Een vader als profvoetballer in de eerste klasse, het is tegenwoordig een garantie voor een zorgeloze jeugd. Aan het einde van het vorige decennium lag dat in België nog anders. De vader van Romelu, Roger Lukaku, kon een aardig potje ballen als spits van Belgische subtoppers als RFC Seraing en Germinal Ekeren. Maar de benen van de Congolees hadden niet het eeuwige voetballeven. In 1999 hing Roger zijn schoenen aan de wilgen, met alle dramatische gevolgen van dien. De familie-Lukaku belandde in diepe financiële problemen.
Melk met water
In twee maanden werd het leven van Roger en zijn gezin een hel op aarde. De eerste opoffering, het vertrek van kabel-tv, was nog te overzien. De rest was problematischer. Ze zagen zichzelf twee à drie weken zonder stroom zitten. Ze moesten op de grond slapen, aangezien er geen bedden waren. Ze werden uit hun appartement in Antwerpen gezet. Kind Romelu was ongeveer zes jaar en maakte het aanvankelijk met een jeugdige onbevangenheid mee. Totdat hij zijn moeder melk met water zag mixen, om zijn zonen een glaasje drinken te kunnen geven. “Op dat exacte moment realiseerde ik mij dat we blut waren”, vertelde Lukaku in een indrukwekkende bijdrage aan The Players Tribute.
Romelu dronk zijn glas melkwater zwijgend op, maar maakte een belofte aan zichzelf. Hij wist het zeker: hij ging zijn moeder uit de brand helpen. Hij ging later goed verdienen. Hij ging profvoetballer worden. Toen hij bij thuiskomst van school zijn moeder een keer huilend aantrof, kon hij het niet meer verbergen. “Papa, wanneer kan je professioneel voetbal spelen?” “Zestien.” “Oké, zestien.” Lukaku sprak op zesjarige leeftijd een meer dan ambitieus doel uit: hij zou over tien jaar in het shirt van Anderlecht spelen.
Meer dan een spel
Voetbal werd voor Lukaku meer dan een spelletje. Meer dan een hobby. Hij groeide uit tot een van de grootste talenten van het Belgische voetbal en maakte op twaalfjarige leeftijd rustig 76 doelpunten in één seizoen. Zijn inspanningen bleken niet voor niets. Met zestien jaar en dertien dagen levenservaring op zijn paspoort maakte hij zijn belofte waar. Lukaku mocht na 65 minuten invallen in de play-offfinale van Standard Luik. Met het embleem van Anderlecht kussend met zijn borst.
De rest van het verhaal is bekend. Lukaku werd in het seizoen erop topscorer van de Belgische competitie en werd via Chelsea, Everton en Manchester United een van de beste spitsen van de Premier League. Op het WK zijn er weinig spelers die tot zover meer indruk maken dan de Belgische aanvalsleider. Met vier doelpunten is hij op dit moment gedeeld topscorer.
Lukaku in het eerder genoemde stuk: “Mensen in het voetbal houden ervan om te praten over mentale kracht. Nou, ik ben de sterkste gast die je ooit gaat tegenkomen. Omdat ik herinner dat ik thuis in het donker zat met mijn broer en mijn moeder. Biddend, denkend, gelovend, wetend… Het gaat gebeuren.”
En inderdaad: het gebeurde.
