Nu maar hopen dat het voor de Tukkers niet bij deze eenmalige gebeurtenis blijft. De voortekenen zijn gunstig. FC Twente lijkt financieel gezond en met de op handen zijnde on-Nederlandse en futuristische uitbreiding van De Grolsch Veste lijkt het eind van de ingezette groei nog lang niet in zicht. Als we de door de KNVB ingehuurde Willem Vermeend moeten geloven, kan dat niet van veel andere clubs worden gezegd.
Ex PvdA-minister Vermeend leverde deze week een rapport af, stak als overtuigd sociaal-democraat ettelijke duizenden euro’s en een Business Class-retourticket met bestemming Johannesburg in zijn binnenzak en zorgde er zo voor dat de Zeister beleidsbepalers, na de evaluatie in een fraai Zuid-Afrikaans resort, zich schoon kunnen pleiten omdat ze er nu alles aan hebben gedaan om de financiële ellende in kaart te (laten) brengen waarvoor ze eigenlijk zelf verantwoordelijk zijn. Dat het ‘rapport Vermeend’ nodig is om een signaal af te geven, geeft maar weer eens aan dat in het grote voetbalbos onvoldoende durf, macht, kennis en kunde aanwezig zijn om met gezag de narigheid aan de voetbalwereld kenbaar te maken. Wie in het rapport Vermeend, mede aangemoedigd door de brandende lichtmast die op de frontpagina staat afgedrukt, enig licht in de financiële duisternis, enige uitleg over de Zeister onmacht of reflectie van verantwoordelijken hoopt te ontdekken, zal teleurgesteld worden.
Openbaringen
De inhoud lijkt verdacht veel op die van het Groot Nationaal Clichéboek der Nederlandse Taal. Want, zeggen Vermeend c.s.: ‘het is in het voetbal vijf voor twaalf. Clubs moeten de broekriem aanhalen en volledige openheid over hun financiën geven en meerjarenbegrotingen openbaar maken. Ook moeten clubs een keiharde seizoensgarantie geven dat ze het seizoen kunnen afmaken, omdat faillissementen (zoals in Haarlem) kunnen leiden tot competitievervalsing’. Maar was dit sinds de invoering van het betaald voetbal in 1954 al niet aan de orde dan?
Eigenlijk is het volgens de oud-politicus simpel: ‘de clubs moeten snel de tering naar de nering zetten, omdat dat hard nodig is om het voetbal weer gezond te maken’. Dat er in het rapport gewaarschuwd wordt ‘dat clubs niet langer op grote financiële steun van gemeentes kunnen rekenen’ geeft aan dat de samenstellers in ieder geval in de tijd niet helemaal achter lopen en er wordt - uiteraard - op gewezen dat ‘de clubs zelf verantwoordelijk zijn voor de huidige financiële positie'. Wat een openbaringen zeg. Een eerstejaars MBO-leerling met een beetje handigheid op de Google-zoekmachine die de rapporten ‘Christiaanse-’ en ‘Gezonder betaald voetbal’ (waar het Budget Bewaking Instituut uit voortkwam) uit de jaren zeventig had opgespoord, had doorgelezen en aan de huidige tijdgeest had aangepast (door bij begrotingen en tekorten gewoon een nulletje voor de komma te plaatsen) was wellicht met scherpere conclusies gekomen.
Angst voor papieren tijgers?
Bijvoorbeeld dat de huidige licentie-eisen uiteindelijk weinig effect zullen hebben en - zoals Fortuna vorig jaar na toetsing door de burgerrechter al aantoonde - niet meer dan een papieren tijger voorstellen en dat de noodzakelijke onderlinge solidariteit tussen clubs ver te zoeken is. Hoe kun je vandaag de dag niet meer dan een sluitende begroting eisen in de wetenschap dat veel sponsors moeite hebben het hoofd boven water te houden en links en rechts omvallen? En wat gaat er straks gebeuren als 32 avontuurlijke Topklasseclubs, zonder passende licentievoorwaarden, vogelvrij aan het voetballandschap worden toegevoegd en vervolgens niet aan hun verplichtingen kunnen voldoen?
