“Ik krijg steeds meer zin in de openingswedstrijd tegen sc Heerenveen (vandaag, red.). Ik heb veel gespeeld in de voorbereiding, dus de kans is zeker aanwezig dat ik in de basisopstelling sta. Voor mijn gevoel was ik echt toe aan de stap naar de Eredivisie. Nee, dat kon niet bij Ajax. Het was nog wel een optie om te vechten voor mijn kans, maar ik kreeg steeds meer het gevoel dat een andere weg beter voor me zou zijn. Binnen een club merk je in wie er echt geïnvesteerd wordt. Ik was het vaak niet of net niet. Ik had tussen Jong Ajax en Ajax 1 gehangen, maar dan kun je naar mijn mening beter basisspeler zijn bij PEC.”
“Het bevalt tot nu toe heel goed in Zwolle, zowel binnen als buiten het veld. Het is een leuke club in een leuke stad. Er waren meerdere Eredivisieclubs geïnteresseerd, maar PEC was als eerste concreet. De match was snel gemaakt en veel verder heb ik niet meer gekeken. Of er ook opties waren in het buitenland weet ik niet. Ik heb mijn zaakwaarnemers specifiek aangegeven dat ik eerst wil slagen in Nederland.”
Zian Flemming (9) na zijn hattrick in de oefencampagne tegen Excelsior. Met Gustavo Hamer.
Attractief voetbal
“Als je ziet hoe PEC zich de laatste jaren heeft gemanifesteerd in de Eredivisie... Dat doen ze echt heel knap. Ik heb gekozen voor een stabiele club, die graag wil voetballen. Dat bij elkaar maakt PEC een goede club voor me. Bovendien vind ik het prettig dat John van ’t Schip hier trainer is. Een trainer met een Ajax-achtergrond, die in de pers ook heel prettig overkomt. Nadat PEC concreet werd, heb ik contact gehad met Philippe Sandler. Daar kwam niets nieuws uit, maar hij bevestigde wel mijn beeld van de club.”
“Er zijn best grote verschillen tussen Ajax en PEC Zwolle, wat natuurlijk ook logisch is. Ajax is niet voor niets een van de grootste clubs van Europa, zeker qua jeugdopleiding. Bij PEC is het allemaal wat losser, zonder dat iedereen doet waar hij zin in heeft. Bij Ajax is alles net wat strakker geregeld. In een bepaald opzicht vond ik het best moeilijk om afscheid te nemen van Ajax. De club is een groot gedeelte van mijn leven, maar ik weet waarvoor ik Ajax heb verlaten. Dit was simpelweg de beste stap voor mijn loopbaan.”
Intrinsieke motivatie
“Vanaf mijn tiende voetbalde ik in de jeugdopleiding van Ajax. Daardoor veranderde er een hoop in mijn leven. Alles stond al in het teken van voetbal, maar vanaf toen stond alles in het teken van Ajax. Voor mij, maar ook voor mijn ouders. Het was een fantastische tijd. Ik heb hele mooie dingen meegemaakt en leuke jongens leren kennen, die ik door de jaren heen als vrienden ben gaan beschouwen. Ervaringen die me direct te binnen schieten? Vooral de internationale jeugdtoernooien vond ik heel speciaal.”
“Maar niet alles was hosanna, want in de B’tjes heb ik een tijd langs de kant gestaan door groeipijnen. Pas als tweedejaars A-junior was ik weer helemaal fit. In die tijd ben ik 25 centimeter gegroeid, waardoor ik als het ware mijn lichaam opnieuw moest leren kennen. Mensen die er verstand van hebben, zagen dat ik niet efficiënt liep na mijn terugkeer. In die periode was ik ook niet zo snel, maar toen alles weer in balans is geraakt, ben ik toch weer vrij rap geworden. Het was een moeilijke tijd, omdat iedereen zich ontwikkelde en ik niets kon doen. Maar het was absoluut niet zo dat ik mentaal in de put zat, want ik heb nooit getwijfeld of het goed zou komen.”
“Ik laat me sowieso niet zo snel gek maken. Mij krijg je niet snel klein. Ik heb altijd al een onwijze intrinsieke motivatie gehad. Toen ik klein was, wilde ik al zo goed mogelijk worden. Dan ging ik in mijn eentje op een pleintje voetballen om mijn verkeerde been te ontwikkelen. Als het zonnetje scheen, maar ook als het regende. Dat wilde ik gewoon. Er was niemand die mij dat hoefde te vertellen. Daarin heb ik me wel onderscheiden in de jeugd van Ajax. Ik wil gewoon altijd winnen. Ik heb mijn doel en daar ga ik vol voor. Voor dit seizoen is dat om basisspeler te worden bij PEC.”
Namens Jong Ajax
