Als aanvaller van sc Heerenveen maakte hij rond 2005 zoveel furore, dat de toenmalige bondscoach Marco van Basten hem selecteerde voor het oefenduel met Engeland op Villa Park.
Er ging heel wat aan vooraf, want de speler had ook een Turks paspoort en twijfelde hevig. Uiteindelijk werd er gekozen voor een interlandloopbaan voor Nederland, maar die kwam nooit verder dan dat ene optreden in februari 2005.
"Maar spijt heb ik niet", zegt Yildirim nu tegen OnsOranje. "Want het was toch schitterend om mee te maken. Ze nemen het me niet meer af. Om bij Oranje te blijven was ik gewoon niet goed genoeg. Het hielp ook niet mee dat ik nooit voor een topclub heb gespeeld."
Hij weet er niet veel meer van. "Ja, dat ik tegen Ashley Cole stond. En dat we in een zwart-wit shirt speelden. Een shirt tegen discriminatie. Mensen vragen me vaak of ik het niet jammer vind, dat ik niet in het oranje heb gespeeld. Ik zeg dan altijd: dit shirt is een collectors item. Hij hangt in de kamer van mijn zoontje."
Er was veel commotie rond zijn beslissing om voor Nederland uit te komen en niet voor Turkije, het land van zijn ouders. "Dan denk ik: Ik was daar nu heel anders mee omgegaan. Meer volwassen. Toen was ik nog jong. Ik trok het me erg aan wat mensen in Turkije over me zeiden."
Yildirim zou graag zien dat hij binnen afzienbare tijd wordt opgevolgd. Dat er een tweede speler komt met Turkse roots in het Nederlands elftal. "Maar dat is moeilijk. Marokkaanse voetballers breken door in de Eredivisie, Turken niet. Het heeft met cultuur, trots en de familie te maken. Speel je als jonge Turkse voetballer in het beloftenteam van een leuke Eredivisieclub dan ben je helemaal het mannetje in de familie. En dan lonkt daarna al snel een Turkse club die je meer geld kan bieden dan in Nederland. Dan gaat er weer een talent verloren want in Turkije is het zó anders voetballen en leven dan in Nederland. Ik zou jonge Turkse voetballers graag begeleiden. Hen wijzen op de fouten die ikzelf heb gemaakt."
