Afgelopen week stuurde mijn oudere broer Aram foto's, genomen van een oud vakantieschriftje. Tijdens een vakantie in Kroatië, twaalf jaar geleden, hadden we samen een eigen club ontworpen. Met de Seizoensgids (de Nationale Voetbalgids kwam pas uit in 2009...) in de hand. Bij gebrek aan iPad of telefoon hadden we het ontworpen vanuit een schriftje. Een nieuwe, gefingeerde club.
Steenwijkse Boys. 21-08-2005 als oprichtingsdatum. Het clublogo, hotelpak, vrije tijdskleding (die die niet voor en na een wedstrijd gedragen mocht worden, want dan moest het hotelpak aan), wedstrijdshirt en legenda van het trainingscomplex werden tot in detail uitgetekend. Met kleurpotloden. Vak ABCD was rustig voor de families, seizoenkaarten verkrijgbaar á 200 euro. De harde kern (vak E-F) moest dertig euro meer op tafel leggen voor een jaarkaart. Ook aan de pers- en VIB-ruimte (tsja..) was gedacht. Geloof het of niet: zelfs de parkeerprijs per uur (€0,80) staat keurig in het schriftje vermeld.
Ik weet nog goed dat we de selectie met z'n tweëen hebben samengesteld. De seizoengids doorbladerend op zoek naar spelers die ons, om welke reden dan ook, aanspraken. Oudere, duurdere spelers kregen kortere contracten. Jonge talenten werden langer vastgelegd. Jamal Akachar kreeg bijvoorbeeld een contract tot liefst 2011, á 16.000 euro per maand. Het moest zo realistisch mogelijk, dus was er ook een hersteltrainer, elftalleider, enzovoorts bedacht en aangesteld.
Waar mijn broer alles tot op de cent narekende en het zo realistisch mogelijk uitvoerde, wilde ik - twee jaar jonger - graag wat betere spelers halen. Uit de ] Eredivisie dus. Maar telkens als we daarvoor teveel geld zouden moeten betalen, keurde hij het voorstel af. "Het moet wel realistisch blijven", was de reactie. Diezelfde 'realiteit' kreeg ik ook enkele jaren later voorgehouden. Mijn broer ging naar de middelbareschool en kreeg een laptop. Al vrij snel volgde het spel Football Manager. De opvolger van ons schriftje.
Als mijn broer Aram klaar was met zijn huiswerk en ook wel even genoeg had van het prijzenpakken op FM, mocht ik plaatsnemen achter zijn laptop. Verder met mijn eigen loopbaan. Enthousiast startte ik het spel op en gelukkig was ik als fictieve manager niet onsuccesvol. Het duurde niet lang of ik had met FC Barcelona de Champions League gewonnen. Maar dan? Natuurlijk wilde ik graag het team verbeteren. Jeugdspelers waren nog niet goed genoeg, dus ging ik kijken op de markt. Frank Lampard halen? Steven Gerrard?
Als een kind op de kermis ging ik geld uitgeven. Miljoenen euro's bood op spelers die mijn elftal konden versterken. Toen mijn broer binnenkwam met een glas limonade en zag dat ik bezig was met een bod van tachtig miljoen op oudere spelers, schudde hij wijselijk zijn hoofd. "Dat is toch niet realistisch?", foeterde hij. "Dat is toch geen beleid? Zo gaat het in het echt toch ook niet? Je moet het wel opbouwen van onderaf?"
Aram speelde het geweten van de voetbalwereld in mijn Football Manager-loopbaan. Uiteraard had ik me er niets van kunnen aantrekken en spelers kunnen kopen. Maar dat was mijn eer te na. Toch wilde ik naar mijn broer luisteren. Ik wilde ook opbouwen. Ook goed beleid maken, net als hij. Onderhandelingen voor megatransfers zette ik stop. Gericht scouten werd het devies.
Juist deze realiteitszin, het voetbalgeweten, mis ik deze zomer. De transfer van 222 miljoen euro van Neymar naar Paris Saint-Germain is namelijk niet de laatste doldwaze voetbaltransfer. Er had toch iemand boven moeten staan die met zijn wijze hoofd zou schudden. 222 miljoen. En, met een glas limonade in zijn hand, zou zeggen dat het geen beleid is wat de Franse topclub doet. Dat het op deze manier niet werkt. Iemand die het geweten van de voetbalwereld beschermt. Helaas, die was er niet. En zo iemand zal er helaas voorlopig niet komen. Wie gaat die taak van grote broer op zich nemen de komende jaren?
Overigens heb ik ook met jonge talenten en een goed salarisbeleid de Champions League voor de tweede keer gewonnen met FC Barcelona. Met spelers als Anthony Vanden Borre, Miguel Veloso en Fredrico Laurito won ik het kampioenenbal ook. Staat PSG er voorlopig toch maar mooi nog altijd twee achter.
