Als zoon van een Russische vader en een Oekraïense moeder groeide hij op in de oostelijke regio Donetsk, nu rebellenland. Zijn ouders wonen nu in Turkije, bij zijn zus, maar als ze samen zijn ontstaan er felle politieke discussies. "Wij kunnen dagen boos zijn op elkaar. Echt boos hè. Mijn ouders zijn toch meer pro-Rusland. Ik vind dat Oekraïne meer westerse waarden moet toepassen", aldus de oud-voetballer van onder andere Vitesse en FC Groningen in het AD.
"Weet je, soms denk ik wel eens: moet ik hier niet alles achterlaten om te gaan vechten in Oekraïne? Ik heb echt overwogen om mee te gaan vechten." Hij heeft echter één probleem. "Ik ben absoluut niet oorlogszuchtig en ik kán ook niet vechten. Hoewel ik dan wel weer op mijn veertiende op school heb geleerd hoe je een kalasjnikov gereed moet maken."
"Dat gevoel van meevechten was het sterkst na de Russische invasie op de Krim. En toen vlak daarna in Donetsk het schieten begon. Maar in Oekraïne hebben we een spreekwoord. 'Beter een slechte vrede dan een goede oorlog.' Dat is waar. En ik ben het meest effectief in communicatie."
