2014: Paul Pogba
Alhoewel het toernooi voor de Fransen vier jaar geleden een stuk minder voorspoedig verliep, ging er toch een Fransman met een prijs naar huis. De destijds 21-jarige Paul Pogba werd na een maand bomvol met voetbal in Brazilië beoordeeld als het grootste talent. Het WK was een uitgelezen mogelijkheid om zijn status als toptalent nog maar eens te verbeteren.
Pogba had immers ook al naam gemaakt in Turijn. In het shirt van Juventus was hij al een tijdje een vertrouwd gezicht. Met zijn prachtige doelpunten werd hij ook bekend onder het wereldpubliek. Hij groeide zelfs uit tot de duurste voetballer op dat moment. Toen Manchester United de tweebenige middenvelder in 2016 voor honderd miljoen euro overnam, was hij de duurste voetballer ooit.
In het shirt van Manchester United was de Fransman echter nooit onomstreden. Alhoewel hij een speler was die het verschil kan maken, zie de goal in de Europa League finale tegen Ajax, werd hij vaak besmeurd door de Engelse pers. Zijn potentie leek er nooit helemaal uit te komen. Toch weet Pogba keer op keer weer de monden van de critici te snoeren. Zo ook op het afgelopen WK. In aanloop naar de eindstrijd in Rusland zagen de Fransen Pogba liever thuis op de bank zitten dan voetballend op het veld. Pogba kende echter een uitstekend WK waarin hij onmisbaar bleek voor Frankrijk.
2010: Thomas Müller
Als twintigjarig broekie stond er aan de aftrap in Zuid-Afrika ineens ene Thomas Müller op het veld. Een jeugdproduct van Bayern München die pas een jaar op het hoogste niveau speelt. De eerste WK-wedstrijd tegen Australië was zelfs pas zijn derde A-interland. De Duitsers die twijfelden aan de keuze voor Müller waren er in grote getalen, maar na zijn eerste WK-wedstrijd verdwenen die twijfels voor eens en voor altijd. Müller scoorde en gaf een assist tegen het zwakke Australië.
Müller zou dat WK nog een paar keer scoren en kreeg de prijs voor talent van het WK in zijn handen gedrukt. In de jaren die volgden zou de aanvallende middenvelder een cruciale speler voor Bayern München, maar vooral voor Die Mannschaft, worden. Vooral op WK's blinkt Müller uit. Hij wist, verdeeld over drie WK's, maar liefst tien keer te scoren. Tien van die tien doelpunten maakte hij in 2010 en 2014. In de dramatische WK-campagne in Rusland kwam de Duitser niet tot scoren.
2006: Lukas Podolski
Müller volgde in 2010 een landgenoot op. Het was namelijk Lukas Podolski die er vier jaar eerder met de prijs vandoor ging na een uitstekend WK. Een destijds 21-jarige Podolski was in 2006 een van de uitblinkers bij de Duitsers die de finale nipt misliepen en uiteindelijk genoegen moesten nemen met de bronzen medaille.
Podolski stond in 2006 sowieso te boek als een van de grootste talenten van Europa. Hij had immers al drie jaar ervaring in de Bundesliga achter de rug bij 1. FC Köln. Na het WK schaafde hij zijn status nog wat bij. Hij had de interesse van de gehele Europese top gewekt. Het was uiteindelijk Bayern München die er met de aanvaller vandoor ging.
Podolski kende vervolgens nog een prachtige carrière waarin hij voor topclubs als Arsenal, Internazionale en Galatasaray speelde. Bovendien maakte hij deel uit van het Duitse elftal dat de wereldbeker in 2014 veroverde. Vandaag de dag speelt de 33-jarige spits, in de nadagen van zijn carrière, voor het Japanse Vissel Kobe.
2002: Landon Donovan
Donovan is het bewijs dat niet iedere winnaar van de talent van het toernooi prijs een mooie carrière in de Europese topcompetities in het vooruitzicht heeft. Sterker nog, Donovan speelde slechts een handjevol wedstrijden in Europa. In de rest van zijn loopbaan speelde hij op zijn eigen continent.
In de Verenigde Staten is hij echter wel een icoon op voetbalgebied geworden. De bodem hiervoor werd gelegd op het WK van 2002. Een toernooi waarin Donovan met zijn team niet verder kwam dan de kwartfinale. En ook zijn statistieken zijn niet denderend voor een aanvaller. Hij scoorde twee keer. Toch ging de prijs naar Donovan. En dit was zeker terecht. De Amerikaan liet namelijk aan de wereld zien dat hij over verschrikkelijk veel potentie bezat.
Avonturen in Engeland bij Everton en in Duitsland werden niet wat hij er van verwacht had. Donovan bleef keer op keer terugkeren in zijn thuisland. Het land waar hij een iconische status heeft. Het land waarvoor hij maar liefst 157 wedstrijden speelde en waarvoor hij 57 keer scoorde. Donovan staat simpelweg symbool voor het Amerikaanse voetbal.
1994: Marc Overmars
Voor de laatste speler in deze lijst maken we even een sprongetje. In 1998 was het de Engelsman Michael Owen die er met de prijs vandoor ging, vier jaar daarvoor ging hij naar een Nederlander. Marc Overmars kreeg destijds een onderscheiding voor zijn talent na wederom een uitschakeling tegen Brazilië.
Met een uitstekende selectie trad Nederland in 1994 aan op het WK. De meest opvallende speler aan Nederlandse kant was toch wel Marc Overmars. De jongeling was pas net 21 jaar en kreeg al een basisplaats toegewezen. Dit verdiende de buitenspeler na twee uitstekende seizoenen bij Ajax.
Scoren deed hij op het WK niet. Hij bediende daarentegen wel twee maal een teamgenoot. Oranje haalde bovendien ook de finale niet door een verliespartij tegen Brazilië in de kwartfinale. Toch beloonde de jury Marc Overmars met een prijs. Voor de Nederlander was het een voorbode voor veel moois. Een WK zou hij nooit winnen, maar met clubs als FC Barcelona en Arsenal op je conto doe je het zeker niet verkeerd.
Overige winnaars
1990: Robert Prosinecki - Joegoslavië
1986: Enzo Scifo - België
1982: Manuel Amoros - Frankrijk
1978: Antonio Cabrini - Italië
1974: Wladyslaw Zmuda - Polen
1970: Teófilo Cubilas - Peru
1966: Franz Beckenbauer - Duitsland
1962: Flórián Albert - Frankrijk
1958: Pelé - Brazilië
