Even leek het er vorig jaar op dat vooral Boëtius hoge ogen zou gaan gooien in de Eredivisie, maar de zelfopgeleide aanvaller bevindt zich momenteel in een vrije val naar beneden. Van Bronckhorst hekelde zijn gedrag na de oefenwedstrijd tegen Fenerbahçe, waar Boëtius weigerde te trainen met de reserves na de wedstrijd. Hij kreeg nog één kans, zo vertelde de coach. Maar die verprutste hij in Doetinchem door twee domme gele kaarten te pakken.
Dan Larsson. Bij sc Heerenveen een begenadigd voetballer, maar in Rotterdam komt dat er totaal niet uit. De Zweed is uiterst voorspelbaar, want zijn linkerbeen heeft hij enkel om op te staan. Larsson komt constant naar binnen, waardoor het voor verdedigers makkelijk is om hem in toom te houden.
Larsson doorgebroken tegen Trencin, maar de aanval zou uiteindelijk stranden
Zowel Boëtius als Larsson heeft niet het onvoorwaardelijke vertrouwen van Van Bronckhorst kunnen afdwingen. Toch schiet de huidige situatie ook niet op, want het stuivertje wisselen vreet aan het vertrouwen van beide spelers. Boëtius is voor de komende competitiewedstrijd in ieder geval geschorst, maar wie zou er wat betreft de statistieken van vorig seizoen meer recht hebben op een basisplaats? En komen er vanuit eigen jeugd misschien nog opties om de hoek kijken?
| Boëtius | Larsson | |
| Rechtstreek betrokken bij een goal | 13 | 9 |
| Aangekomen passes | 79% | 76% |
| Gemiddeld aantal gecreëerde kansen | 1.42 | 1.95 |
| Gemiddeld aantal keypasses | 1.15 | 1.68 |
| Gemiddeld aantal schoten | 1.50 | 1.95 |
| Nauwkeurigheid schoten | 49% | 47% |
De aanvallende cijfers van Larsson en Boëtius bewijzen vooral dat ze momenteel beiden niet goed genoeg zijn voor de top van Nederland. Ze blijven ver achter bij Eredivisietoppers als Hirving Lozano en David Neres, maar bijvoorbeeld ook bij iemand als Brandley Kuwas, die bij Heracles Almelo tot veel meer keypasses (2.80), gecreëerde kansen (2.50) en aantal schoten (2.18) kwam. Kortom, het is inmiddels duidelijk dat met Larsson en Boëtius vorig seizoen wederom middelmaat is aangetrokken.
Eigen jeugd
Gisteren speelde Jong Feyenoord tegen Jong Excelsior en daar dienden zich twee spelers aan die staan te trappelen om de regie over te nemen in het eerste van Feyenoord: Mo El Hankouri en Joël Zwarts. El Hankouri heeft al een verdienstelijk seizoen in de benen bij Willem II. Weliswaar kon hij in dat jaar niet tippen aan de statistieken van zijn concurrenten, maar bij vlagen toonde El Hankouri zijn extra klasse. Dan is er ook nog Joël Zwarts, die vorig seizoen in het benefietduel met ADO Den Haag zijn officieuze debuut maakte voor het eerste elftal. Maar wat voor een speler is hij?
Technisch directeur Martin van Geel zei het volgende over hem bij het tekenen van zijn eerste contract. "Joël is een krachtige, snelle vleugelspeler die ook nog eens veel voetballende kwaliteiten bezit. Hij heeft een sterk seizoen gedraaid bij Feyenoord Onder 19. Met dit contract bieden we hem de kans om zich nog verder te ontwikkelen bij onze club." Een totaal andere speler dus dan Larsson en Boëtius, die niet het krachtige hebben dat Zwarts wel heeft. Misschien wordt het tijd voor Gio om een jong talent voor de leeuwen te gooien, want met Boëtius en/of Larsson ga je op deze manier niet meedoen om het kampioenschap, toch de doelstelling van de Rotterdammers.
De eerste kans is meteen raak. Joël Zwarts is de naam! #feyexc pic.twitter.com/CT5B5BWkhq
— Feyenoord Rotterdam (@Feyenoord) 13 augustus 2018
