Want kun je de beeldvorming van het betaald voetbal, door het bekend maken van de penibele financiële situaties bij de Nederlandse clubs aan de vooravond van de nieuwe competitie, nog negatiever beïnvloeden? Denkt hij soms dat publiek en sponsors warmlopen als gesuggereerd wordt dat ze naar een aflopende zaak moeten kijken?
Stuurloos
Nieuwe ronde, nieuwe kansen voor de scheidsrechters dus. Nadat de nieuwe KNVB-directeur ruim tien jaar geleden op strategische wijze de arbitrage, sinds jaar en dag bekend staand als een plichtsgetrouw, traditioneel, hiërarchisch, a-collegiaal, incestueus, kritiekloos, angstig en amateuristisch bolwerk, als springplank uitkoos voor zijn opmars in de Zeister bossen kun je vaststellen dat Van Oostveen de Nederlandse arbitrage als een stuurloos schip heeft achtergelaten. Dit ondanks de support en uitvoering van grote denkers als Sturkenboom -inmiddels veilig geparkeerd in KNVB's Raad van Toezicht- en Uilenberg, die deze zomer geruisloos Nederland verliet.
Maar wie de man een beetje kent weet dat hij als geboren controlefreak meerdere vingers in de pap wil houden. Hij stelde niet voor niets twee nieuwe stuurlieden aan die dat stuurloze schip moeten proberen vlot te trekken. Competitieleider Gijs de Jong en oud-scheidsrechter en politievoorlichter Dick van Egmond waren, als zetbazen, bereid het door de KNVB ingezette beleid, zonder aanpassing, voort te zetten. Dat werd tijdens de eerste scheidsrechtersbijeenkomst van dit seizoen pijnlijk bevestigd. De aanwezigen moeten zich als padvinders door pietluttige hopmannen op een jamboree toegesproken hebben gevoeld. "Wij zijn geen blackbox, wij zijn transparant. Wie goed presteert krijgt de beste wedstrijden. Het gaat om kennis,ervaring en houding en we verwachten vanzelfsprekend goed gedrag! Dat zullen jullie aan je aanstellingen merken." Het was of ik weer (district-)commissieleden uit de jaren '70 en '80 hoorde raaskallen, die zelden over kwaliteit spraken en er op hamerden dat een scheidsrechter vooral een waardig representant van de voetbalbond moest zijn en voor wie kort geknipte kapsels en goed geknoopte stropdassen minstens zo belangrijk waren als goed geleide wedstrijden.
De maidenspeech van Van Egmond zal niet snel worden vergeten. Er zullen, een kleine week later, nog steeds mensen worstelend met zijn teksten en instructies rondlopen omdat deze voor meerdere uitleg vatbaar waren. Spelregelinstructies die al na het eerste voorbeeld, met nota bene Van Egmond zelf als arbiter in de hoofdrol, door een aanwezige alerte journalist, onderuit werden gehaald.
Mooiweer praters
Wat moeten we met teksten als dat wel vijf Nederlandse scheidsrechters een rol op het WK hadden kunnen spelen? Hij moet toch weten dat de meesten hun handen al meer dan vol hebben aan de wedstrijden in de sterk gedevalueerde Eredivisie. Hoe naïef ben je als je om respect en correct gedrag van spelers smeekt als op dezelfde dag de twee WK-finalisten van de FIFA een forse boete voor hun moderne en keiharde manier van spelen krijgen opgelegd? Volgens mij zijn scheidsrechters er juist voor om dit soort gedrag in te dammen.
Hoe komt de nieuwe scheidsrechterscoördinator er trouwens bij dat zes plaatsen voor scheidsrechters op grote toernooien altijd ingenomen worden door de grootste Europese voetballanden? Alsof Nederland niet tweede (!) op de FIFA-ranglijst staat. En hoe durft hij te spreken over een topsportklimaat in de arbitrage? Daar waar coaches en waarnemers, die nadat zij reeds als commissie-, technische staflid of als scheidsrechter zijn afgeserveerd, met hun laatste greintje zelfrespect als groupies rondlopen en blij zijn dat ze 'er nog bij horen'. Waar scheidsrechters jongere ambitieuze scheidsrechters, die vreemd genoeg op hetzelfde niveau actief zijn, zonder enige vorm van opleiding en ervaring, gaan begeleiden en waarover doodleuk wordt gezegd "dat als deze vorm van begeleiding mislukt, over drie maanden het gewoon weer anders wordt gedaan". Waar tref je nog organisaties aan waar professionals drie fouten in tien sullige multiple choice-vragen mogen maken? En waar twee arbiters (Vink en Bossen) erachter zijn gekomen dat door frequent bezoek aan golfbanen de golfhandicap lager maar ook de spelregelkennis minder wordt. Waarom draag je scheidsrechters eigenlijk op de snelheid in het spel te houden terwijl die steen en been klagen dat het spel zoveel sneller is geworden en ze daardoor niet alles meer goed kunnen waarnemen? Waarom roep je dat geroutineerde scheidsrechters geen coaching meer nodig hebben terwijl jezelf blijven ontwikkelen een essentieel kenmerk van topsport is? En welk zelfbeeld heeft Van Egmond als hij roept dat hij jongens een platform wil bieden om hetzelfde te bereiken wat hijzelf heeft bereikt? Dat wordt dus een nieuwe lading met ijdele, zeer middelmatige scheidsrechters. Maar ja, iedere groep krijgt de leider die hij verdient. In dit geval een eloquent persoon die laat zien dat hij professioneel is opgeleid om knollen voor citroenen te verkopen maar nog niet echt door heeft dat als je de lat laag legt je niet vanzelf hoger gaat springen.
Voor meer informatie over de auteur, klik hier.
