Allereerst en vooral moeten er vragen worden gesteld bij de achterhoede. Twee jaar geleden in Frankrijk maakte Polen ook geen indruk met flitsend aanvalsspel, maar was de laatste lijn van de bialo-czerwoni haast niet te kloppen. De adelaars vlogen soeverein door de eerste ronde omdat niemand tegen ze kon scoren. Zwitserland en Portugal kregen dat ieder één keertje voor elkaar. Zo vloog Polen er na twee tegentreffers uit, geen enkele ploeg kreeg er minder om de oren tijdens dat EK.
Het heeft niet geholpen dat Kamil Glik, de sterkhouder in dienst van AS Monaco, vlak voor het toernooi geblesseerd moest afhaken. Dat mag niet verhullen dat de problemen in de kwalificatie al begonnen. Polen incasseerde op weg naar het WK veertien treffers, geen enkel Europees land dat het tot aan Rusland schopte moest vaker vissen. Sterker nog, een hele rits landen dat het niet haalde wist cijfermatig ook beter te verdedigen dan de Polen. Polen verloor met 4-0 van Denemarken, blameerde zich met een 2-2 bij Kazachstan, maar wist toch als eerste te eindigen voor de Denen en onder meer Roemenië.
Die kwalificatie was een cadeau aan het Poolse volk. Uit naam van heel de ploeg, maar de kunstkenner zag maar één handtekening onder het succes, die van ene ‘R. Lewandowski’. De doelpuntenmachine van Bayern München scoorde behalve in de voornoemde pandoering in Kopenhagen in alle andere wedstrijden in de groep. De diamant scheen zo helder dat het geen mens nog opviel dat de ruggengraat stilaan uit de ploeg was verdwenen. Maar wat als de diamant haar glans verliest?
Het was een zorg die weinigen zich maakten. Kenners van de Poolse ploeg, experts in hun voorbeschouwingen en bookmakers dachten dat Polen de eerste ronde wel zou overleven. Als het achterin dit keer niet zou gaan, dan zou Lewandowski zijn land wel weer bij de hand nemen. Zoals de Gazeta Wyborcza kopte, ze hebben zichzelf voorgelogen. Polen kampt met een WK-complex: al sinds 1986 speelden ze geen knock-outrondes meer. In 2002 en 2006 vlogen ze er na twee wedstrijden al uit. Dat zou nu toch anders gaan?
Naar nu blijkt niet. Een gelijkspel tegen Colombia lag voor de hand, aangezien beide ploegen ongeacht het resultaat in die wedstrijd hun laatste pot zouden moeten winnen om een ronde verder te komen. Het zat er geen moment in. De Zuid-Amerikanen voerden een aangename dans op, terwijl het voetbal van Polen leek op het eten van iemand die niet kan koken. Alle smaak uit de groenten gekookt, het vlees zo lang opgezet dat de textuur op die van rubber leek. De laatste kans voor mannen als Lukas Piszczek en Jakub Blaszczykowski, misschien zelfs wel de laatste mogelijkheid voor Lewa draaide uit in een ramp. Want Lewandowski, de sterkste adelaar, vloog niet. Fakt, het meest gelezen dagblad in Polen vat het netjes samen: “Heren, what the f*** is er met dit team gebeurd?”