Het zong al weken door zijn hoofd, als een goed voornemen: Marco van Basten aanpakken. Hans Kraay jr. zat met zijn gedachten al bij Ajax toen hij in het shirt van NAC Breda aantrad tegen FC Wageningen. Hij had één opdracht: geen gele kaart pakken
VAN BASTEN
15 oktober 1983. Het is herfstvakantie als Hans Kraay senior en Lia Kraay in de auto stappen voor een welverdiende vakantie. Hans zit achter het stuur, zijn vrouw ernaast. Op weg naar het zuiden. Als Lia haar hand richting de knoppen van de radio beweegt haast Hans zich om haar op andere gedachten te brengen. Hij wil dat gejengel niet horen, verzint hij.
De werkelijke reden is namelijk een andere. Zoonlief Hans Kraay jr. heeft zich weer eens laten gaan op het voetbalveld en Kraay senior wil het goede humeur van zijn vrouw niet bederven. Junior speelde die middag met NAC een bekerwedstrijd tegen FC Wageningen. Het liep gesmeerd. Met twee vingers in de neus bouwde NAC aan een 4-1 voorsprong. De gedachten konden alvast naar de wedstrijd die voor even later op de planning stond. Op bezoek bij Ajax. “In die periode sprak iedereen over Marco van Basten”, herinnert Kraay jr. zich. “Hij was net doorgebroken bij Ajax en het grote talent op de Nederlandse velden. Marco van Basten, Marco van Basten, Marco van Basten: je kon haast geen krant openslaan of zijn naam verscheen.”
Het wakkert bewijsdrang aan bij de ijverige Kraay. “Ik keek er al de hele week naar uit. Maar eerst dus nog die wedstrijd met NAC tegen FC Wageningen. Ik moest opletten. Ik stond op scherp.” Met nog vijf minuten op de klok is er geen vuiltje aan de lucht voor NAC. 4-1 voorsprong, vervolg bekeravontuur veilig. Geen kaart pakken is het enige resterende doel voor Kraay. Zelfbeheersing dus. Maar Hans Kraay en zelfbeheersing houden in die tijd ongeveer net zo lang stand als Hans Kraay en huwelijken.
“Met nog een paar minuten te gaan breekt Eus van Vijfeijken door. Hij komt op me af rennen. Hij passeert me en valt over mijn knie. Ik kon daar helemaal niets aan doen. Kon geen kant op. Het was nota bene mijn eerste overtreding van de wedstrijd. Wat doet die scheidsrechter? Hij rent naar me toe en geeft me geel. Toen sloegen de stoppen door. Ik zag Ajax, mijn strijd met Van Basten, in één keer vervliegen. Ik gaf scheidsrechter Wil de Vrieze een schouderduw. Het waaide hard die avond, maar het leek net of er windkracht twaalf stond. Met een flinke duik door de lucht belandde hij op de grond. De gele kaart werd een rode. Ik had weleens het idee dat de scheidsrechters me liepen te zoeken. Mijn reactie was natuurlijk dom, maar ik maakte me zó kwaad.”
Hans Kraay senior overleed afgelopen vrijdag op 81-jarige leeftijd.
GEVOLG
De tuchtcommissie van de KNVB heeft weinig begrip voor de woede van Kraay. Het vonnis is pittig: 24 wedstrijden schorsing, later teruggebracht tot vijftien duels. Einde seizoen voor Kraay. Nog altijd staat Kraay met zijn duw in de top vijf van langste schorsingen in de Eredivisie. Kort achter de karatetrap van Henk Ramselaar (dertig maanden), de cocaïne van Maikel Aerts (twaalf maanden) en de benenbrekende horrortackle van Rachid Bouaouzan (tien maanden).
In een poging zijn schorsing te ontlopen verkast Kraay in december 1983 met toestemming van de KNVB naar het Engelse Brighton FC. Een week na die transfer gaan Kraay sr. en Lia weer op reis. Ditmaal is Engeland de bestemming. Het betreft een bijzondere gelegenheid: zoonlief gaat trouwen. Een Engelse serveerster en hij beloven elkaar trouw voor het leven, later teruggebracht tot negen jaar.
