Nederland
Als we Stuiver aan de telefoon krijgen, is hij op Nederlandse bodem. De talentvolle goalie is vanwege de wereldwijde coronacrisis tijdelijk terug bij zijn familie in Friesland. "Over twee weken vlieg ik weer naar Amerika om alles op te pakken", vertelt hij in gesprek met ELF Voetbal. "Op het hoogtepunt van de coronacrisis ben ik naar Nederland gegaan. Het zag er niet naar uit dat we snel weer konden gaan voetballen. Daarnaast zijn er in Californië grote bosbranden en waren er de perikelen rondom Black Live Matters. Er was een vervelende sfeer en het was beter om naar Nederland te vertrekken. Gelukkig heb ik hier een tijdje op niveau door kunnen trainen."
"In Amerika sloeg het coronavirus een stuk later toe. De eerste maanden was er nog niet zoveel aan de hand. Toen alle ellende eenmaal begon, werd het voetbal vrijwel meteen stilgelegd. De staat Californië is erg voorzichtig. Het is wel lastig omdat de stad, de staat en het land allemaal eigen regels hebben. In San Francisco werd meteen ingegrepen, maar er is ook direct een plan van aanpak gemaakt. We mochten snel weer in kleine groepjes trainen met enkele maatregelen. Dat werd langzaam uitgebouwd naar grotere groepen en meer contact op de training. We werden om de 72 uur getest en alle protocollen worden streng nageleefd. Dat geeft ook aan dat alles heel professioneel is. Er werd alles aan gedaan om ons te laten trainen."
Stuiver in actie namens de San Francisco Dons.
Heerenveen
Stuiver werd op 13 augustus 1998 geboren in Heerenveen, waar hij ook zijn eerste stappen bij een profclub zette. "Mijn jaren bij sc Heerenveen waren echt geweldig. Ik kreeg op jonge leeftijd de kans om te komen spelen in de jeugdopleiding van de club. Op dat moment was ik eigenlijk nog veldspeler bij FC Wolvega. Ik moest kiezen tussen voetballen bij Wolvega of keepen bij Heerenveen en natuurlijk heb ik voor dat laatste gekozen. Ik heb de gehele jeugdopleiding doorlopen en heb veel mooie ervaringen opgedaan en leuke mensen leren kennen. In mijn laatste jaar moest ik kiezen wat ik nou eigenlijk wilde gaan doen. Toen kwam Amerika voorbij en op het moment dat alles concreet op papier stond, heb ik de knoop doorgehakt."
Op jonge leeftijd mocht de doelman zich al melden op het trainingsveld van het eerste elftal, dat destijds onder leiding stond van trainer Jurgen Streppel. Zo verscheen er opeens een aantal bekende namen voor de neus van Stuiver. "Op mijn zeventiende hadden ze bij het eerste wel eens een extra keeper nodig op de training. Ik mocht in die periode af en toe meedoen en dat werd alleen maar meer toen ik in de Onder 19 speelde. Jongens als Erwin Mulder, Martin Ødegaard en Sam Larsson speelden in die periode bij Heerenveen. Het niveauverschil met de jeugd was natuurlijk vanaf het begin enorm groot, maar ik heb er veel van geleerd. Het was een geweldige ervaring om met de hoofdmacht op het veld te staan."
KingsTalent
Een bericht van sportbureau KingsTalent opende vervolgens mooie deuren. "Ik kreeg een berichtje van Paul en Han de Koning van KingsTalent. Zij helpen jonge sporters met de stappen de ze moeten maken om in Amerika te kunnen sporten en studeren. Ze vroegen of ik het leuk zou vinden om daar naar school te gaan en op hoog niveau te blijven voetballen. Op het begin was ik best een beetje sceptisch. Maar ik ben altijd avontuurlijk geweest en wilde graag ooit naar Amerika gaan. Ik heb goed over het aanbod nagedacht en uiteindelijk hebben we samen het proces in gang gezet. Via KingsTalent ben ik in contact gekomen met verschillende scholen en zo is de Universiteit van San Francisco eruit gekomen."
