"Oranje wekt in Minsk vooral de lachlust op", kopte de grootste krant van Nederland de volgende ochtend. Daarvan was geen woord gelogen. Het Nederlands elftal, op dat moment nog een van de beste landen van de wereld, was niet vooruit te branden op het gras van Minsk. Onverklaarbaar, want de feiten vooraf wezen unaniem op een riante zege op Wit-Russische bodem. Niet alleen was de voormalige Sovjet-republiek lang en breed uitgeschakeld om het EK van 1996 in Engeland te halen.
Bondscoach Guus Hiddink had tevens een selectie meegenomen, die blaakte van het zelfvertrouwen en in topvorm verkeerde. Twee weken eerder (24 mei 1995) had Ajax nog de Europa Cup I gewonnen door in Wenen de Italiaanse grootmacht AC Milan te verslaan. Maar daarin zou ook het gevaar liggen. "De Ajacieden zijn te moe." Een dagblad voegde daar de tekenende tekst aan toe. "De spelers zijn reeds voldaan en over het hoogtepunt van het seizoen om nog aan het eind van de competitie en een slopend Europees avontuur een topprestatie te leveren in een voormalig Sovjet-staat."
Vooral de eerste helft was van Oranje-kant van een abominabel niveau tegenover een op en top gemotiveerd Wit-Russisch team. Al na zeven minuten kogelde Miroslav Romaschenko de bal na een voorzet van Sergei Gerasimets op het been van Clarence Seedorf. De Ajacied voorkwam daarmee in een niet uitverkocht stadion een vroege achterstand. De geheel logische 1-0 viel twintig minuten later. Pyotr Kachura, een 22-jarige aanvaller van Dinamo Minsk, troefde aan de rechterkant simpel Stan Valckx af. Maar daarna was het helemaal Comedy Capers.
Diens steekpass viel achter de Oranje-defensie. Johan de Kock kon de wegsprintende Sergei Gerasimets niet bijhouden. Doelman Edwin van der Sar kwam onnodig ver uit en werd op de rand van het strafschopgebied gepasseerd. Vanuit een moeilijke hoek knalde Gerasimets, speler van het Israëlische Bnei Yehuda, de openingstreffer in de touwen. Verder dan een schot op de paal van Ronald de Boer en een poging van afstand van aanvoerder Danny Blind kwam Oranje niet.
Na rust startte Oranje de race tegen de klok, wat de chaos op het veld alleen maar verder versterkte. Hiddink greep in en bracht Arthur Numan en Aron Winter, die als vervangers van Blind en Valckx voor meer voetbal moesten zorgen. Maar de Wit-Russische muur met oud-FC Groningen speler Andrei Zygmantovitsj (toen onder contract bij Racing Santander) voorop bleek niet te beslechten. Een schot van Ronald de Boer werd knap naast getikt door doelman Valeri Shantalosau, waarna de sluitpost de kopbal van De Kock na de aansluitende corner via diens hand op de lat zag belanden.
In de slotfase kreeg Kluivert twee uitstekende mogelijkheden. Zo werd een schot in kansrijke positie via een kamikaze-actie van een Wit-Rus geblokt. In de 53e minuut rondde de held van Wenen nog wel knap af na een steekpassje van Seedorf. Maar volgens scheidsrechter Adrian Porumboiu stond Kluivert buitenspel. Het leverde het jonge Ajax-talent vanwege een wegwerpgebaar zelfs een gele kaart op.
Oranje stond plotseling voor een helse klus om zich nog te plaatsen voor het EK van 1996, omdat groepsleider Noorwegen met 2-0 won van Malta. De Nederlandse ploeg werd echter gered door Luxemburg, dat in eigen huis in de slotminuut Tsjechië met 1-0 klopte door een doelpunt van Guy Hellers. Oranje moest aansluitend winnen van Wit-Rusland (1-0, invaller Youri Mulder!) en Noorwegen (3-0) om als beste nummer twee een Play-Off af te dwingen. Dat gebeurde! In Liverpool werd Ierland uiteindelijk met 2-0 verslagen (twee keer Kluivert!) waardoor Oranje toch naar het EK ging. Dat scenario lijkt nu onmogelijk.
Minsk, Wit-Rusland - Nederland 1-0 (1-0)
27. Gerasimets 1-0, scheidsrechter: Porumboiu (Roemenië), toeschouwers: 28.000. Gele kaarten: 87. Antunovich (Wit-Rusland), 53. Kluivert, 62. De Kock, 87. Jonk (Nederland).
Nederland: Van der Sar; De Kock, Blind (70. Winter), Valckx (64. Numan); Seedorf, Jonk, Kluivert, Davids; Van 't Schip, Ronald de Boer en Overmars.
