Enkele dagen later was die tijdens het uitduel met Red Bull Salzburg nog niet binnen. Dat kon ook niet, zo snel. Het was aan Alec van Hoorenbeeck om de plek van de vertrokken Pröpper in te nemen. Echt door de mand vallen deed de Belg toen en in de weken daarna niet, maar een natuurlijke vervanger voor de voormalig aanvoerder? Nee, dat absoluut niet. Al snel kwam Max Bruns in de ploeg. Jonger, talentvoller en aanvankelijk ook beter dan zijn Belgische collega. Maar ook Bruns toonde ook net even te vaak aan niet betrouwbaar genoeg te zijn voor trainer Joseph Oosting.
Inmiddels was Gustaf Lagerbielke al lang en breed gearriveerd in Enschede. Hij werd vrij snel na de verkoop van Pröpper gehuurd van de andere Schotse grootmacht, Celtic. Echter met weinig recente minuten in de benen, waardoor de tijd van de Zweed in Enschede maar langzaam op gang kwam. Zijn piek kende Lagerbielke in de winter, toen hij op stoom kwam en even tot een van de stabiele krachten wist uit te groeien. Door het hier en daar wegvallen van Hilgers, kwam Lagerbielke echter steeds meer aan de linkerkant van de defensie te staan, wat een terugval van de huurling zou inleiden.
Terugkeer op komst
Anno nu lijkt Lagerbielke zo goed als zeker terug te keren naar Celtic, maakt ook Hilgers zich op voor een vertrek en lijken Bruns en Van Hoorenbeeck niet per se klaar voor een basisplaats in het komende seizoen. Kortom: een zwartkijker zou kunnen stellen dat FC Twente voor komend voorlopig nog geen enkele stabiele centrumverdediger in huis heeft. Alleen daarom is het voor de supporters al een hele geruststelling dat Pröpper voor een terugkeer naar De Grolsch Veste staat. En daarbij moet de gedachte ook fijn zijn dat er naast Ricky van Wolfswinkel voorin, ook in de achterhoede weer iemand komt die de poppetjes op zijn plek zet.
