"Hoeveel verdienen jullie per jaar?” Gelach in de perszaal van De Kuip. Zo’n tachtig kinderen die een week deelnemen aan Feyenoord Soccer Camp mogen om de beurt een vraag stellen aan Jeremiah St. Juste, Kevin Diks en Ridgeciano Haps. Ze kijken elkaar even vertwijfeld aan na de eerste vraag uit de zaal. “Dat zullen ze ons echt niet vertellen”, zegt de medewerker van Feyenoord die met de microfoon rondgaat. “Heb jij ook een vraag voor een van onze aanwinsten?” De microfoon gaat een stoel verder.
‘Waarom heet Feyenoord Feyenoord?’, ‘Zou je voetbal nog leuk vinden als de bal een kubus was?’ en ‘Wat is je lievelingseten?’ komen voorbij in het uur. St. Juste, Diks en Haps kiezen na afloop de beste vraag. Het meisje van ‘Wat zou je veranderen als je de macht over Feyenoord zou hebben?’ wint twee kaarten voor Feyenoord-FC Twente. De rondlopende medewerker met de microfoon stelde de vraag ook aan het meisje zelf: ‘Niets’, zei ze. Veel vragen zorgen voor lachende gezichten, bij volwassenen in de perszaal, onder wie Ben Wijnstekers en algemeen directeur Eric Gudde, die in een spijkerbroek en witte blouse even komt kijken. Met welke hoofdsponsor de spelers het liefst op hun shirt spelen, is ook een vraag aan de drie spelers. Ze kijken elkaar even aan. Haps kijkt rond in de zaal: “Uhh… Qurrent, natuurlijk!” Diks en St. Juste daarna: “Wij ook!”. Gudde lacht hard. “Enige goede antwoord, hè?”
Bij de vraag of de drie spelers voor tweekeer zoveel salaris naar Ajax zouden gaan antwoordt Haps: “Nee, geld is niet belangrijk. ”Diks en St. Juste lachen en knikken. “Geldt ook voor ons.” De kinderen juichen.Dat is anders na de vraag waar Haps vóór Feyenoord speelde. Hij noemt Elinkwijk,AZ, AFC en Go Ahead Eagles. Buurman Diks weet dat dat rijtje niet compleet is. “En waar nog meer, Ridge?”, vraagt Diks. Hij lacht en drukt daarna z’n hand op z’n gezicht. Haps, zuchtend: “Oké, ja ik heb ook bij Ajax in de jeugd gespeeld…” De kinderen roepen ‘Boeeee’en drukken hun duim naar beneden. “Maar hij speelt nu bij ons hè jongens. Dat is het enige dat telt”, zegt de medewerker met de microfoon. Gejuich.
AMBITIES
Voorafgaand aan de kinderpersconferentie spreken we met Haps. De ochtendtraining is net voorbij. Hij, de nieuwe nummer 5 van Feyenoord, is goedgehumeurd. Zijn eerste weken bij Feyenoord zitten erop. Haps voelt zich al thuis in Rotterdam-Zuid. Hij vertelt na de kinderpersconferentie een huis in Rotterdam te gaan bezichtigen. “Ik heb nu nog een appartement in Amsterdam-West, maar ik wil snel in de buurt gaan wonen. Ik slaap nu nog in een hotel in Ridderkerk. Ik heb ook nog niet veel tijd gehad om Rotterdam te verkennen. Ik ben ook wel benieuwd naar de Coolsingel, ja. Ik heb er heel veel moois over gehoord.”
Op 18 juli zette Haps zijn handtekening onder een contract bij Feyenoord, tot 2022. Het is de stap hogerop waar hij aan toe was, zegt de Utrechter. “Feyenoord had al langere tijd interesse. Toen Terence Kongolo naar AS Monaco vertrok kwamen de gesprekken in een stroomversnelling. Het moment dat ik bij Feyenoord tekende was heel speciaal. Zeker ook met de gedachte dat ik hier ooit als kleine jongen stage liep en toen niet goed genoeg was. Er is sindsdien veel gebeurd. Ik heb wel wat hobbels moeten nemen in mijn voetbalcarrière. Het zat niet altijd mee, maar uiteindelijk ben ik door de tegenslagen sterker geworden. En nu sta ik hier, in de Kuip, als speler van Feyenoord. En in de Champions League. Daar droom je van als jonge jongen: op zo’n podium spelen tegen clubs als Real Madrid en FC Barcelona.”
Een brede, trotse lach bij het noemen van de Champions League. Haps wil zich graag meten met de topaanvallers in Europa. “Ik ben benieuwd naar dat niveau, maar ik denk wel dat ik me staande kan houden. Dat vertrouwen moet je ook hebben. Ik denk dat weinig mensen mij puur op snelheid kloppen.”
