeg. Peru had echter geen boodschap aan de rol als underdog en ging vol op de aanval. Het gedurfde spel van de Peruvianen wierp zijn vruchten af toen Christian Cueva vlak voor rust ten val werd gebracht door Yussuf Poulsen. De bal ging op de stip, waarna het slachtoffer zijn land na 36 jaar in extase kon brengen. Cueva was zijn zenuwen echter niet de baas en mikte veel te hoog.
Pech
Tot overmaat van ramp kwam Denemarken via diezelfde Poulsen op voorsprong na een uur spelen. Peru liet de koppies niet hangen en bleef op dezelfde aanvallende voet verdergaan, met een overvloed aan mogelijkheden tot gevolg. De ploeg kreeg kans op kans, maar tevergeefs. Het duel eindigde in een onterechte overwinning voor de Denen en zorgde ervoor dat Peru moest stunten tegen het op papier ijzersterke Frankrijk. Waar we eerder hebben gezien dat Iran een dubbeldekker parkeerde om zo het Spaanse tiki-takavoetbal onmogelijk te maken, ging Peru gewoon naar voren. Paolo Guerrero, Jefferson Farfán kregen kansen, terwijl een prachtig afstandsschot van Pedro Aquino niet mocht baten. Het zorgde voor een vroege uitschakeling van de Peruvianen, die desondanks het toernooi met opgeheven hoofd verlaten.
Bolt
Tussen alle grote sterren die op een mondiale eindronde de revue passeren, lopen altijd relatief onbekende spelers rond die uitgroeien tot verrassingen. Zo baarde de rechtsback van Peru opzien met zijn eindeloze rushes waarmee hij negentig minuten lang de hele rechterkant kon bestrijken. Luis Advincula liet in Mexico bij zijn club Lobos Buap al zien dat hij een aardige sprint in de benen heeft en bracht dit tot uiting op het WK. In de wedstrijd tegen Frankrijk werd één van zijn rushes geklokt als snelste van het toernooi.
?? Peru's Luis Advincula is the fastest player at the @FIFAWorldCup, clocked at 36.15kph @equipedefrance 1??-0?? @SeleccionPeru
— ITV Football (@itvfootball) June 21, 2018
Watch LIVE on @ITV #PER #FRAPER #WorldCup pic.twitter.com/5f66ZXlzlQ