Toen scheidsrechters tijdens het WK van 1970 voor het eerst werden uitgerust met een gele en rode prent had Engeland een van de grootste matchfixingschandalen van de eeuw al achter de rug. Een van de meest vooraanstaande namen in die geruchtmakende zaak: Peter Swan, de man die een foutje maakte en daar kei- en keihard voor moest boeten.
Het is 1 december 1963 als Sheffield Wednesday op bezoek gaat bij Ipswich Town. Altijd lastig, een trip naar Portman Road. Voorafgaand aan het duel waren Swan en teamgenoten David 'Bronco' Layne en Tony Kay tijdens een kop thee benaderd door hun schotse collega Jimmy Gauld. Hij had al vaker wedstrijden gefixt en attendeerde de spelers van Sheffield op de gunstige quoteringen bij de wedkantoren. Bij een nederlaag zou iedere ingezette pond dubbel uitbetaald worden.
Layne, Kay en Swan besluiten het voorstel in het achterhoofd te houden en zetten vijftig pond in op een nederlaag van hun eigen Sheffield. De voorbije ontmoetingen met Ipswich was er geen moeite voor nodig om te verliezen, maar mocht het deze keer anders lopen, dan beslissen ze op het laatste moment wel wat ze doen.
Die keuze hoeft het trio niet te maken. Ipswich is een maatje te groot voor Sheffield, dat met 2-0 ten onder gaat. Lichtpuntje bij de bezoekers is Peter Swan. Hij wordt door The People verkozen tot man van de wedstrijd.
The Gaulddigger
Het verhaal krijgt pas een jaar later een staartje. Jimmy Gauld, inmiddels treffend aangeduid als the Gaulddigger, heeft zijn door matchfixing vergaarde fortuin er doorheen gejast en besluit zijn verhaal te verkopen aan de Britse media voor een zakcentje van zevenduizend pond. Hij lapt ook Swan erbij, voor de wedstrijd tegen Ipswich. De Man of the Match zou schuldig zijn aan de nederlaag op Portman Road.
Justitie is genadeloos. Swan verdwijnt vier maanden achter de tralies van een zwaarbeveiligde gevangenis en wordt door de FA zijn leven lang uitgesloten van voetbal. The Three Lions verliezen een international. De honderd pond aan winst die Swan boekte dankzij de nederlaag bij Ipswich gaan op aan advocaatkosten. Maar erg goed besteed is dat geld niet.
Pas in 1972, Swan is dan 36 jaar, bekijkt de FA de zaak op aandringen van Sir Matt Busby opnieuw. De verbanning wordt opgeheven. En dus speelt Swan na een afwezigheid van acht jaar nog één jaar op zijn geliefde Hillsborough, om vervolgens af te bouwen in de lagere divisies bij Bury en Matlock Town. Man of the Match werd hij nog vaak genoeg.