"Er zijn destijds zelfs nog mensen vanuit San Francisco naar Nederland gekomen om met mij in gesprek te gaan. Zij kwamen met een aanbod en lieten me zien wat ze allemaal te bieden hebben wat betreft faciliteiten, opleidingen en manier van leven. Daarna was de keuze gemakkelijk en wilde ik dit avontuur maar wat graag aangaan. Ik ben helemaal alleen naar Amerika gegaan en stapte zo behoorlijk uit mijn comfortzone. Maar ik ben avontuurlijk ingesteld en de spanning die erbij kwam kijken, vond ik juist wel mooi. Toen ik op het vliegveld kwam, was letterlijk alles anders. De verschillen tussen Nederland en Amerika zijn bijna niet te beschrijven."
"Het begint natuurlijk al met de taal, de mensen en de cultuur. Daarnaast is alles in San Francisco groot. Er staan enorm hoge gebouwen in het centrum, de afstanden zijn groot en het eten is heel anders dan ik gewend was in Nederland. Er komen meteen heel veel nieuwe indrukken op je af en je leert direct nieuwe mensen kennen. Achteraf is dat allemaal heel snel gegaan. Het is echt gaaf om in een totaal andere wereld terecht te komen. In Amerika is alles groot en niets is hier te gek. Toen ik hier net was, ben ik door iedereen geweldig opgevangen en werd er goed voor me gezorgd. In het gehele proces staan er mensen voor je klaar. Bijvoorbeeld in de zoektocht naar een huisje of iets dergelijks."
Stuiver in actie namens de San Francisco Dons.
University
Op Amerikaanse bodem combineert Stuiver het voetballen met zijn studie aan de Universiteit van San Francisco. "Ik moet eerlijk zeggen dat het voetbal de voornaamste reden is geweest om naar Amerika te gaan. Maar er wordt er wel op gehamerd dat je een student-athlete en niet een athlete-student bent. Het is belangrijk dat je school op nummer een zet. Dat is soms wel pittig omdat er veel van je wordt gevraagd. We moeten met het voetbalteam veel vliegen, reizen, trainen en spelen. Daarom missen we vaak uren op school. Het voordeel is wel dat het voetbal natuurlijk ook vanuit school geregeld is. Het is dus gemakkelijk om vrij te krijgen van bepaalde lessen."
"Daarnaast mogen we ons eigen rooster in elkaar zetten en docenten begrijpen dat we voor de school uitkomen bij het voetbal. Het is behoorlijk pittig om de opleiding te doen, maar er worden ons genoeg mogelijkheden geboden om succesvol te zijn als student en sporter. Ik doe een studie International Business. De manier van studeren is anders dan in Nederland. Ze kennen hier bijvoorbeeld geen stages, we hoeven geen eindtesten te maken en ook is een scriptie niet nodig. We moeten er gewoon voor zorgen dat we onze vakken halen. Maar het blijft gewoon een bachelor en eventueel kan ik daar nog een master achteraan plakken. Dat is dus wel hetzelfde geregeld als in Nederland."
"In mijn eerste jaar ben ik hier op de campus terechtgekomen. Daar komen alle eerstejaars bij elkaar. Ik woonde toen in een groot appartementencomplex met allemaal leeftijdsgenoten. Dat was echt een gekke boel met veel leuke mensen. Ik heb veel mooie dingen meegemaakt. Dat eerste jaar is heel belangrijk geweest door alle contacten die ik heb gemaakt. In het tweede jaar ben ik met een aantal ploeggenoten van de campus gegaan en zijn we op onszelf gaan wonen in San Francisco. Een campus in Amerika is best goed te vergelijken met hoe je dat altijd ziet in films of series. De sport leeft er enorm en ons leven speelde zich echt af op de campus. Het is eigenlijk een soort van dorpje. Maar het blijft een groot gekkenhuis."
San Francisco
De talentvolle Fries woont inmiddels alweer drie jaar in San Francisco, dat met bijna 900.000 inwoners de vierde stad van Californië is. Naast zijn activiteiten op school en het voetbalveld hoeft hij zich dus zeker niet te vervelen. "Er is hier genoeg te beleven. In San Francisco is zo ontzettend veel te doen. Die stad heb ik de afgelopen drie jaar zeker ontdekt. Het is een enorme stad. Er zijn veel parken, het ligt vlakbij de Stille Oceaan en de binnenstad is heel groot. Er zijn veel verschillende mensen met allemaal andere achtergronden en culturen. San Francisco is een gemoedelijke stad. Je kunt het zo gek niet bedenken of het is hier wel in de buurt. Dat vind ik erg fijn."
