Gevraagd naar zijn scoringsdrift ten opzichte van vorig jaar heeft Van der Linden een logische verklaring. “In het seizoen 2017/18 speelde ik heel weinig bij Telstar en dus had ik vorig jaar tijd nodig om in vorm te raken. Het is niet dat als je uit de profwereld afkomstig bent je zomaar het mannetje kunt zijn in de Tweede Divisie. Ik zeg zelf ook weleens dat ik een stap terug heb gezet naar Koninklijke HFC, maar qua niveau is het juist helemaal geen stap terug.”
Mike Snoei
Van der Linden maakt in 2016 de transfer naar Telstar. Daarvoor speelt hij nog in het eerste elftal van toenmalig-vierdeklasser SV Ouderkerk. “Ik heb daar alle jeugdteams doorlopen. In de B-jeugd zijn Heerenveen en AZ weleens naar me komen kijken, maar de interesse werd nooit echt concreet. Toen ik in het eerste van Ouderkerk ging spelen hoefde ik eigenlijk niet zo nodig weg. Maar toen kwam Telstar om de hoek kijken. Ik mocht daar stagelopen en uiteindelijk kon ik een seizoen op amateurbasis komen voetballen.”
In zijn eerste jaar onder trainer Michel Vonk komt Van der Linden tot achttien wedstrijden en één doelpunt. Hij signeert vervolgens een driejarig contract, maar het jaar daarop verandert zijn situatie compleet. Met Mike Snoei komt er een coach naar Velsen die het niet in hem ziet zitten en bovendien heeft hij met Andrija Novakovich een spits van Eredivisieniveau voor zich. “Ik viel maar vijf keer in dat jaar. Maar doordat Novakovich zo goed was, kon ik het wel een plekje geven.”
Na het weinig vruchtbare 2017/18 kiest Van der Linden eieren voor zijn geld: hij wil liever wekelijks voetballen in de Tweede Divisie dan wachten op zijn kans in de Keuken Kampioen Divisie. Koninklijke HFC hapt toe en legt de lange centrumspits vast. Daarnaast pakt Van der Linden, die al een jaar op zoek is naar een kamer in Amsterdam, ook zijn studie Bedrijfseconomie weer op. “Ik had er al twee jaar opzitten toen ik naar Telstar ging. Ik heb anderhalf jaar niet gestudeerd, maar vorig jaar ben ik weer begonnen. Ik startte met een minor beleggen en vervolgens heb ik een halfjaar stagegelopen bij Brouwerij ’t IJ. Het was even schakelen, maar ik vond mijn minor en stage onwijs leuk. De terugkeer naar mijn studie is me dan ook makkelijker afgegaan dan ik vooraf had gedacht.”
Tegen Noordwijk
Revanche
Van der Linden doorloopt zijn derde jaar met verve en hoopt dit schooljaar af te studeren. Zowel op voetballend als maatschappelijk gebied gaat het hem voor de wind. Toch ontstaat er in de derde speelronde een minuscule kink in de kabel als HFC-trainer Gertjan Tamerus hem op de bank zet tegen Excelsior Maassluis. “Dat zag ik niet aankomen. Dat heb ik de trainer ook verteld. Maar je kunt op zo’n moment niet zoveel doen als speler. Je kunt niet anders dan belangrijk proberen te zijn als je er inkomt. Dat is aardig gelukt met twee doelpunten.”
“Nee, het voelde niet als revanche”, gaat Van der Linden verder. “Ik ben juist heel blij met Gertjan als trainer. Hij was eenzelfde type speler als ik. Hij is dan ook veel met me bezig. Dan geeft hij tips hoe ik mijn lichaam beter kan gebruiken of zegt hij dat ik niet te veel op eigen helft moet komen. Daar liggen immers niet mijn kwaliteiten. Die tips helpen me in mijn ontwikkeling als voetballer. Zelf doet Gertjan ook nog regelmatig mee op de training en dan zie je direct dat hij nog steeds heel goed kan voetballen. Ik kan veel van hem leren.”
