In zijn column in De Telegraaf op de maandag die volgde, riep hij alle Ajacieden op tot een revolutie. Toenmalig hoofdtrainer Martin Jol moest het in eerste instantie ontgelden. Volgens Cruijff paste het spel dat Ajax speelde niet in de clubfilosofie en gleed Ajax mede daarom meer en meer af.
In december stapte Jol op. Hij werd vervangen door Frank de Boer, die veel meer op één lijn zat met Cruijff als het ging om het spel dat Ajax zou moeten spelen. De Boer ging voortvarend van start met een overwinning bij AC Milan (0-2).
Ondertussen maakte Cruijff zich hard voor meer oud-voetballers in de Ledenraad, die tot dan toe geen enkele oud-Ajacied herbergde. De Boer, Wim Jonk en Dennis Bergkamp gingen vanaf maart 2011 het technische hart van Ajax vormen.
Terwijl de club in brand stond, met de ene ruzie na de andere, bleef De Boer rustig. Hij leidde Ajax naar de landstitel en wist dat kunstje de drie jaren die volgden te herhalen. Alleen het afgelopen seizoen bleek Ajax niet de sterkste, toen het achter PSV op de tweede plek eindigde.
Toch kunnen de landstitels de gestage terugval van Ajax sinds de Cruijff-revolutie niet verbloemen. Sterker nog, in het enige volle seizoen onder Jol werd Ajax weliswaar tweede, maar haalde het veel meer punten dan in alle volgende kampioensjaren, zodat de conclusie kan worden getrokken dat de landstitels van Ajax niet alleen aan de eigen prestaties te danken zijn, maar ook aan het falen van de concurrentie uit - met name - Rotterdam en Eindhoven.
Seizoen | Trainer | Puntenaantal |
2009/2010 | Jol | 85 |
2010/2011 | Jol/De Boer | 73 |
2011/2012 | De Boer | 76 |
2012/2013 | De Boer | 76 |
2013/2014 | De Boer | 71 |
2014/2015 | De Boer | 71 |
Vijf jaar na de Fluwelen Revolutie kan worden gesteld dat die Ajax nog niet heeft gebracht wat er vooraf van werd verwacht. De directe aanleiding voor de revolutie, de nederlaag in Madrid, bleek peanuts te zijn bij de Europese blamages die Ajax nadien te verwerken kregen. Bovendien speelde Ajax sinds die 2-0 nederlaag uit 2010 nog twee keer uit bij Real Madrid en verloor het beide keren met grotere cijfers (3-0 en 4-1) dan de wedstrijd waarmee de revolutie begon.
Aan de Europese top zal Ajax niet snel terugkeren. Daarvoor is het financiële gat met veel buitenlandse clubs simpelweg te goot geworden. Maar duidelijk is ook dat de revolutie van Cruijff weinig heeft kunnen veranderen aan de plek van Ajax in het Europese clubvoetbal. Sterker nog: Ajax lijkt alleen maar verder afgezakt.