Boxing Day
Als we Rodrigues aan de telefoon krijgen, heeft hij zijn laatste wedstrijd van 2020 net achter de rug. "We hebben in eigen huis onterecht met 0-1 verloren van Hartlepool United", vertelt de geboren Portugees in gesprek met ELF Voetbal. "Onze wedstrijd op Boxing Day werd afgelast vanwege corona-gevallen bij de tegenstander. Begin januari zouden we tegen dezelfde club spelen, maar ook die wedstrijd gaat niet door. We hebben helaas geen drukke periode. Het is natuurlijk belangrijk om veel wedstrijden te spelen en zo hoog mogelijk te staan in de winterstop. Dan is het fijn als je alle wedstrijden gespeeld hebt. Nu moeten we best veel inhalen."
"Naast het voetbal wordt er niks gedaan omdat dat gewoon niet kan. Iedere regio in Engeland heeft andere maatregelen. Als je in categorie 4 zit dan mag je eigenlijk alleen naar buiten om boodschappen te doen. Wij zitten in categorie 3. Dan heb je wat meer vrijheid en mag je gewoon naar buiten. Er zijn ook winkels open, maar restaurants zijn gesloten. Ik ben inmiddels al een tijdje niet meer getest. Iedere ochtend moeten we een formulier invullen om te kijken of we symptomen van corona hebben. Als er symptomen zijn dan wordt iedereen wel getest. In het begin werden er veel testen afgenomen, maar dat gebeurt niet iedere wedstrijd. Er zijn in onze competitie ook clubs die zich dat niet kunnen veroorloven."
Schilder
De aanvallende middenvelder werd geboren in Portugal en kwam op jonge leeftijd terecht in Noord-Brabant. "Toen ik vier was ben ik met mijn ouders en broer naar Nederland gekomen. We zijn gaan wonen in Vleut, een klein plaatsje bij Best. Op mijn achtste ben ik gaan voetballen bij VV Boskant. Ook mijn vader en broer gingen daar spelen. Ik was altijd met mijn broer aan het voetballen bij de boerderij. Een man die daar aan het schilderen was, sprak mijn vader op een dag aan. Die had op dat moment moeite met de Nederlandse taal en daarom heeft die man ons geholpen met de inschrijving bij Boskant. Zo is mijn avontuur begonnen."
"Op jonge leeftijd ben ik gescout door PSV en werd ik uitgenodigd voor de talententrainingen bij FC Den Bosch. Daar was ik op dat moment niet goed genoeg voor, maar ze bleven me wel in de gaten houden. Toen ik twaalf was kreeg ik weer een brief van Den Bosch en mocht ik een wedstrijd komen spelen. Daarna sloot ik aan bij de jeugdopleiding. Ik heb tweeënhalf jaar bij Den Bosch gespeeld. In die periode was ik echt aan het puberen en ik ging met verkeerde jongens om. Ik kon bijvoorbeeld niet trainen omdat ik op school moest nablijven. Daar was de club op een gegeven moment klaar mee."
Rodrigues in actie namens De Treffers.
Goaltjesdief
"Daarna ben ik in Best in de jeugd van Wilhelmina Boys gaan spelen. Ik mocht ook wedstrijden met het eerste elftal mee. Toen ik zeventien was zat ik vast bij de selectie. In die tijd heb ik veel doelpunten gemaakt en zijn we ook kampioen geworden. Uiteindelijk kon ik een mooie stap naar VV Gemert maken. Daarbij werd ik geholpen door mijn goede vriend Coen Brouwers. Daarom was het geen lastige beslissing. Het bleek echt een goede keuze. Bij Gemert was alles top geregeld. Ik voelde me daar echt op mijn gemak. Daarom kon ik goed spelen en verdiende ik een contract bij Den Bosch."
Zijn rentree in De Vliert zorgde echter niet voor revanchegevoelens bij Rodrigues. "Zo ben ik helemaal niet. Ik had nooit verwacht dat ik de kans zou krijgen in het profvoetbal. Toen ik achttien was speelde ik nog in de derde klasse. Ik dacht niet aan revanche en wilde vooral plezier maken. Het eerste jaar bij Den Bosch was minder met Kakhi Jordania. Er kwamen allemaal spelers en ik moest concurreren met een jongen van Juventus. Met veel moeite heb ik geregeld dat ik verhuurd zou worden aan De Treffers. Dat was echt top. De Treffers is een mooie club met fanatieke supporters. We hadden een leuke groep en ik heb daar het plezier in voetballen teruggevonden. Dat was bij Den Bosch veel minder omdat ik weinig speelde."
