The Baby-Faced Assassin
Oftewel, Ole Gunnar Solskjær. Het bekendste wapenfeit van de Noorse oud-spits van Manchester United is natuurlijk zijn winnende doelpunt in de legendarische Champions League-finale tegen FC Bayern München. Bij een stand van 1-0 voor de Duitsers kwam hij als invaller in het veld en uiteindelijk bezorgde hij United met het winnende doelpunt in de blessuretijd (nadat de 1-1 door Teddy Sheringham ook al in blessuretijd was gemaakt) de zege en dus de Champions League. Zijn bijnaam dankt hij natuurlijk aan zijn stoere uitstraling.
The Magic Dwarf
Het is niet de meeste klinkende bijnaam (gekregen van de Duitse media), maar dat past precies bij de aanvoerder van het Duitse nationale elftal dat afgelopen zomer op het WK in Brazilië wereldkampioen werd. Philipp Lahm is niet een speler die menigeen zal herinneren als hij terugdenkt aan de wereldkampioen van 2014 of het succesteam van FC Bayern München. Toch is hij van onschatbare waarde en niet voor niets de aanvoerder.
The Divine Ponytail
Oftewel Il Divino Codino - Roberto Baggio. De voetballer die in 2011 werd opgenomen in de Hall of Fame van het Italiaanse voetbal dankt zijn bijnaam natuurlijk aan zijn kenmerkende paardenstaart. Maar óók aan zijn verfijnde spel. Niet voor niets werd hij in 1993 verkozen tot Wereldvoetballer en Europees speler van het jaar. De oud-speler van Juventus, AC Milan en Internationale speelde 56 interlands voor Italië en maakte daarin 27 doelpunten.
The Little Witch
Deze naam vergt enige toelichting. De Argentijn, Juan Sebastián Verón (foto), in zijn carrière spelend voor vele grote clubs in Italië en Engeland, dankt zijn bijnaam niet aan zijn uiterlijke kenmerken of zijn spel. Zijn vader, Juan Ramón Verón, was een sterspeler bij het Argentijnse Estudiantes uit de jaren '60. Zijn bijnaam: 'The Witch', ja dan wordt Juan Sebastián Verón 'The Little Witch'.
The White Feather
De tweede Italiaan in het lijstje. Fabrizio Ravanelli dankt zijn naam wél aan zijn uiterlijke kenmerken, zijn witte haar natuurlijk. De Italiaanse spits kende in dienst van Juventus zijn beste periode, waar hij tussen 1992 en 1996 zowel de Serie A, de Coppa Italia, de Italiaanse Supercup, de Champions League en de UEFA Cup won.
Welke bijnaam ontbreekt en had hier volgens jullie tussen móeten staan?