"Ik heb veel wedstrijden van Real Madrid bekeken. Ik zie sowieso veel duels in de Spaanse Liga. In de competitie speelt Real Madrid vaak slecht dit seizoen. Maar in de Champions League verrassen ze me telkens weer. Als ik ze zie tegen Bayern München, Juventus en Paris Saint-Germain. Dan vraag ik me iedere keer af waar ze die kracht en klasse weer vandaan halen", vertelt García García, die in Nederland ook nog voor AGOVV Apeldoorn en VVV-Venlo speelde, tegenover ELF Voetbal.
Zaterdag zit hij om 20.45 uur zeker voor de televisie. "De Champions League-finale wil ik zien. Liverpool is voor Real Madrid een lastige tegenstander. Ze spelen anders dan hun vorige Europese tegenstanders dit seizoen. Ze zijn razendsnel en gevaarlijk in de counter en kunnen op veel ervaring leunen. Eén moment kan fataal zijn. Liverpool is ook echt een team. Real Madrid had in de Champions League dit seizoen niet altijd de controle. Maar het blijft een finale, een wedstrijd op zich."
Teamgenoten
Een sjaal of een muts haalt de nu 34-jarige Spanjaard niet tevoorschijn. "Ik heb voor Real Madrid gespeeld en vind hun speelwijze mooi, maar ik ben nooit fan geweest. Dat gevoel is niet veranderd. Na mijn afscheid heb ik regelmatig Madrid bezocht, maar ik heb nooit meer het stadion of het trainingscomplex aangedaan. In de stad wonen nog diverse vrienden van me. Met mijn teamgenoten van destijds heb ik geen contact meer."
Hij somt er enkelen op verzoek op. "Alvaro Arbeloa, José Manuel Jurado (later Schalke 04 en Atlético Madrid, red.), Roberto Soldado (nu Fenerbahçe SK, red.) en Borja Valero (nu Internazionale, red.) hebben het topvoetbal allemaal gehaald. Maar ik heb ze nooit meer gesproken. Als ik naar Spanje terugga, is bijna altijd Compostela mijn bestemming. Mijn familie woont daar. Ik heb er nog veel vrienden."
Zijn laatste bezoek aan Nederland dateert alweer van twee jaar geleden. "Het ontbreekt aan tijd. Het is leuk om Nederland op te zoeken, maar met mijn werk is dat nu erg lastig. Na mijn knieoperatie heb ik eerst in Nederland gerevalideerd, maar daarna ben ik teruggegaan naar Compostela om daar de volgende stappen te zetten. Bij CD Compostela (Segunda División B, red.) probeerde ik fit te worden. Ik heb nog enkele maanden gevoetbald, maar de pijn in mijn rechterknie bleef. Ik besloot daardoor vorig jaar om te stoppen."
Op 4 april 2016 scheurde hij als speler van Heracles Almelo de binnenband van zijn knie af in een duel met de beloften van ADO Den Haag. “Mijn knie wordt helaas nooit meer de oude. Ik had een mooie aanbieding van New York Cosmos uit de Verenigde Staten op zak. Voetballen daar had me geweldig gebleken. Maar dat zat er helaas niet meer in. Ik moest aan mijn fysieke gesteldheid denken. Het was geen gemakkelijk besluit, wel het beste besluit.”
Play-Offs
Er kwam al snel een nieuwe uitdaging op het pad. Sinds dit seizoen is García García assistent-trainer van Esbjerg fB, dat afgelopen maand als tweede eindigde in de Deense Eerste Divisie. Op vijf punten van kampioen Vejle BK. Met Esjberg strijdt hij momenteel via de Play-Offs om promotie. Donderdagavond werd met 1-0 verloren bij Silkeborg IF, de nummer elf van de Superliga. Zondag volgt in eigen huis de finale. "We hopen natuurlijk op promotie. Dat zou geweldig zijn."
"Esbjerg fB hoort qua grootte thuis op het hoogste niveau. Maar dat geldt ook voor Silkeborg IF. Dat heeft dit seizoen ook een goede ploeg, maar kende wat pech." Vorig jaar werd hij door Ted van Leeuwen, technisch directeur van Esbjerg fB, gevraagd voor de trainersfunctie. "Ik had net mijn laatste trainersexamen in Madrid met een positief resultaat afgelegd en mijn licentie op zak. Als speler dacht ik altijd reeds na over tactiek en over speelwijzen. Ik wist toen al dat ik trainer zou worden. Tijdens mijn carrière heb ik in Spanje al de eerste diploma's binnengehaald."
Bij Esbjerg fB, waar de Nederlander John Lammers hoofdtrainer is, bevalt het hem goed. "Vooraf informeerde ik bij Jakob Poulsen en Kristian Bak Nielsen, met wie ik samenspeelde bij sc Heerenveen. Maar ook bij Tim Sparv, met wie ik in een team bij FC Groningen voetbalde en nu voor FC Midtjylland uitkomt. Zij waren positief over de competitie en het land.”
“Alles lijkt op Nederland. Het land, de competitie, de mensen. Al zijn die hier misschien nog iets relaxter. Esbjerg is een leuke stad, de nummer vijf stad van Denemarken. Het lijkt op een Nederlandse stad. Ik woon met mijn vriendin, zoontje van vier jaar en dochtertje van elf maanden in het centrum. Het bevalt hen ook goed. We hebben hier ook al vrienden."
Taal
"Ik kan hier ook Spaans spreken. Agus is een Spanjaard, die bij ons als centrale verdediger speelt. En we hebben een Uruguayaan (Edgardo Andrés Schetino, red.), die is gehuurd van Fiorentina. Maar in Esbjerg wonen best veel buitenlanders, omdat hier een groot energieconcern is gevestigd. Er werken bijvoorbeeld veel Colombianen. We spreken wel eens met hen af."
Het leven als assistent-trainer bevalt hem goed. "Ik kwam er al snel achter dat ik een goede keuze heb gemaakt. Dit vak ligt me en in het trainerschap wil ik graag de volgende stappen maken. Straks wil ik graag ergens hoofdtrainer worden. Waar? Dat maakt me niet uit. In Nederland? Waarom niet. Dat zou me erg leuk lijken." In het najaar keek hij nog rond in de keuken bij Borussia Dortmund. “Peter Bosz en Hendrie Krüzen waren daar trainers. Ze hebben laten zien hoe ze trainen en werken. We hebben gesproken over hun filosofie. Dat was amazing om mee te maken.”
Na de Play-Offs wacht een vakantie. "We gaan een week naar Cyprus. Daar heb ik ook vrienden wonen door het voetbal." García García speelde 2,5 jaar voor Anorthosis Famagusta en een jaar voor AEK Larnaca. "Dan wil ik voornamelijk uitrusten, niets doen, haha. Dan nog door naar de familie in Compostela. Het was een lang seizoen. Hopelijk kunnen we dat zondag met een mooi feest beëindigen."