Het gaat er in alles op lijken dat de clubs steeds meer angst wordt aangejaagd en dat de hand van Henk Keslers beoogde opvolger, de zichzelf een enorme controlefreak noemende Van Oostveen - hij vergeet het bijvoeglijk naamwoord repressieve met regelmaat – weldra zichtbaar wordt. Deze week werd bekend dat de voetbalbond een heus opsporingsteam met (oud) leger-, marechaussee- en politiezwaargewichten heeft aangesteld en op KGB-geschoeide leest tegen valse clubbegrotingen, louche makelaars en oprukkende gokmaffia ten strijde trekt. Zullen die heren eigenlijk wel weten dat je tegenwoordig bij elk willekeurig wedkantoortje geld kunt inzetten op de eerste inworp of eerste overtreding van een wedstrijdje in de Liechtensteinse derde divisie? Hou toch op zeg. Die zogenaamde bel-Chinezen zitten niet op ons te wachten. Als dit soort praktijken echt zouden voorkomen, hadden speurneuzen als Peter R. de Vries en John van den Heuvel, zeker voor de kijkcijfers, er zich toch al lang in vast gebeten?
Bankzitters
Op de beslissende dag in de Eredivisie moest ik nog even aan Roelof Luinge en Pieter Vink denken. Beide scheidsrechters volgden de beslissende en laatste competitieronde vanaf hun huiskamerbank terwijl er van kwaadheid meer stoom uit hun oren kwam dan de laatste weken as uit de vulkaan Eyjafjallajökull.
Roelof Luinge was natuurlijk te voorbarig om AZ - PSV als een leuk persoonlijk competitieslot aan te vragen en te (over)moedig geweest om zijn directeur meerdere malen op televisie voor leugenaar uit te maken waardoor hij werd gepasseerd. Het deed daarom lachwekkend aan dat een op Pravda-wijze, geconditioneerde persdame, wereldkundig maakte dat Roelof zich nu in alle rust op de tweede - sterk gedevalueerde - bekerfinale kon voorbereiden. Want hoe anders kun je die bekerfinale interpreteren als de KNVB de nummer 11 van haar huidige scheidsrechtersranglijst voor zo’n wedstrijd aanstelt? Weten ze daar nu nog niet dat de term rust in Roelofs woordenboek niet voorkomt? En of iemand met meer dan 800 wedstrijden in het betaald voetbal die rust ook nodig heeft? Of werd in Zeist stilletjes gehoopt dat Luinge in het Gouden Kaart-klassement van De Telegraaf door een week verplichte rust nog als koploper zou worden voorbijgestreefd?
Natuurlijk floot Pieter Vink een paar weken terug bij AZ - FC Twente een onvoldoende. Het mag eigenlijk niet, maar dat kan gebeuren. Met een paar wedstrijden ‘in de ijskast zetten’ heb ik dan ook geen moeite. De heren Kesler en Van Oostveen die, enige weken daarvoor de scheidsrechterscommissie op een zijspoor hadden gemanoeuvreerd én aldus zelf verantwoordelijk werden voor Vinks aanstelling, vonden dat hij ook internationaal voor hun falend aanstellingsbeleid moest bloeden. Dat was gelijk koren op de molen van Jaap Uilenberg. Met de vervanging van Vink door een internationaal onervaren Turkse scheidsrechter bij Fulham - Hamburger SV maakte hij een even onverwacht als genereus gebaar naar zijn nieuwe werkgever en liet wederom zien dat objectiviteit voor hem een relatief begrip is. Door het missen van een reeks wedstrijden wordt Vink ook zwaar in zijn portemonnee getroffen. Zeker als men bedenkt dat hij zijn fouten onbewust heeft gemaakt. Zijn straf staat werkelijk in geen enkele verhouding tot de (minimaal 5 x lichtere) straf die FC Twente-speler Ronnie Stam, die Vink publiekelijk ongegeneerd voor leugenaar had uitgemaakt, werd opgelegd (€ 1000,- en een wedstrijd voorwaardelijk). Vink, normaal toch niet op zijn mondje gevallen, blijft nog steeds angstig zwijgen. Het zal mij niets verbazen als hij na het aanhoren van zijn straf een spreekverbod kreeg opgelegd en bij overtreding hiervan een enkeltje naar het Siberische Krasnojarsk in het vooruitzicht is gesteld.
Klik hier voor meer informatie over de auteur.