"Het was voor de meesten een soort spel tussen bedelaars en voetbalfans geweest, zo gaven ze aan", vervolgt de sportbestuurder in het Algemeen Dagblad. "In Spanje waren ze zich in eerste instantie van geen kwaad bewust. Nu hadden ze enorme spijt en wisten ze niet wat hen was overkomen."
"Eén iemand verloor zijn baan, anderen belandden in hevige familieruzies of werden op straat nagewezen. En één van hen zou door een rechter nooit toerekeningsvatbaar zijn verklaard, maar is door het publiek wel veroordeeld. Het waren mensen uit alle hoeken van de samenleving, die er zonder uitzondering begrip voor hadden dat wij hen bestraften", aldus Gerbrands.
