Zaterdag 26 mei rond een uurtje of half 6 ’s middags was het eindelijk zeker: Katwijk kroonde zich op dat moment tot kampioen van de Tweede Divisie. Na een seizoen met hoge pieken en diepe dalen volgde er een ontlading die zijn weerga niet kent. “Ik zit nu (maandagmorgen, red.) op school, dus moet ik me wel focussen. Maar als ik thuiskom vanmiddag doe ik nog wel even mijn ogen dicht”, vertelt Esseboom lachend tegen ELF Voetbal.
Zaterdagnacht is er dan ook een goed feestje gevierd in het oranje gedeelte van Katwijk. “Het begon eigenlijk al met de busreis, die was euforisch. Er werd gezongen, gedronken en we aten pizza. We hebben tijdens de reis ook nog geprobeerd een grapje met Kozakken Boys uit te halen, maar wat de grap precies was laat ik in het midden. Als het was gelukt had iedereen er wel van gehoord. Alleen het lukte niet.”
You’ll Never Walk Alone
Na de busrit terug was er in het dorp een indrukwekkende huldiging bij het gemeentehuis, gevolgd door een rit op de platte kar. “Het vuurwerk van de fans, het You’ll Never Walk Alone voor Sander Molenaar… Het was prachtig. Als je ziet wat we hebben teweeggebracht is dat geweldig. Toen we op de platte kar door het dorp gingen, namen veel inwoners even de moeite om bij de voordeur te gaan staan zwaaien. Dat had ik niet verwacht, maar was onwijs bijzonder om mee te maken.”
Zoals het echte voetballiefhebbers betaamt werden de gebeurtenissen van de Champions League-finale wel in de gaten gehouden. “We hebben natuurlijk niet alles gevolgd, maar Petrit Hoxhaj had het live opgezet op zijn mobiele telefoon, dus we hebben de omhaal van Gareth Bale wel voorbij zien komen. We zijn nog lang in de kantine blijven hangen en vervolgens ben ik samen met Marciano Mengerink nog even de stad ingedoken. Rond een uur of vier en na een broodje shoarma hadden we het wel gezien. Ja, de dag erna was wel redelijk zwaar, haha.”
Tijdens het feest na afloop was allang vergeten hoe het kampioenschap tot stand was gekomen. In een kwalitatief niet al te beste kampioenswedstrijd trok Katwijk aan het langste eind. Door goed verdedigen en een portie geluk. “Dat schot van Abdullahi van Kozakken Boys leek op weg richting de kruising, maar belandde op de paal. Ik dacht nog even: zo, dat was een mooi schot. Zulke afstandsschoten zijn natuurlijk extra mooi als ze uiteenspatten op de paal of lat, haha. Ik had op het veld constant het gevoel dat het goed zou komen. Met keeper Ricardo Kieboom had ik afgesproken dat we koste wat het kost de nul zouden houden.”
Namens FC Volendam in duel met Cyriel Dessers
Psychologie
Esseboom geeft aan dat hij geen extra spanning voelde voor de wedstrijd van het jaar. Wat heeft meegespeeld is dat de ex-prof een studie psychologie volgt aan de Hogeschool van Leiden. “Ik denk dat het voor mij zeker een toevoeging is geweest dat ik meer kennis heb van concentratie en mentale weerbaarheid, maar het is niet zo dat ik doelbewust leerstof heb toegepast. Bovendien hebben alle andere jongens, die geen psychologie studeren, ook een goede wedstrijd gespeeld.”
Toch heeft Katwijk wel doelbewust gebruikgemaakt van een sportpsycholoog in de aanloop naar de wedstrijd met Kozakken Boys. “We hebben met ze allen besproken wie wat moest doen. Iedereen weet natuurlijk wel wat zijn taak is, maar het is handig om het met een sportpsycholoog nog eens uit te spreken. We hebben op kaartjes opgeschreven wat elk individu moest doen zaterdag. Dat maakte het iets tastbaarder. Of het veel heeft uitgemaakt weet ik niet, maar we hebben uiteindelijk gewonnen.”
Zo is het eerste seizoen bij Katwijk voor Esseboom zeer succesvol geworden. “Ik heb wel de nodige aanpassingsproblemen gehad, want het is in de Tweede Divisie heel anders voetballen. Een stuk opportunistischer. Wat dat betreft heb ik veel gehad aan Dick Schreuder, Johan Plat en Patrick Heijmans. Die mannen hebben me duidelijk gemaakt dat ik een andere benadering van het voetbal moest zoeken. Dat heb ik goed opgepakt. Ik kan tevreden zijn over mijn seizoen.”
Ibiza
Ook moest de Amsterdammer wennen aan de rest van zijn dagindeling. Bij FC Volendam was alles gericht op presteren op het veld, terwijl nu ook zijn studie een belangrijke rol speelt in zijn leven. “Ik ben blij dat ik alvast een basis heb kunnen leggen voor mijn toekomst, maar tegen een mooie profclub zou ik geen nee zeggen. Ik heb afgelopen zomer stagegelopen bij Wimbledon in Engeland, maar daar werd ik gebruikt als rechtshalf. Ze zeiden dat ik goed genoeg was, maar ik was niet de speler die de club zocht.”
Esseboom vertelt dat er momenteel niets speelt vanuit het profvoetbal en benadrukt dat hij nog een contract voor twee jaar heeft bij Katwijk. “Dus op naar die tweede schaal”, klinkt het strijdbaar. “In de zomer ga ik eerst even genieten en rust pakken. Dan is het zaak om de conditie op peil te houden. Dat is niet moeilijk voor me, want ik vind het leuk om te trainen. Wat er dit seizoen nog gaat gebeuren? Vrijdag hebben we nog een bijeenkomst op de club waar Marciano wordt gekroond tot topscorer en voetballer van het jaar. En we gaan nog met de hele selectie naar Ibiza, wat aangeboden is door onze hoofdsponsor.” Daar zal het feestje van afgelopen zaterdag ongetwijfeld nog eens dunnetjes worden overgedaan.