Het had daarna weinig gescheeld of de huurling had afscheid genomen van het profvoetbal. "Ik wilde mijn contract bij Den Bosch laten ontbinden om bij De Treffers te kunnen blijven. De technische commissie van de club liet me weten dat ik weg mocht als de overname van Jordania door zou gaan. Maar als dat allemaal niet zou lukken, hadden ze me hard nodig bij Den Bosch. Dat was dus even afwachten. Nadat de overname niet doorging, heb ik veel wedstrijden gespeeld en kon ik belangrijk zijn voor de club. Uiteindelijk ben ik blij dat het zo gelopen is. Anders had ik nooit in Engeland gespeeld."
Rodrigues (midden) in het shirt van FC Den Bosch.
Gevoel
Afgelopen zomer liet Rodrigues de Nederlandse velden achter zich voor een bijzonder avontuur in Engeland. "Mijn zaakwaarnemer Fred van der Hoorn vroeg of ik open stond voor een buitenlandse club. Dat zag ik wel zitten. Fred heeft veel contacten en uiteindelijk heeft Notts County hem gebeld. De eigenaren van de club zijn de Deense broers Alexander en Christoffer Reedtz. Zij hebben een bedrijf dat vooral kijkt naar statistieken. Het lijkt een beetje op de film Moneyball. Zij bekijken het aantal wedstrijden, doelpunten en assists van spelers. Bij de aanvallende middenvelders stond ik bovenaan het lijstje met de meeste speelminuten en doelpunten."
"Het moest ook binnen hun prijsklasse vallen. Kevin De Bruyne staat er dan bijvoorbeeld al niet meer tussen. Ze hebben mijn naam doorgegeven aan de trainer, die vervolgens beelden van mij heeft bekeken. Hij heeft me acht wedstrijden gevolgd en daarna hebben ze mijn zaakwaarnemer gebeld. Naast Notts had ik ook een mogelijkheid in Duitsland en was ik in gesprek met RKC Waalwijk. Ik wilde graag op RKC wachten. Het voelde vrij concreet, maar na een tijdje kreeg ik niks meer te horen. Zij hadden ook te maken met twijfels over het budget vanwege de coronacrisis. Toen heb ik bij mijn zaakwaarnemer aangegeven dat ik een zoom call met Notts wilde inplannen."
"De club bleef namelijk aankloppen en dat gaf een goed gevoel. Ik ging me focussen op Notts en hield al het andere achter de hand. In juli zijn we naar Engeland gegaan om alles te bekijken. We kregen een goed hotel en mochten mee uiteten. Alles was top geregeld. Toen besloot ik dat ik graag wilde tekenen. De eerste maanden zijn goed bevallen. Natuurlijk mis ik mijn familie. Misschien wel meer dan ik vooraf had gedacht. Qua voetbal wil ik nog belangrijker worden voor het team met doelpunten en assists. Het is jammer dat ik de fans nog niet heb kunnen zien, maar ik krijg een warm gevoel van de club. Iedereen is heel meelevend. Wedstrijden worden nabesproken op YouTube en ik krijg vaak berichtjes op Social Media. Dan wensen de fans me succes of laten ze weten dat ik goed bezig ben."
Professioneel
Notts County werd opgericht in 1862 en is daarmee de oudste profclub ter wereld. De bekende naam speelt zijn wedstrijden inmiddels in de National League, het vijfde niveau van Engeland. "Je merkt dat tegenstanders op een andere manier tegen ons spelen. Ze zijn niet bang, maar weten dat er normaal gesproken niet veel te halen is. We hebben met afstand de beste faciliteiten van de competitie. Het gaat er allemaal heel professioneel aan toe. Het voetbal was wel even wennen. Het draait hier niet om mooi spel, maar gelukkig willen wij wel van achteruit spelen. Je merkt wel dat er vaak de lange bal wordt gespeeld. De aftrap wordt dan naar achter getikt om de bal vervolgens naar voren te rammen. Dat zie je in Nederland niet zo veel. Op trainingen ligt de focus niet zo erg op balbeheersing. Er wordt vooral gekeken naar hard werken. In Nederland lopen de basisspelers nog wel eens de kantjes er vanaf. Hier gaat iedereen volle bak. Dat is iets wat ik nodig heb."
