1997: Jan Rab
Als voetballer schopte Jan Rab het nooit verder dan de amateurs en zijn laatste klus als trainer dateert van 1976. Enkel bij Telstar en FC Utrecht was hij enige tijd hoofdtrainer. Toch mocht Jan Rab zich tijdens één interland bondscoach van het Nederlands elftal noemen. In februari 1997 verving hij de van een operatie herstellende Guus Hiddink tijdens het oefenduel met Frankrijk (1-2 nederlaag).
1956: Wudi Müller (Oostenrijker)
Tot in de jaren 70 was het zeer gebruikelijk dat een buitenlandse trainer aan het roer stond van het Nederlands elftal. Sterker nog; van de eerste zestien bondscoaches kwamen er maar twee uit Nederland! In de jaren 50 ging Oranje op de Oostenrijkse tour, met maar liefst vier keer achter elkaar een bondscoach uit het Alpenland. Heinrich Müller, bijgenaamd Wudi, zat op de bank tijdens het oefenduel met Zwitserland (3-2 winst).
1948: Tom Sneddon (Schot)
In de eerste decennia deed de KNVB veelvuldig een beroep op trainers uit het Verenigd Koninkrijk. Meestal bleef hun optreden als bondscoach beperkt tot slechts een handvol wedstrijden. Dat gold ook voor Tom Sneddon uit Livingston. Hij leidde Oranje in november 1948 tijdens een van de vele oefenduels met België (1-1). Van de kleine vergoeding die hij kreeg kon hij niet rondkomen, waarop Sneddon al snel terugkeerde naar Groot-Brittannië. 
Nieuwe Tilburgsche Courant (1924)
1924: John Bollington (Engelsman)
In het interbellum was het heel normaal dat de bond per wedstrijd bekeek welke trainer het aanstelde. Vrijwel altijd was diegene tegelijkertijd ook trainer bij een club. Zo ook Engelsman John Bollington, door het Nederlandse publiek eenvoudigweg 'Jan' genoemd. Hij leidde Oranje in november 1924 naar een 2-1 overwinning tijdens het oefenduel met Zuid-Afrika.
1921: Harry Waites (Engelsman)
Zo'n honderd jaar geleden was Harry Waites een druk baasje. Hij speelde rugby, was soldaat bij de Britse marine en vocht in de Eerste Wereldoorlog. Toen hij naar Nederland vluchtte kwam hij Waites terecht bij het Groningse Be Quick 1887. Waites was daar masseur en tevens trainer, een dubbelfunctie die hij ook eenmalig uitvoerde bij Oranje. In het voorjaar van 1921 was hij eindverantwoordelijke tijdens de trip naar Denemarken. Met zes debutanten - en een vijfvoudig international als meest ervaren kracht - sleepte Oranje een verdienstelijk gelijkspel (1-1) uit het vuur.
1919: Jack Reynolds (Engelsman)
Een van de bekendere namen in dit rijtje is die van Jack Reynolds. Tussen 1915 en 1947 was hij 25 jaar trainer van Ajax, verdeeld over drie periodes en met een totale opbrengst van acht landstitels. Na zijn overlijden in 1962 kreeg een van de tribunes in De Meer de naam Reyoldstribune. In 1919 leidde hij eenmaal het Nederlands elftal. Tegen Zweden keek Oranje lange tijd tegen een 0-1 achterstand aan, maar door treffers in de 82e, 83e en 87e minuut won het alsnog met 3-1. 
Algemeen Handelsblad (1919). Klik voor het volledige interview met Jack Reynolds.
1913: Tom Bradshaw (Engelsman)
Op het terrein van het Zwolse ZAC oefende Oranje in april 1913 tegen de Belgen. Trainer Edgar Chadwick was 'verhinderd', maar regelde zelf een vervanger. Het was de Engelse oefenmeester Tom Bradshaw, die zelf als trainer nooit in Nederland werkzaam was. Speciaal voor het duel met België werd hij ingevlogen. Ondanks de aanwezigheid van vedette Bok de Korver verloor het Nederlands elftal met 2-4.
1910: Jimmy Hogan (Engelsman)
Ook in oktober 1910 was bondscoach Chadwick niet in de gelegenheid om Oranje te leiden. Zijn vervanger tijdens het oefenduel met Duitsland was de pas 27-jarige Jimmy Hogan. Opvallend genoeg was zijn actieve carrière op dat moment nog volop bezig. Pas in 1913 hing Hogan zijn voetbalschoenen aan de wilgen, om zich volledig op het trainersvak te richten. In Kleve leidde de jonge trainer Oranje overigens naar een 1-2 overwinning.