"Ik moet wel eerlijk zeggen dat je de bekende plekken na twee keer wel gezien hebt hoor. Ik woon vlakbij de Golden Gate Bridge, dus die zie ik iedere dag. Maar als er mensen op bezoek zijn, laat ik zeker alle mooie dingen zien. Onder meer de Golden Gate Bridge, Alcatraz, Pier 39, Fisherman's Wharf en de Cable Cars heb ik de afgelopen jaren vaak genoeg gezien. In de vakantie zijn we ook naar Mexico geweest. Verder heb ik een bezoekje gebracht aan Miami en zien we natuurlijk veel door het voetbal. We zitten zelf aan de West Coast, maar zijn ook al aan de East-Coast geweest. Als we schoolvakantie hebben, is er dus ook geen voetbal. In die periode kan ik door het gehele land reizen om veel dingen te bekijken."
Stuiver bezocht de afgelopen jaren prachtige plekken in Amerika.
Mengelmoes
Ook binnen de lijnen ziet Stuiver grote verschillen tussen Amerika en Nederland. "In Amerika is het normaal om via school uiteindelijk de professionele sport te bereiken. Dat gaat onder meer zo bij basketbal, American Football en voetbal. Dit is een mooie weg om profvoetballer te kunnen worden in bijvoorbeeld de Major League Soccer. Nederland staat bekend om de goede manier van opleiden. In Amerika zijn ze vooral op zoek naar jongens van buitenaf die via een scholarship bij het team kunnen voetballen. Zo kom je terecht in een team met verschillende jongens met andere nationaliteiten. Er zijn spelers uit Hong Kong, Syrië, Brazilië, Israël en zo kan ik nog wel even doorgaan. Die komen allemaal bij elkaar en dat is echt een mengelmoes van voetbalculturen."
"De selectie wordt verder aangevuld met lokale jongens. Iedereen kan een aardig balletje trappen, al zitten er ook een paar hele goede voetballers bij. De manier van trainen is anders dan ik gewend was. In Nederland letten we vooral op techniek en tactiek. De Amerikanen zijn meer van het fysieke. Er zijn veel grote jongens, die veel meters kunnen maken. Het is wel een ander spelletje, maar dat maakt het voor mij persoonlijk eigenlijk een voordeel. Het technische en tactische gedeelte heb ik meegenomen vanuit Nederland. Het is wel een beetje aanpassen, maar ik pas hier goed. Verder is Amerika enorm aan het investeren in het voetbal. Ik merk dat er veel aandacht, tijd en geld in wordt gestoken. Het zou mooi zijn als de MLS over een paar jaar wereldwijd een grotere competitie is."
Stuiver met zijn ploeggenoten van de San Francisco Dons.
Kampioenschap
Waar de jonge doelman in Nederland de bus nam naar uitwedstrijden, zit hij nu regelmatig in het vliegtuig. "In het voorseizoen spelen we door het hele land. Dan vliegen we bijvoorbeeld voor een weekje naar de East Coast of Mid West, waar we dan drie wedstrijden spelen. Als de competitie gaat beginnen, worden we verdeeld in verschillende conferences. Wij spelen aan de West Coast en hebben tegenstanders uit Oregon en Washington in het Noorden tot San Diego in het Zuiden. Soms pakken we de bus en dan duurt de reis anderhalf uur. Voor de andere wedstrijden gaan we met het vliegtuig. Dat is wel even anders dan bij Heerenveen, maar het is een mooie ervaring. Het zijn andere omstandigheden en daar moet ik mee leren werken."
"Eigenlijk vind ik het niet zo fijn om te vliegen. We vertrekken bijvoorbeeld op vrijdag en moeten 's avonds trainen. Zaterdag spelen we dan de wedstrijd en zondag vliegen we weer terug naar San Francisco. De ervaring om met je team overal heen te gaan, is super leuk. Dat is totaal anders dan in Nederland. Tot nu toe hebben we het redelijk goed gegaan. In mijn eerste seizoen zijn we kampioen geworden van onze conference. Daarom mochten we meedoen aan de nationals, waar alle kampioenen uit verschillende regio's tegen elkaar spelen. Dat is een knock-outsysteem met de beste scholen van het land. Helaas werden we uitgeschakeld door Louisville, maar voor onze school was het een geweldige ervaring."