Nottingham
De transfer naar Notts County betekende automatisch ook een verhuizing naar Nottingham, waar ook rivaal Nottingham Forest huisvest. "Er zit alleen een rivier en een brug tussen de stadions. Ze noemen het hier daarom ook 'the other side of the bridge'. In de stad zie ik vaak supporters van Nottingham Forest lopen. Ze zijn te herkennen aan een petje of trui van de club. Als ik zelf iets van Notts draag dan hoor je daar niemand over. We hebben helaas nog niet voor de fans gespeeld. Ik heb beelden van vorig jaar gezien en dat ziet er wel vet uit. Het is heel zuur dat ik dat nog niet heb kunnen meemaken. Dat was ook een reden om de stap naar Notts te maken."
"Het wonen in Nottingham is natuurlijk heel anders dan in Noord-Brabant. Toch kan ik er door het coronavirus nog niet veel over zeggen. Ik heb tot nu toe heel weinig kunnen doen. Mijn leven in Engeland bestaat vooralsnog bijna alleen maar uit voetballen. Er zijn ook andere belangrijke en leuke dingen, maar daar heb ik dus nog niet echt van kunnen genieten. Dat is wel zuur. De stad is enorm groot. Nottingham heeft ongeveer 330.000 inwoners. Dat is een stuk groter dan Best. Ik woon hier samen met mijn ploeggenoot Richard Brindley. Dat is onze rechtsback bij Notts County."
Rodrigues (midden) viert een doelpunt met ploeggenoten Enzio Boldewijn (links) en Elisha Sam (rechts).
Promotie
Rodrigues staat op dit moment met zijn werkgever op de vijfde plek in de National League. Tijdens seizoen 2019/20 liep Notts County promotie naar de League Two nog mis in de finale van de nacompetitie. "Onze doelstelling is kampioen worden. Er zijn ook spelers die de finale van vorig seizoen hebben meegemaakt. Zij zijn echt gretig om nu wel de titel te pakken. Er zijn in deze competitie altijd wel zeven clubs die meedoen voor promotie. Het is dus zeker niet gemakkelijk om te promoveren. De kampioen gaat sowieso naar de League Two, maar ook de winnaar van de nacompetitie promoveert."
"Tot nu toe heb ik twaalf wedstrijden gespeeld. Dat vind ik al een mooi aantal. Onze competitie bestaat uit 23 teams dus we spelen in totaal 44 competitiewedstrijden. Ik hoop in de tweede seizoenshelft in ieder geval twintig keer te mogen spelen en daarin ongeveer tien doelpunten te maken. Hopelijk kan ik nog belangrijker worden voor de club", vertelt Rodrigues, die vooralsnog een goede indruk heeft gemaakt in Engeland. Daar kwam hij zelf op een bijzondere manier achter. "Ik heb een goede band met mijn kapper. Omdat ik zelf geen Twitter heb, stuurt hij me altijd screenshots van berichten over mij. De fans zijn vooral positief. Dat is natuurlijk altijd fijn om te horen en lezen."
American Dream
"Ik wil dit seizoen vooral erg veel leren. Het is wennen aan het niveau en het tempo. Ook is dit jaar een goede kennismaking met de competitie. Hopelijk kunnen we promoveren en kan ik me volgend seizoen in de League Two laten zien. Uiteindelijk wil ik ook wel de stap omhoog maken naar bijvoorbeeld de League One. Ik hoop nog wel een jaartje of acht mee te kunnen in het profvoetbal. Er zijn altijd dromen waarvan je weet dat het lastig wordt. Toch is spelen voor Benfica een droom van mij. Dat is mijn favoriete club en het zou echt gaaf zijn om dat logo op de borst te dragen. Ik wil ook wel een keertje in Amerika voetballen. Dat is misschien wat realistischer. Het leven daar lijkt me leuk. Ik sluit de Eredivisie ook niet uit, maar dat had ik misschien vorig jaar moeten doen. Nu focus ik me eerst gewoon op Notts County", besluit Rodrigues.
