"Ik herinner me het moment nog al te goed", blikt Apau terug. "We kregen te horen dat we naar de club moesten komen. Aldaar was er een persconferentie en kregen we te horen dat de club ophield te bestaan. Een heel onwerkelijk gevoel. Er stond al een man van het UWV te wachten. Het zijn allemaal zaken waar je normaal niet aan hoeft te denken. Een heel surrealistische situatie."
Promotie
Als jong talent uit de jeugd van Ajax kwam Apau bij Veendam terecht. De club had veel vertrouwen in de verdediger. "En daarom voelde het vanaf dag één goed. We hadden een heel leuke groep en hadden het gevoel dat we echt iets moois konden neerzetten met zijn allen." Het gevoel voor BV Veendam was meteen warm. "Je merkte aan alles dat het een grote club was. Er kwamen altijd veel supporters naar het stadion. Ik denk dat het steeds voor in ieder geval 85% gevuld zat. Het was echt de club van de stad."
De hoge verwachtingen verdwenen snel nadat de club in 2011 failliet leek te gaan. "Ook toen moesten we op de club komen, maar gelukkig werd een faillissement toen ternauwernood afgewend. Het zorgde voor opluchting. We gingen er vanuit dat ze er bij de club van geleerd hadden en we nu veilig waren. De rust was wedergekeerd."
In de jaren die volgden werd de selectie van Veendam geleidelijk aan sterker. "We hadden al snel door dat we met de selectie echt wat neer konden zetten. Al snel nestelden we ons in de subtop in het seizoen 2012/2013." Apau durfde te denken aan promotie. "We voelden dat het mogelijk was. Onze prestaties werden steeds beter en het vertrouwen was groot."
Noodlot
Tot die ene dag in maart 2013. "Hoewel er al een tijdje verhalen gingen dat we er financieel slecht voorstonden, zag ik het niet aankomen. Aangezien het de vorige keer gewoon goed was gekomen, ging ik er vanuit dat een faillissement opnieuw afgewend zou worden." Maar ditmaal lukte het niet. "Vreselijk voor de supporters en vrijwilligers. Zij hielden echt van die club. Je ziet opeens heel duidelijk het verschil tussen spelers en supporters. Wij zijn duidelijk passanten en kunnen weer naar een nieuwe club gaan. Maar zij kunnen niet opeens fan worden van FC Emmen of FC Groningen."
Voor Apau was het een gebeurtenis met gemengde gevoelens. "Ik vond het vreselijk voor de club en de supporters. Maar aan de andere kant bood het mij kansen. Ik was veel aantrekkelijker geworden voor clubs uit de Eredivisie omdat ik opeens transfervrij was." Al snel kwam er interesse opgang voor man met Ghanese roots. "Wat dat betreft was het voor mij echt een voordeel. Hoe wrang dat ook klinkt."
Apau zag dat medespelers afscheid moesten nemen van het profvoetbal dankzij het faillissement. "De lijn is zo dun. Zij hadden niet genoeg tijd om zich in de kijker te spelen en voor hun was het net als voor de club over en uit. Terwijl voor mij na een aantal dagen FC Groningen op de stoep stond." Uiteindelijk kwam hij via RKC en Westerlo in Slovenië terecht. Maar Veendam is Apau nooit vergeten. "Het was echt een geweldig mooie club man. Soms word ik er nog over aangesproken door supporters. Het is doodzonde dat ze niet meer bestaan."
