Sno doorliep de gehele jeugdopleiding van Ajax, maar stapte in 2005 over naar Feyenoord. Het voorval deed destijds flink wat stof opwaaien, maar Sno was nou eenmaal gecharmeerd van de Rotterdamse club. Begin 2006 vond Feyenoord hem rijp voor wat Eredivisie-actie en een huurperiode bij NAC volgde. In Breda speelde de krachtpaster zich in de kijker van bondscoach Marco van Basten, die hem selecteerde voor een oefenduel van Nederland met Engeland, en van het grote Celtic.
Vergissing Van Basten
Feyenoord wilde Sno een overgang 'naar een dergelijk grote club niet onthouden'. Bij Celtic deelde de controleur een met onder andere Jan Vennegoor of Hesselink, Neil Lennon en Shunsuke Nakamura, maar een basiskracht werd hij nooit. Wel kon Sno wat Champions League-ervaring en twee Schotse landskampioenschappen bijschrijven op zijn cv. Van Basten was Sno klaarblijklijk niet vergeten, want de voormalig wereldvoetballer haalde in 2008 de toen 21-jarige terug naar Ajax. Dit tot verbazing van iedereen.
Bij Ajax liep het niet zoals gehoopt. Na een rode kaart bij zijn debuut kreeg Sno al snel de rol van pinchhitter toebedeeld. Begin 2009 werd hij uit de selectie gezet vanwege het het niet nakomen van afspraken en later dat jaar gaf Van Basten toe dat het aantrekken van Sno 'een vergissing' was. De toenmalig coach had liever een 'type Stijn Schaars' aan de selectie toegevoegd. Na een seizoen op huurbasis bij Bristol City sloot Sno aan bij Jong Ajax, waar het helemaal misging met zijn gezondheid.
Hartproblemen
Tijdens de wedstrijd tegen Jong Vitesse kreeg Sno een hartaanval. Een kwartier lang werd de voetballer met Surinaamse roots op het veld gereanimeerd, gelukkig met succes. Sno werd een defibrilator aangemeten en na een lange revalidatie gunde RKC hem een terugkeer in het profvoetbal. In Waalwijk groeide Sno uit tot een steunpilaar en in 2010 leek hij de lijn door te zetten bij NEC, waar hij echter na zeven competitieduels last kreeg van hartritmestoornissen. Opnieuw moest Sno onder het mes.
Tijdens zijn herstel liet Sno zich uit over trainer Alex Pastoor, die in de ogen van de voetballer te weinig aandacht voor hem had. Niet veel later, in april 2013, ontbond NEC het contract van Sno. Een klein half jaar later pikte RKC hem wederom op, maar met die club degradeerde hij in 2014 uit de Eredivisie. Een Belgische avontuur bij KV Westerloo liep vervolgens op niets uit, mede door angst voor een nieuwe hartstilstand. "Hij durft niet diep te gaan", zei toenmalig ploeggenoot Sherjill MacDonald destijds.
Zoveelste teleurstelling
Sno volgde een speciaal herstelprogramma om de angst te overwinnen, maar desondanks zette Westerlo in december 2014 een punt achter de samenwerking. Daarna was er heel lang niets, tot Sno begin 2017 voor de zoveelste keer zijn rentree maate in het profvoetbal. Waar? In Waalwijk natuurlijk, bij RKC. De club geeft Sno wederom het vertrouwen. Het is alleen te hopen dat die ene vechtpartij in 2013, waarvoor Sno afgelopen week voor de rechter moest verschijnen, niet tot een breuk leidt en het hele riedeltje weer van vooraf aan begint.