Ook Messi en Ronaldo niet?
“Dat denk ik niet, maar wie weet komen we elkaar tegen. Dan kunnen we het zien. Ik hoop op mooie tegenstanders in de groepsfase. Barcelona zou geweldig zijn. Maar liever zou ik met Feyenoord overwinteren in Europa. Ja, dat is ambitieus, maar als het niet in de Champions League lukt, dan willen we doorgaan in de Europa League. Ajax heeft vorig seizoen laten zien dat een Nederlandse club daarin ver kan komen. Met onze kwaliteiten kunnen wij ook ver reiken.”
Tijd om afscheid te nemen bij AZ heeft Haps nog niet gehad. Hij begon in Alkmaar als C-junior en verliet de club deze zomer voor zes miljoen euro. “Het is snel gegaan. Een dag na de contractondertekening zat ik al in het vliegtuig naar Oostenrijk voor een trainingskamp met Feyenoord. Ik heb de jongens bij AZ alleen via de telefoon gesproken. Misschien dat ik later dit seizoen nog een keer goed afscheid kan nemen bij AZ. Ik heb daar een mooie, leerzame tijd gehad. Ik merkte vorig seizoen wel dat ik toe was aan nieuwe prikkels. Op de trainingen vond ik dat het me makkelijk afging. Ik had aan het begin van vorig seizoen al aangegeven bij AZ dat ik nog een jaar wilde blijven en dan graag verder wilde kijken.”
VOORBEELDEN
Ajax werd gelinkt aan Haps, maar een concrete aanbieding kwam er niet. “Er was ook interesse vanuit Duitsland en Frankrijk, van clubs die dit seizoen in Europa spelen. Ik heb alle aanbiedingen naast elkaar gelegd en gekeken wat voor mij het beste is. Ik kwam al vrij snel tot de conclusie dat Feyenoord een mooie vervolgstap is: de landskampioen, spelen in de Champions League en Giovanni van Bronckhorst als mijn trainer. Ik kijk ernaar uit om met hem te werken. Hij was zelf een linksback van wereldklasse.”
In de tijd dat Haps fan was van Ronaldinho zag hij ook Van Bronckhorst vaak spelen, bij FC Barcelona. En in het Nederlands elftal. “Hij was een ander type linksback dan ik. Hij was tactisch heel sterk en had een geweldig schot en goede pass. Mijn kracht ligt in één-tegen-één-duels. Ik ben iemand die altijd vol gas gaat, zich vastbijt in een tegenstander en een tegenstander kan uitspelen. Daarin kan ik misschien leren doseren. Meer het overzicht en de rust bewaren. Daarin kan de trainer mij adviseren. Net als in positioneren. Wanneer doordekken en wanneer niet? We hebben al goede gesprekken gehad. Daarin merk ik dat hij mij kan helpen beter te worden. Een moderne back moet alles kunnen: verdedigen, aanvallen en negentig minuten lang vol gas geven.”
Zijn drive naar voren is een wapen, stelt Haps. “Qua karakter pas ik ook goed bij Feyenoord en de fans, denk ik. Buiten het veld ben ik misschien een vriendelijke, rustige jongen. Maar op het veld ben ik fel en agressief. Dan maak ik niet veel vrienden. Al ben ik wel iemand die na de wedstrijd iedereen een hand kan geven. Ik vond het vroeger altijd heel bijzonder om te zien hoeveel energie Edgar Davids in een wedstrijd legde. Daarin is hij een voorbeeld. Ik ben ook een soort pitbull, een vriendelijke, haha.”
KARSDORP-ROUTE
Bij AZ speelde Haps vorig seizoen 49 officiële wedstrijden. “Het was een marathonseizoen. Na de finale van de play-offs voor Europees voetbal zat ik er wel aardig doorheen. De laatste loodjes wogen zwaar. Het was ook mentaal best zwaar na de verloren bekerfinale tegen Vitesse. Na die wedstrijd knakte er iets. Gelukkig heb ik persoonlijk revanche kunnen nemen in de Johan Cruijff Schaal. Ik was na het seizoen echt toe aan vakantie. Ik ben met vrienden naar de Dominicaanse Republiek en Marbella geweest. Even relaxen, bijtanken op het strand. Ik ben weer klaar voor een nieuw marathonseizoen.”
