Met een glimlach op zijn gezicht komt Raymond Gyasi het Cambuurstadion binnenlopen. Die smile zal overigens de rest van het gesprek ook niet meer verdwijnen. De goedlachse buitenspeler van SC Cambuur had wat dat betreft een broer van Chruandy Martina kunnen zijn. "Ik ben gelukkig", glimlacht hij daarover.
Toch is hij geen broer van Martina. Gyasi komt uit een gezin van acht kinderen. Hij heeft één broertje, vijf broers en een zus. "Met mijn zus heb ik ook een heel goede relatie, maar met Edwin is mijn band het sterkst", vertelt hij. "Dat komt mede omdat we hetzelfde vak beoefenen. Hoewel hij in Noorwegen zit, skypen we iedere dag om bij te praten."
Samen speelden de voetbalbroers bij Roda JC, waarna Raymond via FC Emmen terechtkwam in Leeuwarden. Edwin verkaste op zijn beurt naar Noorwegen. "Maar hij probeert wel alle wedstrijden van mij te kijken. Dat kan gewoon via livesteams en als hij dan tips of feedback heeft, dan komt hij daar ook gewoon mee tijdens onze gesprekken. Zo kan ik nog veel van hem leren en hij geeft mij vertrouwen dat ik bepaalde dingen goed kan."
God
Niet allleen met zijn familie voelt Gyasi nauwe betrokkenheid. De buitenspeler is ook zeer gelovig. Hij zit daarom met grote regelmaat in de Evangelische kerk De Deur in Leeuwarden. Samen met teamgenoot Chiró N'Toko. "Ik wil God daar graag bedanken voor de kracht en gezondheid die hij mij geeft. Dat is bijzonder, want niet iedereen is gezegend met zoveel gezondheid. Daarom ga ik naar de kerk om hem te bedanken en te vragen om een zegen voor de komende week."
Met 'de grote vriendelijke reus' N'Toko praat hij ook vaak over het geloof. "Dan hebben we het over de dingen waarvoor we bidden of over problemen die we hebben. Hij is een soort grotere broer voor mij. Het geeft ons beide veel energie dat we het geloof kunnen delen. We zijn God beiden dankbaar."
Messi
Hoewel Gyasi gelovig is, heeft hij geen vast ritueel om God te bedanken als hij scoort, zoals Lionel Messi wel doet na een treffer. "Wat ik doe bij een doelpunt hangt van het moment af en in welke flow ik zit. Ik kan niet zeggen: dat ga ik doen als ik scoor. Het is namelijk echt een momentopname."
Bij Cambuur wil hij het sprookje dat in hij in 2015 bij Roda mét zijn broer Edwin meemaakte, graag opnieuw beleven. "Promoveren met Roda was heel bijzonder en dan ook nog met mijn broer in het team. Dat kunnen niet veel voetballers zeggen denk ik. Daar ben ik dankbaar voor. Edwin zegt ook dat ik daar met Cambuur vol voor moet gaan. We hebben kwaliteit genoeg, alleen het scorend vermogen ontbreekt nog. Tegen De Graafschap (1-1) waren we bijvoorbeeld veel beter, maar misten we kansen. Als we vertrouwen in elkaar houden, dan komt het goed. Daar ben ik van overtuigd."
