Het voelde wel weer vertrouwd, zegt Siem de Jong, lachend, over de aankomst van de spelersbus van Ajax bij De Kuip. Rond een uur of half één bereikten twee bussen vanuit Amsterdam het stadion van Feyenoord: een bus met spelers en technische staf en een bus met personeel, met daarin directeur voetbalzaken Marc Overmars, die zijn smartphone vanachter het raam naar buiten richtte. Tussen de politieagenten en stewards tientallen mensen die wegwerpgebaren maakten, schreeuwden, vloekten en middelvingers op staken. Edwin van der Sar, een paar rijen achter Overmars, zwaaide lachend terug.
Stille Kuip
Voor De Jong was het zijn eerste Klassieker sinds maart 2014, toen aanvoerder van Ajax. Sindsdien was hij speler van Newcastle United en PSV. Eind augustus keerde De Jong terug in Amsterdam. Als invaller voor Donny van de Beek, vijf minuten voor tjid, scoorde hij in zijn twaalfde Klassieker, zoals De Jong ook scoorde in zijn eerste Klassieker in De Kuip, in november 2007. Dat was de laatste keer met fans uit Amsterdam in De Kuip, herinnert de 6-voudig international zich nog.
Het bleef ook dit jaar stil na de doelpunten van Ajax (1-4). “Het blijft een beetje vreemd om zonder eigen supporters te spelen”, zegt De Jong tegen ELF Voetbal. “Je hoort niemand juichen wanneer wij scoren, ook niet zo gek hier. Misschien alleen Van der Sar en Overmars, haha. Alleen niet zo hard dat ik ze heb gehoord. Het werd heel stil na de 1-3 en de 1-4. Dan denk je in eerste instantie dat die goals niet tellen of dat er iets aan de hand is. Je kijkt nog even opzij of achterom of de vlag niet omhoog is gegaan of dat de scheids heeft gefloten.”
Het was voor jou weer even geleden dat je een Klassieker-dag meemaakte, hoe heb je deze ervaren?
“De wedstrijden tegen Feyenoord zijn altijd speciaal. Dat merk je zeker aan de supporters, al de hele week. Op de laatste training kwamen veel mensen af en ook toen we uit Amsterdam vertrokken stond een grote groep klaar om ons uit te zwaaien. Die momenten blijven indrukwekkend, ook al heb ik het een paar keer meegemaakt. Het is jammer dat een aantal jaar geleden is besloten dat fans van de uit-club niet mee mogen. Misschien wordt het eens tijd om te onderzoeken of het weer kan. Al denk ik dat onze fans zich in Amsterdam ook wel goed hebben vermaakt.”
Hoe zat jij de eerste helft op de bank? Deze Feyenoord-Ajax bleek de competitiewedstrijd met de meeste overtredingen (38) en de laagste passnauwkeurigheid dit seizoen in de Eredivisie (67,5%).
“Het was een gekke wedstrijd, zeker voor rust. We hadden verwacht dat Feyenoord vanaf het begin volle bak zou gaan en druk zou zetten, meer dan dat ze deden. Van beide kanten was het slordig. Als wij iets slimmer waren omgegaan met de foutjes van Feyenoord, zeker rond de zestien, hadden we al kunnen scoren. In de tweede helft ging het spel meer op en neer. Zeker na de goal van Klaas-Jan kwam er meer leven in de wedstrijd en ging het tempo omhoog. Gelukkig stopte André Onana de strafschop en had hij na de 1-1 nog een hele goede redding. We hebben hem na afloop wel even extra bedankt. In de slotfase hebben we de wedstrijd goed uitgespeeld. Als je De Kuip dan stil krijgt, doe je het goed.”
Succesreeks
Het was jouw achtste doelpunt tegen Feyenoord en jouw vierde in De Kuip. Bij Feyenoord weten ze geen raad met jou…
“Ja, daar lijkt het op, hè? Ik voel me wel thuis in De Kuip, haha. Ik bewaar goede herinneringen aan de wedstrijden tegen Feyenoord. Ik heb er volgens mij maar een verloren. Als je zelf scoort is het altijd extra leuk. Op mijn telefoon krijg ik dan ook net iets meer berichtjes dan wanneer ik scoor in andere wedstrijden.”
Nu meer dan na jouw goal tegen Ajax in het shirt van PSV vorig seizoen?
“Meer positieve, haha. Bij Ajax hebben ze er ook al geintjes over gemaakt sinds ik terug ben. Maar ze weten ook: ik speelde toen voor PSV en deed mijn best voor PSV. Nu wil ik met Ajax kampioen worden.”
Wat is jouw rol dit seizoen bij Ajax?
“Ik wil zoveel mogelijk minuten maken. Ik ben lichamelijk helemaal in orde, maar wedstrijdfit word je alleen door elke week negentig minuten te spelen. Dat zit er nu nog niet in. Ik probeer mij nu te laten gelden tijdens mijn invalbeurten, zoals vandaag. Ik wil graag de concurrentie aangaan met de jongens die nu op het middenveld spelen. Samen met Lasse Schöne en Klaas-Jan Huntelaar behoor ik, al ben ik nog pas 28 jaar, tot de oude garde. Met mijn ervaring kan ik van waarde zijn in deze spelersgroep, het liefst in iedere wedstrijd, maar dat is aan de trainer. Ik hoop mezelf steeds meer te kunnen laten zien.”
Tussen 2010 en 2016 werd ieder seizoen jij of jouw broer Luuk kampioen, vorig jaar hield die reeks op. Kan een van jullie dit seizoen weer een titel bijschrijven? Titelverdediger Feyenoord raakt nu even achterop.
“Laten we het hopen, dat ik met Ajax kampioen word. Luuk en PSV doen het nu goed en hebben een gaatje geslagen. Maar ik merk dat wij de laatste weken progressie boeken en met meer vertrouwen spelen. Dit soort overwinningen helpen daar ook bij. We stappen zo met een lekker gevoel in de bus. Ik ben benieuwd hoeveel mensen ons gaan uitzwaaien. Nee, ik zwaai niet terug. Wij vieren ons eigen feestje.”
