Nul doelpunten voor en vier goals tegen: de start van De Boer bij Crystal Palace is na twee Premier League-speelrondes onmogelijk goed te noemen. De Nederlandse oefenmeester verloor met zijn club deze zomer enkele ervaren krachten en haalde voor hen in de plaats jonge talenten. Timothy Fosu-Mensah en Ruben Loftus-Cheek werden wederom voor een seizoen gehuurd, Jaïro Riedewald kwam als enige aankoop over van Ajax.
Drie piepjonge spelers, van wie nog zeker niet verwacht mag worden dat zij de kar dragen. Voor de fans is dat resultaat teleurstellend: de eigenaren beloofden bij de komst van De Boer juist nog vuurwerk op de transfermarkt. "Er is maar één man die over de transfers gaat, en dat is De Boer", lieten ze destijds weten. Maar de Nederlandse coach is juist iemand die, opgevoerd bij Ajax, eerst binnen de club en selectie kijkt en dan pas heel kritisch voorzichtig de transfermarkt op gaat. Het liefst haalt hij jonge voetballers, die zich nog kunnen (en vaak ook moeten) ontwikkelen. Wie niet beter zou weten, zal denken dat De Boer nog altijd het beleid bepaalt in Amsterdam.
FYSIEKE KRRACHT
Maar het is serieus de vraag of De Boer met die filosofie gaat overleven bij Crystal Palace. In de Premier League kun je niet overleven met alleen spelers die goed kunnen voetballen. Je hebt ook de fysieke kracht nodig van spelers met het postuur Badr Hari. Die nietsontziend zijn en duels winnen. Een dergelijke les leerde Ronald Koeman door de jaren ook en past dat inmiddels meer dan goed toe bij Everton.
Van die slopers heeft de Nederlandse coach er wel een paar (Scott Dann, James Tomkins), maar heeft daar z'n tactiek dan weer nog niet op aangepast. Voetballen van achteruit is leuk, maar Dann en Tomkins hebben de bal vaker in hun handen dan dat ze hem met de voet aan iemand geven met hetzelfde shirt. En jazeker: het opbouwen gaat al een stuk beter dan een paar weken geleden, maar nog lang niet goed genoeg om het spel te maken in de Premier League. En verbetering alleen is niet genoeg. Niet voor punten in elk geval.
De combinatie van te weinig nieuwe dragende ervaren spelers en mede daardoor amper genoeg kwaliteit voor de Premier League; plus een nieuwe speelstijl die (een deel van) de selectie nog niet goed genoeg beheerst, zorgt er voor dat De Boer de eerste twee duels verloor. Maar ook dat hij de Sack Race, een competitie in de verwachting welke manager als eerste wordt ontslagen, in Engeland inmiddels al aanvoert. Een moeizame zege op Championshipclub Ipwich Town (2-1) was zeker niet genoeg om het vertrouwen in één klap terug te winnen. Wel was het genoeg om een vroege absolute crisis te voorkomen.
Tot overmaat van ramp raakte ook Wilfried Zaha, kind van de club, geblesseerd.
FREEDMAN
Met het aanstellen Dougie Freedman hoopte Crystal Palace deze week zijn manager wat hulp te verschaffen op de transfermarkt. Het is ongetwijfeld goed bedoeld, maar dat Freedman in 2012 nog eindverantwoordelijke was op Selhurst Park, zal de Nederlandse coach zeker niet veel meer vertrouwen geven. De sportief directeur kan het roer namelijk zo overnemen. Met Freedman erbij is Crystal overigens wel in de race om meerdere spelers, onder wie Kevin Wimmer, Mamadou Sakho en Michel Vorm. De strijd om Oliver Burke werd wel verloren: hij vertrok naar West Bromwich Albion, de aanwezigheid van Freedman ten spijt.
Naast het feit dat het zaak is om nieuwe spelers te halen, is ook een goed resultaat tegen Swansea - vorig seizoen tot de laatste snik strijdend tegen degradatie - gewenst. Na Swansea wordt het programma met de week zwaarder. Burnley en Southampton zijn nog tegenstanders waar mogelijkheden liggen (al wordt het gezien de 0-3 nederlaag tegen het gepromoveerde Huddersfield Town elke week moeilijk...), maar in de weken daarna lijkt De Boer kansloos. Manchester City, Manchester United en Chelsea volgen drie speelrondes achter elkaar.
Voor De Boer is het dus zaak om met genoeg punten die drie wedstrijden in te gaan. Normaliter zijn The Eagles dan namelijk kansloos. Om het publiek te tevreden te houden én De Boer een Premier League-waardige selectie te geven, moeten er dus snel goede zaken op de transfermarkt worden gedaan. En, wellicht nog belangrijker, om het publiek en de beleidsbepalers vertrouwen te laten houden in de plannen van De Boer is een zege broodnodig vóór de interlandbreak. Vijf voor twaalf is het misschien nog niet. Maar de tijd dringt wel degelijk voor de Nederlandse coache.
