Over de transfersom doen de beide clubs geen uitspraken, ook in de regionale media zijn nog geen schattingen van het bedrag dat uit het MAC3PARK Stadion naar De Koel vloeide verschenen. Directeur Marco Bogers gaf wel aan tevreden te zijn met de deal. Dat VVV nu de transfermarkt op moet is evident, al waarschuwt Bogers dat de club een deel van het geld verschuldigd is aan investeerders. De scouts kunnen aan de bak: dit is de leegde die beide heren achterlaten in Venlo.
Clint Leemans
Wie de kale statistieken bekijkt, denkt dat Leemans voor de Venlose ploeg onvervangbaar is. Tien doelpunten vanaf het middenveld is een luxe die weinig ploegen onderin de Eredivisie hebben. Dat beeld klopt maar ten dele. Vier van die tien treffers kwamen uit strafschoppen, het jeugdproduct van PSV faalde bovendien nog twee keer vanaf de stip. Een succespercentage van 66 vanaf de stip is in de Eredivisie niet slecht(enkel Marco van Ginkel met negen op negen mag zich specialist noemen), maar ook niet onvervangbaar.’
Zijn zes andere treffers waren allemaal van buiten de zestien: Leemans is specialist als het gaat om vrije trappen en afstandsschoten, niet zo gek dus dat hij in de top tien staat van spelers die het vaakst van ver aanleggen. Dat doelgevaar geeft hem iets extra’s: verder zijn de statistieken niet overdreven bijzonder. Ruim 77% van zijn passes vindt een medespeler: een vrij standaardwaarde voor een middenvelder in de Eredivisie. Desondanks was hij wel de motor in de ploeg van Maurice Steijn: hij probeerde ruim 45 passes te verzenden per wedstrijd, ruimschoots meer dan eenieder welke ploeggenoot. Verdedigend heeft Leemans ook zijn bijdrage, maar het is in aanvallend opzicht dat VVV echt zijn best moet doen om een vervanger te vinden. Onmogelijk is dat zeker niet.
Vito van Crooij
Bij het zien van rugnummer 7 en zijn positie op rechtsbuiten zou je Van Crooij indelen bij de bedreigde diersoort van het voetbal: de dribbelaars. Dat is onjuist: de geboren Venlonaar kwam volgens de statistieken van WhoScored aan gemiddeld één dribbel per twee wedstrijden. De buitenspeler moet het veel eerder van zijn voorzet hebben, zo ondervond bijvoorbeeld Lennart Thy meermaals. Van Crooij levert er iedere wedstrijd haast eentje af, een fraaie waarde voor een ploeg die relatief weinig aan aanvallen toekwam.
Met Van Crooij verliest VVV nog een man met een goede trap, ook hij kon vorig seizoen bijvoorbeeld vanuit een directe vrije trap het net vinden. Verder is het opvallend dat hij die vrije trappen vaak zelf verdient: slechts twaalf spelers kregen in het afgelopen seizoen meer vrije trappen mee dan de 22-jarige flankspeler. Tot slot is het hoopgevend dat Van Crooij in het klassement van balverlies en mislukte balcontroles, eigenlijk het exclusieve domein van aanvallend ingestelde spelers, niet al te hoog genoteerd staat.
Conclusie:
Met Leemans en Van Crooij raakt VVV hele bruikbare spelers kwijt, daar vertellen we niets nieuws mee. Beide heren speelden een sterk seizoen en nemen hun kwaliteiten, met traptechniek als bijzondere gemene deler, mee naar Zwolle. Wie de statistieken grondig doorspit, komt toch tot de conclusie dat het verlies wel op te vangen is voor VVV, mits de club adequaat scout. Laat dat maar aan Stan Valckx over.
