De winter: Kampioenenmaker doet zijn intrede
René Weiler kan nooit overtuigen in Brussel. Na Ariël Jacobs in 2012 wil de club graag eens een Belgische trainer hebben. De Zwitser werd in 2017 kampioen, maar vloog enkele maanden laten buiten. Hein Vanhaezebrouck is datzelfde lot overkomen bij AA Gent. Het bestuur van Anderlecht is zijn landstitel in 2016 desondanks niet vergeten en weet ook dat de West-Vlaming aanvallend voetbal propageert. In België wordt vaak lui verwezen naar ‘de huisstijl’ van Anderlecht – wat die is weet niemand, maar het begint in ieder geval met aanvallende intenties. In Europa kan hij het tij niet keren, Anderlecht vliegt uit de Champions League en moet in de beker buigen voor Standard Luik. In de competitie blijft de ploeg uit Brussel op flinke achterstand van Club Brugge.
De lente: Als een nachtkaars
Na dertig wedstrijden heeft Brugge twaalf punten over op Anderlecht. Die gaan door de helft, waardoor er zes stuks overblijven bij aanvang van de play-offs. Niet onoverkomelijk, verre van. Zeker als Anderlecht op 15 april met 1-0 van Club Brugge wint. Op zeven wedstrijden voor de finish zit er nog drie punten tussen. Anderlecht kwakkelt daarna, maar wint ook de terugmatch in het Jan Breydelstadion van de koploper: 1-2. Zo is het na een slecht seizoen toch nog dichtbij een kampioenschap. Anderlecht verliest alleen de twee wedstrijden nadien en moet de titel dus aan Brugge laten. In de slotwedstrijd moet Racing Genk verslagen worden om nog een kans te maken op plek twee, een Champions League-ticket, maar de Limburgers winnen met 1-2 in Brussel en doen zo het gordijntje dicht. De trainer van Standard Luik komt, getuige deze prachtige tirade, niet op het kerstfeest van de familie Vanhaezebrouck.
De zomer: Dubieuze transferpolitiek
De in België wereldberoemde medicijnman Marc Coucke, miljardair geworden in de farmaceutische industrie, heeft Anderlecht in de tussentijd gekocht en wil met zijn eigen mensen razendsnel schoon schip maken. Dat valt tegen: de transfermarkt bij een topclub blijkt toch een grote uitdaging. Sterspeler Leander Dendoncker vertrekt, tot verbazing van precies niemand, naar Engeland. Als reactie geeft Anderlecht 28 miljoen euro uit, maar aan wat? Acht miljoen voor Bubacarr Sanneh, die enkel op de bank zit. Ook Kenny Saief, Ongjen Vranjes en Elias Cobbaut worden voor meerdere miljoenen gehaald en hebben weinig meerwaarde. In totaal betalen ze voor twaalf spelers een afkoopsom en komen er nog drie transfervrij als beoogde A-selectiespelers.
De herfst: Op weg naar het einde
Het begon nog goed: niet alle aankopen waren prut. James Lawrence blijkt een gedegen versterking, Thomas Didillon is een goede keeper en vooral spitsenduo Ivan Santini en Landry Dimati functioneert prima. Anderlecht wint de eerste vier wedstrijden met machtsvertoon. Bij het eerste tegenslagje dondert alleen wel gelijk de hele boel in elkaar: maar twee keer winst in negen wedstrijden. En een beschamende 0-3 nederlaag in de beker tegen stadgenoot Union. Én een afgang in de Europa League. Als de terugronde(die begint in België in november) ook nog eens met één punt uit vier wedstrijden wordt aangevangen, valt uiteindelijk de zeis. Hein was, om een Belgische krant te citeren, de juiste man op de verkeerde plek.