"Het was mooi om te zien hoe dat werd beleefd door trainers, studenten en inwoners van de stad. Het is voor hen alsof ze naar een wedstrijd van Heerenveen of Ajax gaan. De school heeft vaak hèt team van de stad. Het kampioenschap was gaaf om mee te maken. Dat zal me altijd bijblijven. In het tweede seizoen zijn we gedeeld tweede geworden en kwamen we net tekort voor het kampioenschap. Het derde jaar hadden we een trainerswissel en zijn er veel spelers vertrokken. Het werd een lastig jaar, maar inmiddels zijn we met een nieuw team en een nieuwe staf bezig met de voorbereidingen op het nieuwe seizoen. Dat wordt waarschijnlijk mijn laatste seizoen, dus ik hoop er nog iets moois van te kunnen maken."
Sightseeing
Stuiver zag dankzij zijn avontuur bij de San Francisco Dons dus al veel mooie plekjes van Amerika. "Bij uitwedstrijden hebben we meestal nog twee trainingen en tussendoor zijn we dan in het hotel. Meestal gaan we in de stad uiteten met het team. We krijgen vaak nog een paar uurtjes vrij om leuke dingen te doen. Er zijn dus altijd momenten om mooie dingen te zien. De afgelopen jaren ben ik onder meer in Kentucky, Wisconsin, Miami, Denver, Los Angeles, San Diego, Las Vegas, Portland en Seattle geweest. Dat zijn voorbeelden van plekken waar we moeten spelen. Toen we in Seattle waren, zijn we met het gehele team naar de wedstrijd tussen Seattle Sounders en LA Galaxy geweest. Daar speelde Zlatan Ibrahimovic op dat moment nog. Dat was hartstikke leuk."
"Het is eigenlijk zo dat ik doordeweeks op school zit en in het weekend naar alle hoeken van het land vlieg. Alles wordt dan goed geregeld. De sportteams worden gezien als uithangbord voor de school. Als wij goed presteren dan staat de school er ook goed op. We hebben hier alles tot onze beschikking. Dat kun je echt vergelijken met profclubs in Nederland. Er zijn meerdere fysiotherapeuten, ijsbaden, hottubs en apparaten om blessures te voorkomen. De mensen staan dag en nacht voor ons klaar. De staf besteed veel aandacht aan het team en heeft een enorme kennis en ervaring. Alles wordt voor ons betaald. Dat is best wel onwerkelijk omdat we dus helemaal nog geen professionele sporters zijn."
Feest bij de San Francisco Dons na het behalen van het kampioenschap.
Orange County
Tijdens zijn jaren in San Francisco maakte de Nederlander tot twee keer toe een uitstapje naar een andere club. "In de zomer hebben we ruim drie maanden geen school en dus ook geen voetbal. Daarom zijn er in die zomerstop speciale competities opgesteld. Ik kreeg de kans om me tijdelijk aan te sluiten bij Orange County SC, een club uit de USL Championship. Dat is het tweede niveau van Amerika. Ik heb daar in mijn eerste en tweede jaar een tijdje gespeeld en getraind. Orange County is in de buurt van Los Angeles. Daar kon ik natuurlijk ook genieten van het leven. Ik heb twee maanden met vrienden uit het team in Laguna Beach gewoond. We trainden 's ochtends en speelden in het weekend onze wedstrijden. De rest van de dagen was het genieten."
Ook naast school en voetbal is er genoeg tijd om te genieten in Amerika.
Dromen
Nu is Stuiver dus nog twee weken in Nederland om vervolgens het avontuur in de Verenigde Staten weer op te pakken. "Het is wel goed om even bij vrienden en familie te zijn. De laatste keer dat ik in Nederland was, is anderhalf jaar geleden. Ik probeer altijd met kerst en in de zomer even terug te komen. Het was sowieso de bedoeling om in december terug naar Amerika te gaan. Toch heb ik besloten om iets eerder te vertrekken. Ik ga beginnen aan het laatste jaar van mijn opleiding en als je van school gaat, ben je niet meer speelgerechtigd door de universiteit. Het zou goed kunnen dat ik er nog een master achteraan ga plakken. Als ik de kans krijg om nog een extra jaar in Amerika te genieten, dan laat ik die zeker niet liggen. Ik ben 22 jaar en het is belangrijk om veel te spelen. Het is de bedoeling om er alles uit te halen en het profvoetbal te bereiken. Het maakt mij niet zoveel uit of dat in Nederland of Amerika is. Ergens anders op de wereld is ook een optie. Maar nu ga ik alles uit mijn avontuur in San Francisco halen en dan zie ik wel wat er allemaal op mijn pad gaat komen."
