Amper vijf maanden na de ontluisterende start en het miserabele spel van Oranje bleek het vertrouwen in Guus Hiddink aanzienlijk gegroeid. Ik kon hier eerlijk gezegd weinig redenen voor bedenken, of het moet de 6-0 overwinning zijn op Letland. Of was het Estland? Landen die rond de honderdste plaats van de FIFA-ranking bivakkeren, een mens wil ze nog wel eens door elkaar halen.
Wat in het voordeel van de bondscoach sprak: er werd na 16 november niet meer om het echie gespeeld. Dus als je dan maar vaak genoeg roept dat het allemaal wel goed gaat komen, dan ga je er nog in geloven ook. Daarbij: Guus had ons in de jaren negentig toch ook al eens naar Frankrijk geleid? Naar een WK nog wel! Dan moet een EK waaraan het halve continent deelneemt, toch wel te doen zijn.
Maar na, of eerlijk gezegd, tijdens Nederland-Turkije bleek opnieuw dat het tweede huwelijk tussen Hiddink en het Nederlands elftal gedoemd is om te mislukken. De 'wedstrijd van het jaar' was drie keer niks. De opstelling en het wisselbeleid deugden niet, het veldspel pijnigde de ogen en het resultaat was ronduit teleurstellend. Te meer daar Oranje door het gelijkspel van concurrent Tsjechië goede zaken had kunnen doen.
Keuzes
Met de keuze voor Depay en Afellay op de vleugels wist Klaas-Jan Huntelaar bij voorbaat dat het een zware avond ging worden. Het tweetal heeft er een handje van om binnendoor te gaan, waardoor de Hunter een fatsoenlijke voorzet van de flanken wel kon vergeten. Daarnaast is het onbegrijpelijk dat Jordy Clasie na zijn prima WK-optredens tegen Argentinië en Brazilië door Hiddink stelselmatig over het hoofd wordt gezien. De Haarlemmer was gisteravond de aangewezen persoon geweest om het spel snel en accuraat te verplaatsen, maar Guus koos met Nigel de Jong voor veiligheid en routine.
Zo was de vaart al vroeg uit de wedstrijd, wat de beter voetballende Turken in de kaart speelde. Ibrahim Afellay speelde voor postbode en probeerde iedere bal omzichtig bij een medespeler af te leveren. Op een venijnig schot na zat de ex-PSV'er totaal niet in de wedstrijd, maar Hiddink liet hem doodleuk staan.
Blijkbaar heeft de coach het in tegenstelling tot voorganger Louis van Gaal niet zo op spelers uit de eigen Eredivisie. Daarom stond centrumverdediger Bruno Martins Indi ondanks een paar cruciale fouten in het recente verleden gewoon in de basis. Bij de Turkse treffer ging BMI als een spookrijder in de Oranje-defensie in de fout, door zich met een luchtduel te bemoeien waar hij op dat moment niets te zoeken had. Zo kregen de Turken vrij spel en kon Yilmaz de 0-1 scoren.
De eerste wissel was typerend voor de zwalkende Hiddink. Niet Quincy Promes, de man in vorm bij Spartak Moskou, maar Luciano Narsingh werd na rust als rechterspits gebracht. Luciano Narsingh? Inderdaad, de vleugelaanvaller van PSV die al maandenlang geen lantaarnpaal meer passeert. Nadat hij bij zijn eerste contact al over de bal struikelde was het al gedaan met Narsingh. Zelfs een blinde had deze invalbeurt zien aankomen, Hiddink niet.
Maar vooruit, dankzij een god-zegene-de-greep kwartiertje waarin geen enkele lijn meer in het spel van Oranje te ontdekken was, maakte Huntelaar á la Kieft zowaar de 1-1. Die treffer werd door Hiddink nog gekoesterd ook! We hadden onze grootste concurrent voor de derde plek (die recht geeft op de play-offs) toch maar mooi even op afstand gehouden, zo wist Guus op de persconferentie te melden. En met een beetje mazzel kunnen we een aanval plegen op de tweede plaats!
Mazzel
Het moet niet gekker worden. Oranje, de nummer drie van het WK, die in Groep A van de Europese kwalificatiecampagne de derde plaats koestert. Tussen de alinea's door wilde Guus ook nog even kwijt dat het in Brazilië wel heel erg had meegezeten voor Oranje. Zei de man die op het WK in 2002 met Zuid-Korea dankzij arbitrale dwalingen tot de halve finale was doorgestoten.
Mocht Oranje in eigen huis nog wat punten pakken tegen koplopers IJsland en Tsjechië en overleeft het Turkije-uit, dan moeten er in de herfst hoogstwaarschijnlijk play-offs gespeeld worden. Een paar potentiële opponenten? België, Oekraïne, Ierland, Zwitserland en Rusland. Voor het huidige Oranje van Guus Hiddink is het EK in Frankrijk verder weg dan ooit.
KNVB: laten we vooral vrolijk verder gaan zo. Misschien dat Bert van Oostveen er nog een plan van aanpak tegenaan kan gooien?