Hij wijst op zijn rechterbeen. "Mijn knie, mijn enkel, mijn teen. Overal heb ik last van", vertelt de 27-jarige aanvaller na afloop van de 3-1 zege op de Rotterdamse kampioenskandidaat tegenover ELF Voetbal. "Dat is niet iets van nu. Ik speel al een aantal weken met pijn. Een week of vier, denk ik. Rust nemen? Waarom zou ik dat doen? Nu breken twee weken rust aan. Dan kan ik alles voorzichtig laten herstellen."
"De laatste twintig minuten vanmiddag begon ik mijn teen wel aardig te voelen." Desondanks zorgde hij met het pijnlijke lichaamsonderdeel vandaag in de 84e minuut voor het slotakkoord. De voorbereiding kwam van Marcel Appiah, met wie hij samenwoont in Middelaar. "We hebben er regelmatig op getraind. Marcel Ritzmaier geeft de bal diep, Appiah zet voor en ik rond af. De aanval van vandaag was er één uit het boekje."
Terug naar de basis
Daardoor kon NEC na vier zegeloze duels op rij toch met een goed gevoel afscheid van het kalenderjaar nemen. "Dit geeft zeker voldoening. Vandaag hebben we weer als collectief, als team gespeeld. Dat ontbrak juist de afgelopen duels, waarin sommige jongens voor zichzelf speelden. We hebben de koppen bij elkaar gestoken en gezegd dat we weer terug naar de basis moeten. Vandaag viel alles weer op de juiste plaats. Iedereen streed en iedereen had hetzelfde doel voor ogen. Tijdens de rust in de kleedkamer bleven we, ondanks de 0-1 achterstand, optimistisch. We speelden niet slecht en zeiden tegen elkaar dat Feyenoord te pakken was."
"Feyenoord had donderdagavond nog gevoetbald en een verlenging in de benen. Ze oogden vermoeid en dat zou na rust alleen maar meer worden. Gelukkig konden we toeslaan." Daarmee kwam voor Santos ook een mooi einde aan een succesvol jaar. "Vorig seizoen 23 doelpunten. Nu sta ik alweer op elf. Dit was de kers op de taart." Komt automatisch de vraag of hij deze winter blijft bij NEC? "Ik weet het niet. Mijn aflopende contract zal ik zeker niet verlengen. Dat is duidelijk."
"Ik ga nu eerst twee dagen naar België. Vrienden opzoeken. Daarna ga ik naar mijn familie in Lippstadt, Duitsland. Daar de feestdagen doorbrengen met mijn ouders en zussen. Dan zal ik mijn zaakwaarnemer ook spreken en hoor ik of er iets speelt. Ik heb tot nu toe bewust geen contact opgenomen. Ik hoor het de komende dagen wel. Waar mijn voorkeur ligt? Natuurlijk droomt elke speler van een topcompetitie. Ik ben geen uitzondering."
