Radamel Falcao vergaarde al vroeg in zijn carrière de reputatie van een superspits. Zijn neusje voor de goal liet hem in die jaren nooit in de steek. Hij prikte de ene goal na de andere binnen voor FC Porto en vervolgens Atlético Madrid. Bij de Colombiaanse nationale ploeg werd hij op die manier ook al snel een onomstreden kracht.
Op 7 februari 2007 debuteerde Falcao al voor de Zuid-Amerikanen. Elf en een half jaar later heeft hij eindelijk de eerste WK-goal achter zijn naam staan. Ploeggenoten besprongen hem nadat hij tegen Polen de score wist te verdubbelen. Ze wisten allemaal hoeveel dit de 32-jarige spits waard was.
Kwartfinale
Falcao moest het WK voetbal van vier jaar geleden aan zich voorbij laten gaan. De spits liep een zware blessure op en moest daardoor een streep zetten door het toernooi. De Colombianen lieten zich destijds niet uit het veld slaan. Aan de hand van sensatie James Rodriguez strandden zij in de kwartfinale tegen Brazilië.
Mario Yepes droeg in die wedstrijd tegen de Brazilianen de aanvoerdersband. Eenmaal terug in de selectie werd Falcao weer captain. Hij kon de jacht op zijn eerste WK-treffer vervolgen. En begon daarmee door eerst weer zijn doelpuntenmotor aan te slingeren. Na minder succesvolle periodes bij Manchester United en Chelsea begon hij ineens weer te scoren bij AS Monaco.
Hoop
Mede door de inbreng van Falcao plaatste Colombia zich voor het WK voetbal in Rusland. De openingswedstrijd tegen Japan was erg teleurstellend, maar de revanche tegen Polen daardoor extra zoet. Een klinkende 3-0 zege zorgde voor hoop in de harten van de Zuid-Amerikanen. Met dank aan onder andere die eerste WK-goal van Falcao.
