Het nieuws vormt geen grote verrassing. Al ruim een half jaar zat Boulahrouz zonder club. Afgelopen zomer werd het aflopende contract van de 35-voudig Oranje-international bij Feyenoord niet verlengd. Een zoektocht naar een nieuwe club bracht geen soelaas.
Boulahrouz hield de afgelopen maanden nog telkens de deur op een kier voor geïnteresseerde clubs. Al liet hij vorige maand nog weten dat hij eerst flink moest gaan trainen om weer aan te kunnen haken, mocht een nieuwe club zich melden. "Met de tijd zijn andere dingen voor mij belangrijker geworden, zoals mijn kinderen", vertelt hij aan Helden, dat het nieuws zojuist officieel bekend maakte.
Na @Johnheitinga hangt ook @boulahrouz81 zijn kicksen definitief aan de wilgen! https://t.co/LwqxjNI5Vr pic.twitter.com/XLzmuEI7XQ
— Helden (@HeldenMagazine) 11 februari 2016
"Ook zonder voetbal, ben ik een gelukkig mens. Ik had de mogelijkheden om in Italië of India te voetballen, maar dat wilde ik niet. Ik wilde het niet ten koste van alles."
Boulahrouz speelde in de jeugd van Ajax, Haarlem en AZ en debuteerde in het betaalde voetbal in 2001 voor RKC Waalwijk. Drie jaar later werd hij opgepikt door Hamburger SV. Weer twee seizoenen later verkaste hij naar Chelsea. In Londen speelde hij slechts dertien wedstrijden en werd hij tussentijds verhuurd aan Sevilla FC.
In 2008 vertrok hij naar VfB Stuttgart, waarvoor hij tot 65 optredens in de Bundesliga kwam. De afgelopen drie seizoenen droeg hij achtereenvolgens de shirts van Sporting Lissabon, Bröndby IF en dus Feyenoord. Als international van Oranje debuteerde hij op 3 september 2004 onder leiding van Marco van Basten in Utrecht tegen Liechtenstein (3-0).
EK en WK's
Hij noemt het WK van 2010, waarop Oranje tweede werd, als mooiste herinnering aan zijn interlandcarrière. "Maar ook het EK 2008 en het WK 2006 waren geweldig. Ik had een fantastische relatie met Marco van Basten. Hij gaf me zoveel vertrouwen, dan kon ik niet slecht spelen. Hij liet echt zien dat hij me nodig had. Ook met Bert van Marwijk kon ik het goed vinden."
Zijn beste periode als clubvoetballer beleefde hij naar eigen zeggen bij HSV. "Ik kon voor de man komen, de rechtsback rugdekking geven, doordekken. Mijn spits wilde ik opeten, of hij nou links, rechts of de diepte inging. Ik kon mijn stempel op het spel drukken."