Dat Haps na Danko Lazovic en Steven Berghuis de duurste aankoop ooit is van Feyenoord houdt hem niet bezig. “Het blijft wel apart, dat je miljoenen euro’s kost. Maar wat merk je er in het dagelijks leven van? Het zijn cijfers, meer niet. Misschien dat het extra druk kan geven, maar ik denk dat iedere speler bij Feyenoord druk voelt om te presteren. Ik ook, maar niet extra vanwege het transferbedrag. Ik laat me niet afleiden. Ik snap wel dat er veel mensen zijn die niet kunnen begrijpen dat voetballers voor zoveel geld van club wisselen. Zeker als je deze zomer de transfermarkt ziet. Meer dan tweehonderd miljoen, voor Neymar, is bizar. Normaal zijn backs niet de duurste spelers, maar nu haalde Manchester City ook Benjamin Mendy en Kyle Walker voor vijftig, zestig miljoen euro. Backs tellen ook steeds meer mee hè, haha.”
Ook Haps. Eens linksbuiten, maar onder Gertjan Verbeek bij AZ gedebuteerd als linksback. Haps begon in Utrecht bij Zwaluwen Vooruit. Feyenoord wees hem op jonge leeftijd af. Ajax besloot Haps wel toe te laten, maar liet hem na twee jaar weer gaan: te licht bevonden. AZ pikte de toenmalig linksbuiten op. Ook daar liep het niet als verwacht. Hij vond het niks, toen hij in de B1 linksback werd. Haps verloor het plezier in voetbal en vertrok. Bij AFC in Amsterdam bloeide hij weer op, als aanvaller. Uitgerekend in een oefenduel met AZ scoorde Haps drie keer. Toenmalig hoofd jeugdopleiding van AZ Aloys Wijnker belde hem op, of Haps toch niet wilde terugkomen. Een tweede kans volgde. Haps keerde mentaal sterker terug dan hij vertrok en tekende op zijn achttiende een profcontract bij AZ, toen als linksbuiten.
Een half jaar op huurbasis bij Go Ahead Eagles hielp Haps om volwassen te worden. Als speler en mens. “Ik ging in Deventer voor het eerst op mezelf wonen. Tot die tijd werd thuis alles voor mij gedaan. Toen moest ik veel zelf doen. Na mijn periode bij Go Ahead greep ik mijn kans bij AZ. Zeker toen Simon Poulsen naar PSV vertrok. Gertjan Verbeek was niet mijn favoriete trainer, maar ik ben hem wel heel dankbaar voor het besluit om mij toch naar achteren te halen. Daar zag hij meer kansen voor mij. Het was voor mij weer wennen, maar uiteindelijk ben ik er blij mee. Ik kom als linksback het best tot mijn recht. Misschien is mijn verhaal te vergelijken met dat van Rick Karsdorp, die door Fred Rutten naar achteren is gehaald. Nu is hij international en speler van AS Roma. Ik wil zijn voorbeeld wel volgen, ja.”
FAMILIE
Hij trekt bij Feyenoord veel op met St. Juste, maar Haps geeft direct aan dat hij met iedereen goed kan opschieten. “Oké, we zijn concurrenten van elkaar, maar iedereen is relaxed. Er wordt serieus gewerkt, maar ook veel gelachen. We zijn met een grote groep jongens naar de film geweest, War for the Planet of the Apes. Ik merkte al vrij snel dat Feyenoord een soort vriendenteam is geworden in de afgelopen jaren. Dat hoorde ik ook van Steven Berghuis, met wie ik eerder bij AZ speelde. Hij was erg enthousiast over Feyenoord toen ik zei dat ze interesse in mij hadden. Mooi dat Steven er ook weer bij is gekomen.”
Wat is het grootste verschil tussen een speler van AZ zijn of Feyenoord?
“De aandacht. Je merkt zodra je hier bent dat Feyenoord een club is met heel veel supporters. Bij de eerste training waren zo’n drieduizend man. Ik schrok er bijna van. Bij AZ kwam een handjevol mensen en soms niemand kijken. Het is jammer dat ik pas net na de open dag kwam. Ik had best in de helikopter willen zitten. Ik heb de beelden gezien en Diks heeft erover verteld. Misschien kan ik volgend jaar nog een keertje mee, als het mag, haha. Ook op zo’n open dag zie je hoe Feyenoord leeft. Het hele stadion zit vol. De Kuip heeft sowieso iets speciaals. Dat merkte ik ook altijd wanneer ik hier met AZ speelde. Dan kon de sfeer wel intimiderend zijn. Dat die mensen mij nu allemaal steunen is een machtig gevoel.”
Jouw familie woont in Amsterdam. Hoe is daar gereageerd op jouw transfer?
Een brede glimlach: “Ze zijn heel blij voor mij. En trots. Ja, sommige familieleden zijn voor Ajax, maar familie gaat uiteindelijk boven clubliefde bij ons, haha. En de meeste familieleden waren ook al voor AZ omdat ik er speelde. Maar Amsterdam heeft er na mijn transfer wel weer wat Feyenoord-fans bij, haha.”
