Mario Zagallo
Als speler: 1958, 1962
Mario Zagallo is zonder twijfel de Godfather van het wereldkampioenschap voetbal. Van de vijf keer dat Brazilië de Coupe Jules Rimet veroverden, had hij vier keer een rol. In 1958 was de linksbuiten trefzeker in de finale tegen Zweden, vier jaar later trof hij doel in de openingswedstrijd van opnieuw een succesvol WK voor de Goddelijke Kanaries. Dit alles aan de zijde van bekendere voetballers als Pelé en Garrincha. In 1966 was hij er niet bij, zijn absentie zou toch niet al te lang duren.
Als trainer: 1970
Wie met Pelé en Garrincha in een team heeft gespeeld weet wel een beetje hoe je een ploeg leuk laat voetballen. Dat bleek wel tijdens het wereldkampioenschap in Mexico van 1970, waar Brazilië met speels, brutaal voetbal de vloer aanveegde met al dat er maar in de weg lag. De eindstrijd tegen Italië(4-1) wordt door sommige voetballiefhebbers op leeftijd nog steeds genoemd als de beste wedstrijd die ze ooit zagen. In 1994 won Brazilië haar vierde wereldtitel, ook nu zat Zagallo op de bank, zij het als assistent. Het voetbalicoon was in 1998 nog bondscoach van Brazilië en zag zijn ploeg toen in de finale verliezen.
Franz Beckenbauer
Als speler: 1974
Ach, 1974. Het verhaal is bekend: een wereldkampioenschap omringd door oranje gloed werd uiteindelijk door de Duitse ploeg gekaapt. Het is makkelijk te doen alsof de Mannschaft uit humorloze ijzervreters bestond, maar dat zou onjuist zijn. Franz Beckenbauer was een buitengewoon elegante aanvoerder die gracieus leiding gaf aan een ploeg met wel meer sierlijke spelers.
Als trainer: 1990
Over het algemeen wordt geaccepteerd dat het WK van 1990 het minst aantrekkelijke in de geschiedenis was: het toernooi in Italië werd gekenmerkt door defensief voetbal. Wie de samenvatting van de finale bekijkt vraagt zich inderdaad af hoe erg de rest moet zijn geweest als dit de hoogtepunten waren. Duitsland won de finale uiteindelijk met 1-0 van Argentinië, onder leiding van Beckenbauer.
Didier Deschamps
Als speler: 1998
Een van de mooiste dingen aan internationaal voetbal is dat het van toeval aan elkaar hangt. Didier Deschamps kwam ter wereld in Bayonne, een populaire plaats voor de Tour de France. Drie cols verder was hij een Spanjaard geweest. Nu was hij aanvoerder van de Bleus die in 1998 met een oogstrelend, multicultureel team de beker in beslag nam en zo effectief antwoordde op pogingen om de Franse samenleving te splijten.
Als trainer: 2018
Wie het niet wist, had bij het zien van deze Franse ploeg ongetwijfeld gegokt dat hun bondscoach een verdedigende middenvelder geweest was. En dan nog een hele goede. Veel fantasie bezat deze ploeg niet, de uitspattingen kwamen van solisten Antoine Griezmann en Kylian Mbappé. Verder zagen we een ploeg die de bal absoluut niet wilde hebben. Alle opponenten beten zich erop stuk en gaven na afloop, soms met enige vertraging, toe dat Frankrijk de verdiende winnaar was.
